Οι αθώοι του Γκουαντάναµο

Του Γιώργου Αγγελόπουλου

«Πολλοί από τους κρατουµένους του Γκουαντάναµο τέθηκαν υπό κράτηση χωρίς να νοιάζεται κανείς αν ήταν πραγµατικά εχθρικοί µαχητές ή αν ήταν καν εχθροί», λέει ο συνταγµατάρχης Λώρενς Ουίλκερσον, προσωπάρχης του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ.

Ο συνταγµατάρχης Ουίλκερσον κατέθεσε ενόρκως σε οµοσπονδιακό δικαστήριο του Ορεγκον, στο πλαίσιο της αγωγής για παράνοµη κατακράτηση και βασανιστήρια που έχει καταθέσει εναντίον αµερικανών αξιωµατούχων ο Σουδανός Αντέλ Χάσαν Χαµάντ. Ο Χαµάντ εργαζόταν σε υπηρεσία ανθρωπιστικής αρωγής στο Πακιστάν, όταν τον απήγαγαν από το διαµέρισµά του, τον βασάνισαν και τον µετέφεραν στο Γκουαντάναµο, όπου κρατήθηκε επί πέντε χρόνια χωρίς ποτέ να του απαγγελθεί καµιά κατηγορία. Ο Ουίλκερσον κατέθεσε πως ο πρόεδρος Μπους, ο αντιπρόεδρος Τσέινι και ο υπουργός Αµυνας Ράµσφελντ «έθεσαν υπό κράτηση αθώους για πολιτικούς λόγους» και πολλοί στην κυβέρνηση το γνώριζαν.

Ο Ουίλκερσον, ο οποίος υπηρέτησε για 31 χρόνια στον αµερικανικό στρατό, εξήγησε πως οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που φυλακίσθηκαν στο Γκουαντάναµο δεν είχαν συλληφθεί από τους Αµερικανούς σε κάποιο πεδίο µάχης, αλλά είχαν παραδοθεί στις αµερικανικές δυνάµεις από αφγανούς πολέµαρχους και άλλα πρόσωπα που έπαιρναν αµοιβή ώς 5.000 δολάρια το κεφάλι για καθέναν που παρέδιδαν. Είχαν έτσι την ευκαιρία να τακτοποιήσουν λογαριασµούς µε αντιπάλους τους και να κερδίσουν παράλληλα χρήµατα παραδίδοντάς τους στους Αµερικανούς, οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά αυτό που συνέβαινε.

«Η αρχική οµάδα των 742 κρατουµένων του Γκουαντάναµο δεν είχε συλληφθεί βάσει των διαδικασιών που είχα συνηθίσει ως αξιωµατικός», κατέθεσε ο συνταγµατάρχης. «Γινόταν ολοένα και περισσότερο σαφές πως πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς ήταν αθώοι ή τουλάχιστον ήταν αδύνατο να προσδιοριστεί η ενοχή τους, πολύ περισσότερο να αποδειχθεί σε οποιοδήποτε δικαστήριο, πολιτικό ή στρατιωτικό».

Πολλοί στην αµερικανική ηγεσία το γνώριζαν αυτό από νωρίς, ήξεραν «ότι πολλοί από τους κρατουµένους ήταν αθώοι, πως δεν είχαν πληροφορίες για να δώσουν και ότι θα έπρεπε να απελευθερωθούν αµέσως». Οµως η κυβέρνηση Μπους συνέχισε να κρατάει τους αθώους στη φυλακή επειδή «αν παραδεχόταν αυτή την πραγµατικότητα, θα ήταν ένα στίγµα για την ηγεσία από την πρώτη ηµέρα του αποκαλούµενου Πολέµου κατά της Τροµοκρατίας και οι ηγέτες αυτοί είχαν ήδη αρκετά στίγµατα: τους νεκρούς στο χωράφι της Πενσιλβάνιας, στις στάχτες του Πενταγώνου και στα συντρίµµια των Δίδυµων Πύργων». Ετσι, προκειµένου να παραδεχθούν και άλλα λάθη τους, προτίµησαν να ισχυρίζονται πως όλοι στο Γκουαντάναµο ήταν σκληροί τροµοκράτες, ότι γνώριζαν σηµαντικές πληροφορίες και πως θα επέστρεφαν στον τζιχάντ, αν απελευθερώνονταν.

«Εκανα την προσωπική επιλογή να µιλήσω», κατέληξε ο συνταγµατάρχης, «επειδή η γνώση ότι υπηρέτησα µια κυβέρνηση που βασάνισε και εκµεταλλεύτηκε τους κρατουµένους στο Γκουαντάναµο και αλλού και έθεσε επ αόριστον υπό κράτηση αθώους για πολιτικούς λόγους ήταν το πιο χαµηλό σηµείο στην επαγγελµατική σταδιοδροµία µου και θέλω να ξεκαθαρίσω τι συνέβη».

πηγη ΤΑ ΝΕΑ