Γράφει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΗΒΑΣ
( …..Αφιερωμένο…., το εν έτει 1985 εκδοθέν –μου…., και, σε….. εκείνον τον στιχουργό που μου
έκλεψε…., κι αυτός, ως κι άλλοι….. πολλά άλλα…., και, τον τίτλο….! )
…..Κλείνουν οι στράτες της Χαράς
μέρα με την ημέρα….,
κύκνοι νεκροί τα όνειρα
απ’ των κακών τη σφαίρα….!
Ρίχνει βαρύ τον ίσκιο του
το μαύρο κυπαρίσσι….,
χιονίζει και δεν έχουμε
τίποτα να μας ντύσει….!
…..Δε θα ‘ρθει Άνοιξη ποτές
εδώ…., στη γειτονιά μας…!;
Μόνο για τις ‘’χωματερές’’
είναι τα όνειρά μας…!;
…..Στενεύει κι ο ορίζοντας…..
κι αράχνη το σκοτάδι….,
τον ίσκιο της πηδά η ζωή…..
και πέφτει σε πηγάδι….!
Δραπέτης καταζήτητος,
κι αυτή, στη γειτονιά μας….,
κραυγή βγάζει θανατική….,
πικρή ανημποριά μας….!
Ποιος θα γλιτώσει τη ζωή….,
που ξεψυχά ‘κει μέσα…!;
Έτσι τη θέλουν οι Αρχοί….,
που δόλια έχουν ‘’μπέσα’’….!…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου