Γράφει ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Ο πρωθυπουργός στο BBC ήταν σαφής: «Δεν είναι στις προθέσεις μου να προσφύγει η Ελλάδα στο ΔΝΤ».
Εξίσου σαφής ήταν και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος στο «Βήμα»: «Εμείς είμαστε στο ευρωπαϊκό σύστημα (…) δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο και δεν θα το κάνουμε» (σ.σ.: να προσφύγουμε στο ΔΝΤ).
Αντιθέτως, ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός ο Γ. Παπακωνσταντίνου αντιμετωπίζει αυτό το ενδεχόμενο με μεγαλύτερη αμφισημία και με εμφανή «διαπραγματευτική διάθεση» έναντι της Ε.Ε.
Το κρίσιμο ερώτημα που δημιουργείται, πέραν της παρατεινόμενης κυβερνητικής διγλωσσίας, είναι αν ο υπουργός Οικονομικών διαπραγματεύεται εντέλει με την Ε.Ε. ή με τον… εαυτό του. Αν διαπραγματεύεται κάτι ουσιαστικό με τους Γερμανούς και τους Γάλλους ή διαπραγματεύεται την εικόνα τη δική του και της κυβέρνησης στο εσωτερικό της χώρας.
Και το ερώτημα είναι κρίσιμο, γιατί, αν ισχύει το δεύτερο, σημαίνει ότι παρατείνεται η περίοδος της ασάφειας στόχων και τακτικής και των πειραματισμών, όταν την ίδια στιγμή υπάρχει θέμα, και μάλιστα μεγάλο, προς διαπραγμάτευση με την Ε.Ε.: η εξειδίκευση της μορφής της βοήθειας της Ε.Ε. προς τη χώρα μας.
Είναι εντελώς κατανοητό, αντιληπτό και σωστό γιατί ο Γ. Παπανδρέου λέει επισήμως ότι «δεν ζητάμε λεφτά» από την Ε.Ε., αλλά χρόνο και τη δυνατότητα να δανειζόμαστε με λογικά και όχι «τοκογλυφικά» επιτόκια.
Εξίσου προφανές, όμως, είναι ότι διαπραγματευόμαστε τα 20-25 δισ. σε «αντάλλαγμα» των μέτρων που απαιτεί η «τριπλή επιτήρηση».
Υπό αυτή την έννοια είναι ακατανόητη η εμμονή του Γ. Παπακωνσταντίνου να αφήνει ανοιχτό το «ενοχλητικό» ενδεχόμενο προσφυγής της χώρας μας στο ΔΝΤ. Κάτι που, αν συνέβαινε, θα αποτελούσε τρομερό πλήγμα για την ίδια την Ε.Ε. και την ευρωζώνη. Μόνο που όλοι γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί ούτε θα αφεθεί να συμβεί. Γι’ αυτό εξάλλου συζητούν και οι Ευρωπαίοι πώς θα επιμερισθεί μεταξύ των χωρών-μελών της ευρωζώνης η σχεδιαζόμενη οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα. Γι’ αυτό και η «διάψευση» του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών στο σχετικό δημοσίευμα του «Σπίγκελ» ήταν τόσο χλιαρή.
«Ο κόσμος το ’χει τούμπανο» κι εμείς… διαπραγματευόμαστε. Με ποιους; Με αυτούς που τα ξέρουν όλα «πριν από μας για εμάς» και που παίρνουν αποφάσεις για λογαριασμό μας!
Τελικά, το χειρότερο από το να μη διαπραγματεύεσαι είναι να νομίζεις ότι διαπραγματεύεσαι. Και το ακόμα χειρότερο, να καταφέρεις να κάνεις και ζημιά διαπραγματευόμενος… μόνος σου.
ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου