Τουρκία και Δύση

Του HORST BACIA / Franffurter Allgemeine

Επί μισόν αιώνα η Τουρκία ανήκε αναμφίβολα στο τμήμα του κόσμου, που σε ψυχροπολεμικούς καιρούς αποκαλούνταν «Δύση». Στο ΝΑΤΟ ήταν επίσης εταίρος εμπιστοσύνης. Ωστόσο, σε αμφότερους τους ομίλους, οι οποίοι υπήρξαν καθοριστικοί για τον πολιτικό προσανατολισμό της χώρας, πληθαίνουν τα σημεία μιας ταχέως διευρυνόμενης αποξένωσης. (...)

Η καταψήφιση επιβολής νέων κυρώσεων κατά του Ιράν είναι ένα στοιχείο εκ των πολλών. Εξοργιστική χαρακτηρίζεται επίσης η στάση της Αγκυρας, που μετά την επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων σε τουρκικό πλεούμενο, καθ'οδόν προς τη Γάζα, επέτρεψε να οξυνθεί η διένεξη μεταξύ των δύο χωρών. (...)

Ορισμένοι προσάπτουν στην Ε.Ε., πως η Τουρκία αρχίζει ν' αποστρέφει από Ευρώπη και Αμερική υπό την ηγεσία ενός ισλαμικού- συντηρητικού κόμματος. Κάποιες χώρες- μέλη δεν της αναγνωρίζουν «οργανικούς δεσμούς» με τη Δύση, επειδή εναντιώνονται στην ένταξή της, κατήγγειλε προσφάτως ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Ρόμπ. Γκέιτς. Ομως, η ίδια η τουρκική κυβέρνηση φέρει ευθύνη για τη βραδύτατη πρόοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, αλλά και για το μερικό «πάγωμά» τους λόγω του Κυπριακού. (...)

Η σπουδή των προηγούμενων χρόνων για μεταρρυθμίσεις έχει παραλύσει από καιρό, ενώ η πρόσφατη πρωτοβουλία μικρής συνταγματικής μεταρρύθμισης δεν εξυπηρετεί την ενίσχυση της δημοκρατίας. Ολα αυτά επιβεβαιώνουν εκείνους, που εξέφραζαν διαρκώς αμφιβολίες, εάν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα άλλαζαν πράγματι το πολιτικό σύστημα της χώρας και τη νοοτροπία των πολιτών της, ώστε η Τουρκία κάποια στιγμή να είναι ώριμη προς ένταξη.