Από τον Θοδωρή Ρουμπάνη
Κατά τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους, οι ιουδαΐζοντες χριστιανοί εστίαζαν την εορτή του Πάσχα στο γεγονός της Σταύρωσης. Επέμεναν να το εορτάζουν τη 14η του μήνα Νισάν, μαζί με τους Εβραίους. Αυτό συνέβαινε και με τους «τεσσαρεσκαιδεκατίτες» της Μικράς Ασίας.
Αντίθετα, οι χριστιανοί άλλης φυλετικής προέλευσης έριχναν το βάρος στην Ανάσταση του Χριστού. Συνέδεσαν τον εορτασμό του Πάσχα με την αναστάσιμη ημέρα της εβδομάδας, την Κυριακή, η οποία ακολουθούσε τη 14η του μήνα Νισάν, με την έννοια ότι το χριστιανικό Πάσχα δεν ήταν δυνατόν να προηγείται ή και να συμπίπτει με το εβραϊκό Πάσχα.
Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, λύνοντας το θέμα του εορτασμού του Πάσχα, ανέθεσε στον Πατριάρχη της Αλεξάνδρειας να φροντίσει τον καθορισμό της πανσελήνου του Πάσχα και κατ’ επέκταση την ημερομηνία του Πάσχα για όλες τις χριστιανικές εκκλησίες. Στην Αλεξάνδρεια, που άκμαζε η αστρονομία, χρησιμοποιούσαν για τον προσδιορισμό των μελλοντικών Πανσελήνων τον κύκλο του Μέτωνα, που παρουσίαζε απόκλιση λίγων ημερών από την πραγματικότητα.
Με βάση λοιπόν τον κύκλο της Σελήνης, που είχε επεξεργαστεί ο Αθηναίος αστρονόμος Μέτων, σχηματίστηκε από τους αλεξανδρινούς ο πίνακας των πανσελήνων του Πάσχα (Πασχάλιοι πίνακες). Δηλαδή των μετά την 21η Μαρτίου Ιουλιανού ημερολογίου πανσελήνων, που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούν οι ορθόδοξοι Χριστιανοί, άλλοι αυτούσιο (Ρώσοι) και άλλοι διαφοροποιημένο (Ελληνες).
Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος της Νίκαιας (325) όρισε ως μέρα του Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου. Οι ημερομηνίες του Ορθόδοξου Πάσχα ταλαντεύονται από τις 4 Απριλίου μέχρι τις 8 Μαΐου.
Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1582 που η καθολική εκκλησία καθιέρωσε το νέο (Γρηγοριανό) ημερολόγιο για να διορθώσει τα συσσωρευμένα λάθη του παλαιού (Ιουλιανού) ημερολογίου (τότε υπήρχε 10 μέρες καθυστέρηση του δηλαδή η εαρινή ισημερία του 1582 αντί να γίνει στις 21/3 έγινε στις 11/3). Οι ορθόδοξοι δεν δέχτηκαν τότε τη ρύθμιση.
Η Ελλαδική Εκκλησία υιοθέτησε το γρηγοριανό ημερολόγιο το 1924, ακολουθώντας την Ελληνική πολιτεία που το είχε αποδεχθεί το 1923, αλλά χωρίς μετακίνηση του Πάσχα και των κινητών εορτών που εξακολουθούν να εξαρτώνται από το παλαιό ημερολόγιο.
Επειδή λοιπόν για τον καθορισμό του ορθόδοξου Πάσχα η εαρινή ισημερία υπολογίζεται με βάση ιουλιανό ημερολόγιο, οι παλαιοημερολογίτες και οι νεοημερολογίτες γιορτάζουν το Πάσχα την ίδια μέρα.
Αντίθετα, οι ρωμαιοκαθολικοί και οι προτεστάντες που καθορίζουν την εαρινή ισημερία με βάση το γρηγοριανό ημερολόγιο γιορτάζουν συνήθως το Πάσχα μια βδομάδα νωρίτερα από τους Ορθόδοξους.
Το Πάσχα συμβαίνει, (όπως εφέτος) να γιορτάζεται ταυτόχρονα από τις δυτικές Εκκλησίες και την ορθόδοξη, όταν η πρώτη πανσέληνος μετά την εαρινή ισημερία πέφτει μετά τις 28 Μαρτίου.
πηγη ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου