Μας προτείνουν όρους οικονομικής δουλείας του 1897!

Του MICHAEL J. STRAUSS/ INTERNATIONAL Herald Tribune

Τα έθνη μερικές φορές μισθώνουν εδάφη τους σε άλλα έθνη και η δουλεία που προκύπτει είναι επωφελής και για τα δύο...

Η οικονομικώς παραπαίουσα Ελλάδα καλά θα έκανε να σκεφτεί αυτό ως εναλλακτική λύση σε κάποια μέτρα λιτότητας που προκαλούν αναταραχή... Το Χονγκ Κονγκ, η διώρυγα του Παναμά και η αμερικανική βάση στο Γκουαντάναμο είναι παραδείγματα χρηματοδοτικής μίσθωσης. Η Ουκρανία πρόσφατα ανανέωσε το συμβόλαιο με τη Ρωσία για τη βάση στη Σεβαστούπολη. (...)

Μπορεί να υπάρχει λύση για την Ελλάδα. Το να προσφέρει περιορισμένα δικαιώματα σε εδαφικά της περιουσιακά στοιχεία, παρακρατώντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα, μπορεί να είναι η κατάλληλη λύση... Υπάρχουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες που θα ήθελαν να εξασφαλίσουν προσωρινά δικαιώματα σε τμήματα της Ελλάδας ή άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία...

Η ίδια η Ελλάδα, το 1897, ήταν το εργαστήρι που έδειξε ότι μπορεί αυτό να λειτουργήσει. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε κηρύξει πτώχευση. Επειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις έδωσε στους πιστωτές της τη δυνατότητα να πάρουν πίσω τα λεφτά τους από χρήματα που έβγαιναν σε ελληνικό έδαφος. Είχαν δικαίωμα να πάρουν τους φόρους που καταβάλλονταν στο λιμάνι του Πειραιά, τα κέρδη των μονοπωλίων και τους φόρους σε καπνό μέχρι να αποπληρωθούν τα χρέη. Η διαδικασία ήταν υπό αυστηρή επιτήρηση...

Οι ομοιότητες με το 1897 είναι εκπληκτικές... Αυτό σημαίνει ότι η ιδέα οικονομικής δουλείας σε ελληνικό έδαφος μπορεί να λειτουργήσει