Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Η Αγκελα Μέρκελ αυτό τον καιρό βρίσκεται και πάλι στην κορυφή των δημοσκοπήσεων. «Η σιδηρά καγκελάριος» ή «η κυρία όχι», όπως την ονόμασε ο γερμανικός Τύπος, επέστρεψε και από την Τουρκία «θριαμβεύτρια».
Μετά τα καψώνια που έκανε στην Ελλάδα για το θέμα της οικονομικής βοήθειας και της στήριξης ή μη της χώρας μας, ήρθε η σειρά της Τουρκίας. Η καγκελάριος μπορεί να χάρισε στον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν ένα λούτρινο λευκό περιστέρι ως σύμβολο ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες, αλλά ουσιαστικά είπε όχι σε όλα τα αιτήματα των Τούρκων.
Πρώτα απ' όλα, στο θέμα της ένταξης στην Ε.Ε. Η Μέρκελ ξεκαθάρισε στην τουρκική κυβέρνηση ότι όσο είναι αυτή καγκελάριος και κρατά το τιμόνι της Γερμανίας, η Τουρκία δεν πρόκειται να γίνει πλήρες μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Η θέση της ήταν η ίδια και απαράλλακτη με αυτή που εδώ και χρόνια τηρεί. Μόνο μια «ειδική σχέση» μπορεί να προσφέρει η Γερμανία στην Τουρκία και όχι την πλήρη ένταξη.
Η Γερμανίδα πολιτικός έθεσε βέβαια και το θέμα του τουρκικού εμπάργκο κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και ζήτησε από την κυβέρνηση στην Αγκυρα να τελειώνει με την ιστορία αυτή. Πολλοί συντηρητικοί πολιτικοί στη Γερμανία κρύβονται πίσω το πρόβλημα της Κύπρου προκειμένου να βάλουν άλλο ένα εμπόδιο, που είναι υπαρκτό, στην πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε. Και η κυρία Μέρκελ δεν έπραξε διαφορετικά.
Οχι είπε στους Τούρκους και σε άλλο φλέγον γι' αυτούς θέμα. Την ίδρυση αμιγώς τουρκικών σχολείων στη Γερμανία. Ενα ζήτημα που διχάζει ακόμη και τους Τούρκους της Γερμανίας, καθώς ορισμένοι ισχυρίζονται ότι δεν γίνεται να μην υπάρχουν τουρκικά σχολεία στη Γερμανία, πράγμα που συμβαίνει για άλλες μειονότητες, όπως η ελληνική, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι το είδος των σχολείων αυτών δεν θα συμβάλει στην ένταξη των παιδιών τους στη γερμανική κοινωνία. Το δεύτερο επιχείρημα υποστηρίζουν πολλοί πολιτικοί και εκπαιδευτικοί στη Γερμανία που εκτιμούν ότι ήδη η τουρκική μειονότητα, η οποία αριθμεί πάνω από 2,5 εκατομμύρια μέλη, δεν έχει ικανοποιητική ένταξη στις δομές της γερμανικής κοινωνίας, ενώ η ίδρυση αμιγώς τουρκικών σχολείων θα συνέβαλλε στη δημιουργία όλο και περισσότερων «παράλληλων κοινωνιών».
Τόσο η στάση της Μέρκελ απέναντι στην Ελλάδα όσο και το ταξίδι της στην Τουρκία έκαναν πολλούς αναλυτές να αναρωτηθούν προς τα πού βαδίζει η γερμανική εξωτερική πολιτική. Σύμφωνα με κάποιους από αυτούς, είναι η πρώτη φορά που ένας επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης χρησιμοποιεί τόσο πολύ τη διεθνή πολιτική σκηνή για να επωφεληθεί στο εσωτερικό της χώρας. Η Γερμανίδα καγκελάριος γνωρίζει πολύ καλά από τις δημοσκοπήσεις ότι η πλειοψηφία των πολιτών στη Γερμανία είναι αντίθετη σε μια οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα, όπως επίσης ότι αντιτίθεται έντονα στην πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Μέρκελ οδηγεί την εξωτερική πολιτική της έχοντας πάντοτε στο μυαλό της τα δύο αυτά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, καθώς έχει μπροστά της τις κρίσιμες εκλογές της 9ης Μαΐου στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Παρουσιάζει όλο και πιο πολύ την εικόνα μιας καγκελάριου που ρισκάρει την εικόνα της χώρας της στο εξωτερικό, ρισκάρει ακόμη και βασικές αρχές της Ε.Ε. -όπως η αλληλεγγύη στην περίπτωση της Ελλάδας- μόνο και μόνο για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη στο εσωτερικό της Γερμανίας και να μη θέσει σε κίνδυνο την κυβέρνηση συνασπισμού.
πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου