Μετά το «μη διαβάζετε», τώρα η κυβέρνηση λέει και μην... πάτε σχολείο!

Με την κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η κυβέρνηση είπε ουσιαστικά στους μαθητές «μη διαβάζετε»! Αφού και με 5 ή 6, ακόμη και πιο κάτω μπορεί να μπει κάποιος σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, γιατί να διαβάσει;

Τώρα η κυβέρνηση με την υπ' αριθμόν 39575/Γ2/12-4-2010 απόφαση της υφυπουργού Παιδείας Β. Χριστοφιλοπούλου, λέει στους μαθητές «μην πατάτε στο σχολείο»!

Γιατί η «εξαιρετικά επείγουσα», όπως χαρακτηρίζεται απόφαση, αυξάνει το όριο των απουσιών σε γυμνάσια, λύκεια και επαγγελματικές σχολές κατά 30%! Δηλαδή, λέει, οι δικαιολογημένες και οι αδικαιολόγητες απουσίες αυξάνονται κατά 30%!

Μέχρι τώρα ο κάθε μαθητής είχε όριο απουσιών (για να μη χάσει τη χρονιά) 50 αδικαιολόγητες απουσίες και 64 δικαιολογημένες. Τώρα οι αδικαιολόγητες γίνονται 65 και οι δικαιολογημένες 83! Δηλαδή οι μαθητές θα μπορούν να παίρνουν συνολικά 148 απουσίες και να μην έχουν καμία συνέπεια! Αν υποτεθεί ότι η καθημερινή φοίτηση διαρκεί 6 ώρες, αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές θα μπορούν να έχουν... διακοπές έναν μήνα επιπλέον!

Αντί δηλαδή να επιδιώξουμε να εντατικοποιήσουμε την εκπαίδευση, αφού διαπιστώνεται ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα «μπάζει», φροντίζουμε να δίνουμε... επιπλέον «άδειες» στους μαθητές και να διευκολύνουμε τις... κοπάνες!

Η αύξηση του ορίου και για τις αδικαιολόγητες –και μάλιστα τέτοια εποχή– ουσιαστικά διευκολύνει τις... κοπάνες, μια και πολλοί μαθητές που δεν έχουν απουσίες θα... λήξουν από τώρα το σχολικό έτος, αφού δεν θα ξαναεμφανιστούν στις αίθουσες μέχρι τις εξετάσεις του Ιουνίου.

Με μαθητές όμως που τους προτρέπουμε να μη διαβάζουν και να μην παρακολουθούν τα μαθήματά τους, τι μόρφωση να πάρουν τα παιδιά μας;

πηγη ΠΑΡΟΝ

1 σχόλιο:

  1. * Γνώση -- μουχλό χορτάρι....!

    …..Από τα μπάζα -σας αδειάζω την ψυχή μου
    κι απ’ τα ζιζάνια -σας το νου μου τριβολίζω....,.....
    κι άλλο γω, τώρα πια...., ε, ναι...., δε σας υπολογίζω....,....!

    Ουστ, από ’κει....,Κιρκόβαλτοι....,
    σας πήρα γω χαμπάρι....,
    είναι καιρός…., πριν δουλωθώ....,
    τώρα, που είμαι γω παιδί,
    σχολειόπαιδο...., να αρνηθώ
    γνώση -- μουχλό χορτάρι....!

    Από την πρέζα -σας αδειάζω το κορμί μου.....
    και στα σκοτάδια -σας τα μάτια δεν ξοδεύω....,.....
    τη γνώση, ρε, την καθαρή μονάχος θα γυρεύω....,....!.....

    * Τελικά….!

    .....Προκάτ ‘’τρελό’’ σενάριο
    και σκηνικά ‘’στημένα’’
    μας όρισαν τα ερπετά….,
    που ζουν στα παρασκήνια….,…..
    κι εμείς…., ‘’χωρίς να θέλουμε’’….,
    παίζουμε τη ζωή ‘’μας’’….,
    ζωή απ’ τα καλούπια –τους
    κι απ’ την υποταγή μας….!

    Ξεκινάμε ανθρώποι…..
    και, μετά, στα σχολειά….,
    σπουδαστήρια πετάγματος, τάχα….,
    τα φτερά μας ‘ξαλείφουνε δόλια….,…..
    κι η ζωή ‘’μας’’ πορεία
    σε σχοινί τεντωμένο…..
    κι από κάτω ένας βόθρος
    ανοιχτή αγκαλιά….!
    Τελικά…., με κομμένα φτερά
    και το πέταγμα χίμαιρα….,
    καταντάμε κατθρώποι….!

