Των Τανιας Γεωργιοπουλου - Nικου Mπαρδουνια
Το λιμάνι του Πειραιά τείνει να μετατραπεί στα «Τέμπη» της θάλασσας. Κάθε φορά που ένας «θαλασσινός» κλάδος αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα προχωρά στον αποκλεισμό του. Το αποτέλεσμα είναι τεράστια προβλήματα στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, καθυστερήσεις, εκνευρισμός, ταλαιπωρία για τους νησιώτες και όσους ανθρώπους ταξιδεύουν ή για τους τουρίστες που αποφάσισαν σε χαλεπούς καιρούς να επισκεφτούν τη χώρα μας.
Εκείνοι που την «πληρώνουν» δεν έχουν καμία ευθύνη για ό, τι συμβαίνει ούτε βέβαια μπορούν να επιλύσουν οποιοδήποτε ζήτημα, πιθανότατα δε να βρίσκονται στην ίδια ή και χειρότερη θέση από τους αιτούντες. Ο αποκλεισμός του λιμανιού, όπως και ο αποκλεισμός των Τεμπών, άλλωστε, βασίζεται σε μία ακόμα, άκρως παράλογη παράμετρο. Αρκούν λίγα σκάφη -όπως φτάνουν λίγα τρακτέρ- για να τεθούν σε ομηρία χιλιάδες άνθρωποι. Και όλα αυτά τη στιγμή που η χώρα και οι πολίτες της βρίσκονται στη δίνη της οικονομικής κρίσης.
Από νωρίς χθες το πρωί μηχανότρατες και γρι-γρι, τα λεγόμενα σκάφη μέσης αλιείας, απέκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά. Εξαιτίας του αποκλεισμού εκτελέσθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση τα δρομολόγια του «Speedrunner IV» προς Σέριφο, Σίφνο και Μήλο, του πλοίου «Νήσος Μύκονος» για Σύρο, Μύκονο, Αγιο Κήρυκο, Καρλόβασι και Βαθύ, του «Blue Horrizon» για Χανιά, του «Αγίου Γεωργίου» για Σέριφο, Σίφνο, Φολέγανδρο, Σίκινο, Ιο και Θήρα, του «Β Κορνάρος» για Κύθηρα, Αντικύθηρα και Κίσσαμο, του «SuperFast ΧΙΙ» για Ηράκλειο Κρήτης και του «Blue Star Paros» το οποίο κατέπλευσε με καθυστέρηση. Επίσης, δύο κρουαζιερόπλοια, το «Costa Victoria» και «Shape Fire» δεν απέπλευσαν την προγραμματισμένη ώρα καθώς η έξοδος από το λιμάνι ήταν αδύνατη. Με μηχανότρατες αποκλείσθηκαν επίσης τα λιμάνια του Βόλου, της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας.
Μηχανότρατες και γρι-γρι ζητούν να συνεχίσουν να ισχύουν παρεκκλίσεις από τον Κοινοτικό Κανονισμό για την Αλιεία στη Μεσόγειο. Ο Κανονισμός ψηφίστηκε στο τέλος του 2006 με στόχο να προφυλάξει τα ιχθυαποθέματα από την εξάντληση λόγω της υπεραλίευσης. Σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα, υπεραλιεύεται το 65% των ιχθυαποθεμάτων, ενώ πολλά είδη ψαριών κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Εθετε, λοιπόν, κάποιους περιορισμούς στην αλιεία.
Επέβαλλε στις μηχανότρατες να μην αλιεύουν σε απόσταση μικρότερη του ενάμισι μιλίου από την ακτή και στα γρι-γρι να χρησιμοποιούν δίχτυα, το ύψος των οποίων θα διαμορφώνεται ανάλογα με το βάθος της θάλασσας. Εδινε όμως τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη να θεσμοθετήσουν κάποιες παρεκκλίσεις εφόσον μπορούσαν να δικαιολογήσουν με επιστημονικές μελέτες ότι αυτές δεν βλάπτουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Πάντως οι μηχανότρατες είναι το λιγότερο επιλεκτικό αλιευτικό εργαλείο. Με λίγα λόγια ψαρεύουν οτιδήποτε σε μεγάλες ποσότητες, όμως διαλέγουν μόνο τα αλιεύματα που έχουν εμπορική αξία. Το 44% όσων «σηκώνουν» από τη θάλασσα, πετιέται πίσω.
Η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης κατόρθωσε να «κερδίσει» την πολυπόθητη εξαίρεση, αν και όπως είχε επισημάνει ο προηγούμενος επίτροπος Αλιείας, Τζόε Μποργκ, η Ελλάδα δεν είχε δώσει τα αναγκαία επιστημονικά στοιχεία. Ομως, έως το τέλος Μαΐου, η εξαίρεση έπρεπε να επανεξεταστεί. Οι πληροφορίες λένε ότι οι πιέσεις προς τη σημερινή επίτροπο Αλιείας, κ. Μαρία Δαμανάκη, είναι μεγάλες έως ασφυκτικές. Αν και επίσημη απόφαση δεν υπάρχει, οι αλιείς έπειτα από συνάντηση με τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας άνοιξαν... τα λιμάνια. Οπως δήλωσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας, κ. Δημήτρης Νταουλτζής, «το πρόβλημα θα λυθεί, είναι θέμα λίγων ημερών».
Συνολικά 600 σκάφη
Ποιοι όμως είναι οι ψαράδες που απέκλεισαν χθες τα λιμάνια της χώρας; Η εταιρεία Αφοι Νταουλτζή Ο. Ε., ιχθυομεσίτες-ιχθυέμποροι, διαθέτει στόλο 4 σκαφών, ενώ συνεργάζεται με ακόμα τέσσερα. Ο ελληνικός στόλος μηχανότρατων φτάνει τα 300 σκάφη. Οι μηχανότρατες και τα περίπου 290 γρι-γρι αλιεύουν το 85% της ετήσιας παραγωγής ψαριού ελεύθερης αλιείας στην Ελλάδα.
Παράλληλα η δυνατότητα να ψαρεύουν τα μεσαία σκάφη πιο κοντά στη στεριά δημιουργεί πολλά προβλήματα στους παράκτιους αλιείς, οι οποίοι πολλές φορές έχουν αντιδράσει στις παρεκκλίσεις. Τα σκάφη της παράκτιας αλιείας είναι περίπου 18.000 και υπολογίζεται ότι περίπου 40.000 άτομα εξαρτώνται από αυτό το είδος αλιείας. Ψαρεύοντας με παραδοσιακότερες μεθόδους (δίχτυα, παραγάδια) και ζώντας κοντά στους τόπους αλιείας, οι παράκτιοι αλιείς έχουν κατανοήσει καλύτερα ότι η επιβίωσή τους εξαρτάται από το πόσα ψάρια θα υπάρχουν στη θάλασσα τα επόμενα χρόνια. Χαρακτηριστικά, οι αλιείς της Καλύμνου και των γύρω νησιών δεν ψαρεύουν από τις 15 Απριλίου έως και τις 30 Μαΐου, ενώ χρησιμοποιούν δίχτυα με μεγαλύτερο μάτι από αυτό που καθορίζει ο ευρωπαϊκός κανονισμός και μεγαλύτερο αγκίστρι, έτσι ώστε να μην πιάνουν μικρά ψάρια.
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου