Η ΜΠΟΥΡΚΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ

Γράφει ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

Την ώρα που εμείς ασχολούμαστε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το χρέος και τα σπρεντ, χωρίς καμιά προοπτική για την αυριανή μέρα, η Ευρώπη αντιμετωπίζει ζητήματα πολιτισμού και καθημερινής συνύπαρξης που ήδη έχουν φτάσει κι εδώ, αλλά κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε ή προσποιούμαστε πως δεν υπάρχουν.

Η ξένη κοσμοπλημμύρα της Αθήνας απαντάει στους αφελείς που θέλουν να πιστεύουν ότι οι μετανάστες (οικονομικοί και μη) είναι περίπου 700.000. Μια απλή βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, σε εμπορικούς δρόμους όπου άλλοτε διάλεγες μπαχαρικά και τυριά με την ησυχία σου, στην Αιόλου, την Ευριπίδου, τη Σοφοκλέους, αλλά και γύρω από την Ομόνοια, δείχνει ότι οι ντόπιοι είναι μια θλιβερή μειοψηφία. Τα μαγαζιά στενάζουν από την αναδουλειά και όχι μόνο λόγω οικονομικής κρίσης. Ακριβώς απέξω οι οικονομικοί μετανάστες πουλάνε την πραμάτεια τους δυο και τρεις φορές φτηνότερα από το μαγαζί, σε μεγάλη ποικιλία. Τσάντες κάθε είδους, πορτοφόλια και κασκόλ, γραβάτες και εσάρπες, μπουφάν και πουκάμισα, ρολόγια, γυαλιά ηλίου αλλά και πρεσβυωπίας, κολόνιες και άφτερ σέιβ, όλα είναι απλωμένα στα πακιστανικά, ινδικά, αφγανικά, ασιατικά γενικά σεντόνια και σε αφθονία.

Στις μέρες μας λίγο ενδιαφέρει τον κόσμο που υποφέρει από την έλλειψη χρήματος η αυθεντικότητα του προϊόντος και αν όντως πρόκειται για Γκούτσι, Αρμάνι, Φεραγκάμο, Πόρσε, Μον Μπλαν, Μπομ ε Μερσιέ, Καρτιέ, Ρόλεξ, Ντάβιντοφ, Νότικα και ό,τι άλλο πλασάρεται ως γνήσιο. Μέσα στα μαγαζιά οι μάρκες είναι πιο «δεύτερες», αλλά τα ρούχα και τα άλλα προϊόντα αυθεντικά, αλλά ακριβότερα από τον γειτονικό πακιστανό.

Το κοινό με τη δυτική Ευρώπη είναι ότι γεμίζουμε κι εμείς με οικονομικούς μετανάστες, που όμως εδώ δεν έρχονται για δουλειά στη βιομηχανία (όπως στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Ισπανία), αφού τέτοιο πράγμα δεν έχουμε, αλλά επειδή τα πράγματα είναι πιο χαλαρά και άνετα. Υπηρεσίες, μεταπρατική δουλίτσα, ψιλοεμπόριο, να τα βολέψουν όπως έχουν ακουστά ότι γίνεται στην Ελλάδα και να χρησιμοποιήσουν τη χώρα ως γέφυρα για κάτι καλύτερο, όπως κάνουν και ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές με την Ελλάδα.

Έρχονται, κάνουν το «αγροτικό» τους και ψάχνουν για κάτι καλύτερο, ένα πιο αναβαθμισμένο πρωτάθλημα, κάτι σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία, Αγγλία. Με εξασφαλισμένη άδεια εργασίας, γιατί αλλιώς σ' αυτές τις χώρες δεν μπαίνουν με τίποτα. Κι αν μπουν λαθραία, είναι θέμα χρόνου να βρεθούν και να απελαθούν.

Όμως στη δυτική Ευρώπη αντιμετωπίζουν συνολικά το πρόβλημα ως ζήτημα εισαγωγής ξένης κουλτούρας κοινωνικά και πολιτισμικά. Δεν προσποιούνται ότι όλα είναι άνετα και πως δεν υπάρχει πρόβλημα. Γι' αυτό και βλέπουμε ενίοτε να ψηφίζονται ή να εκπονούνται νομοθετήματα που προστατεύουν από την εισβολή και την ενδεχόμενη επιβολή άλλων πολιτισμών μέσω της θρησκευτικής τους ταυτότητας.

Η εξαιρετικά δημοκρατική Γαλλία ετοιμάζεται να απαγορεύσει τη μουσουλμανική μπούρκα, το ολόσωμο «φόρεμα» που αφήνει μόνο δυο τρύπες στο πρόσωπο για να βλέπει αυτή που τη φοράει: «Η πλήρης απαγόρευση της μπούρκας και του νικιάμπ στη Γαλλία θα ενταχθεί σε σχέδιο νόμου που προετοιμάζει το Παρίσι και το οποίο θα απαγορεύει γενικά την εμφάνιση με καλυμμένο πρόσωπο σε δημόσιους χώρους», γράφει η γαλλική εφημερίδα «Le Figaro». Το νομοσχέδιο αναμένεται να συζητηθεί στη γαλλική Εθνοσυνέλευση τον Μάιο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι αστυνομικοί θα έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από όποιον κυκλοφορεί δημόσια με μάσκα ή οποιοδήποτε άλλο κάλυμμα του προσώπου να αποκαλύψει το πρόσωπό του. Όσοι δεν συμμορφώνονται θα τιμωρούνται με πρόστιμο, το ύψος του οποίου δεν είναι ακόμα γνωστό. Επίσης, πρόστιμο θα επιβάλλεται και σε όσους άντρες υποχρεώνουν τις συζύγους τους να φορούν μπούρκα ή άλλο ισλαμικό ένδυμα που καλύπτει το πρόσωπο (όπως νικιάμπ). Το μέτρο θα ισχύει και για τους τουρίστες. Η διατύπωση αυτή έχει ως στόχο να παρακαμφθούν οι επιφυλάξεις που διατύπωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας, σύμφωνα με το οποίο θα μπορούσε να αμφισβητηθεί η νομιμότητα ενός νομοσχεδίου που θα στόχευε ειδικά σε συγκεκριμένη ομάδα πληθυσμού. Είναι στην πραγματικότητα το τέχνασμα της γαλλικής Πολιτείας για να μην κατηγορηθεί ότι στρέφεται ευθέως κατά των μουσουλμάνων, μια και αυτοί είναι οι μόνοι που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους ενδύματα-καλύμματα.

Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι Βρυξέλλες: «Παρόμοιο νόμο αναμένεται να ψηφίσει και το Βέλγιο, σύμφωνα με τον οποίο θα καθίσταται παράνομο οι πολίτες να κυκλοφορούν δημοσίως με το πρόσωπό τους πλήρως ή μερικώς καλυμμένο, έτσι ώστε να καθίστανται μη αναγνωρίσιμοι».

Τη σκυτάλη παίρνει η Ισπανία, που φαίνεται ότι ανησυχεί και αυτή από την πολιτισμική εισβολή. Προς το παρόν το πράγμα αντιμετωπίζεται περιπτωσιακά αλλά πιθανότατα πρόκειται για προετοιμασία: «Συζήτηση για το θέμα προκλήθηκε με αφορμή την απόφαση σχολείου σε πλούσιο προάστιο της Μαδρίτης να αποβάλει 16χρονη μαθήτρια επειδή αρνήθηκε να βγάλει την ισλαμική μαντίλα (χιτζάμπ)». Το συμβούλιο του σχολείου αποφάσισε με ψήφους 15 υπέρ και δύο κατά να τηρήσει τους κανονισμούς του σχολείου που ορίζουν ότι «απαγορεύεται η χρήση καπέλων ή άλλων ειδών ρουχισμού που καλύπτουν το πρόσωπο». Η 16χρονη μαθήτρια δήλωσε στην εφημερίδα «El Pais» ότι θεωρεί διάκριση την απόφαση που ελήφθη, ενώ μουσουλμανικές οργανώσεις στην Ισπανία λένε ότι θα φέρουν το θέμα ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας.

Είναι προφανές ότι η «πολιτισμένη Δύση» ανησυχεί περισσότερο από μας. Ίσως γιατί έχει περισσότερη πείρα σε ζητήματα μετανάστευσης. Όπως και να είναι, μια ματιά γύρω μας είναι αρκετή για να μας πείσει ότι πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με την επιχείρηση ένταξης των οικονομικών μεταναστών στο πολιτισμικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της Ελλάδας. Αλλιώς θα έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις, όχι σε χρόνο μακρινό.