    Σικέ μιας ‘’Μοίρας’’ έρμαια….,
    καταραμένο κλήρο
    μας ‘δώσαν σκάρτη μοιρασιά
    της Γης οι ‘’Μοιρο’’πλάστες….,…..
    κι εμείς…., σαν τον δεχτήκαμε….,
    φτιάχνουμε την ψυχή ‘’μας’’….,
    ψυχή απ’ τα κουρέλια –τους
    κι απ’ την ψευδαίσθησή μας….!.....

    * Λίγοι στη Γη ευτύχησαν….!

    .....Καθένας μες στα χέρια –του
    κρατεί έναν ‘’Μεσσία’’....,
    έναν ‘’Μεσσία’’ που ‘ναι, μόν’,
    γι’ αυτού τη σωτηρία....!

    Λίγοι στη Γη ευτύχησαν
    να ρίξουν το Σταυρό –τους....,
    είναι αυτοί π’ αρνήθηκαν
    απ’ άλλους το σωσμό –τους....!

    Αυτοί ‘ναι που δεν πλάνεψαν
    κι ιστορικοί διατάνοι.....
    και ζήσαν σε ‘’Παράδεισο’’,
    και, πριν να ‘χουν πεθάνει....!.....

    * Είναι καιρός….!

    .....Σ’ ένα κομμάτι γης –μου
    έχω φυτέψει δέντρα….,
    ο ουρανός δικός –τους…..
    κι έχει καρδιά σαν πέτρα….!

    Ούτε τα δέντρα….. ούτ’ η γης
    είναι στην ‘’κατοχή’’ μου….,
    ούτε δικός –μου είμαι γω….,
    δικιά –τους κι η ζωή –μου….!

    Άμα το θέλουν τούτοι….,
    τα δέντρα μου καρπίζουν….,
    καταπώς τους συμφέρει,
    και, τη σοδειά ορίζουν….!

    …..Κι αυτός ο δρόμος που τραβώ
    χαράχτηκε απ’ άλλους….,
    λιγότερο για μένα ζω
    και πιότερο για άλλους….!

    ‘’Έχω’’, μονάχα, μια ζωή….,
    που διόλου δε μου ανήκει….,
    την πήραν με αντιπαροχή
    και τους πληρώνω νοίκι….!

    Είν’ για κατάσχεση καιρός
    στ’ αυθαίρετα της γης –μου….,
    για έξωση είναι καιρός
    στους κλέφτες της ζωής –μου….!.....

    * Τραγούδι αλληγορικό….!

    .....Έσπειρες δεντράκια στο χωράφι –σου....,
    χτίζουνε ‘’γιαπιά’’….. και τα σκιάζουν....,.....
    κι έμειναν μικρά...., όπως τα έσπειρες....,
    τα ‘’γιαπιά’’ μεγάλωσαν...., τα φράζουν....!

    Ήλιος δεν τα βλέπει….. και μαράζωσαν....,
    γκρέμισ’ τα ‘’γιαπιά’’ –τους….. ως θεμελιοπέτρα....,
    μέχρι που να μάθουν….. τρομονομοθέτες –τους.....
    πως τα σύνορα ορίζονται με δέντρα....!

    Πρώτιστο δικαίωμα….. και δίκιο –σου....,
    τέτοιους νόμους δε νομοθετούνε....,.....
    σκόπιμα το κάνουν...., ερπετόλαγνοι....,
    δέντρα και πουλιά που τα μισούνε....!.....

    * Με τόλμη κι αρετή….!

    .....Μες στο κορμί του είχε,
    ‘’βαλτή’’, ‘’ξένη’’ ψυχή….,
    μέχρι που την ‘’ξερίζωσε’’…..
    με τόλμη κι αρετή….!

    Και πέταξε τα μπάζα της
    μακριά…., πολύ μακριά του….,
    κι αμέσως του εφύτρωσε
    ψυχή….. που ‘ταν δικιά του….!

    Κι απόκτησε…., πρώτη φορά….,
    αδέρφι το κορμί του…..
    κι αρχιτεκτόνησε ασφαλώς….,
    μόν’, τότε…., τη ζωή του….!.....

    Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας,
    URL : www.alexandros-zivas.gr
    ….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή