Το θέατρο των χρεών

Του NIKOLAUS PEPES / Suddeutsche Zeitung

Το ζήτημα του δημόσιου χρέους σχετίζεται λιγότερο με την Ελλάδα απ' ό,τι με τη Νέα Γη - αντιμετωπίζοντας το 1935 φάσμα χρεοκοπίας λόγω διαφθοράς κι αναποτελεσματικότητας της κυβέρνησης, ετέθη από τη Μ. Βρετανία υπό επιτήρηση και κατόπιν προσαρτήθηκε στον Καναδά. (...)

Φυσικά, η Ελλάς δεν θα υποστεί τη μοίρα της Νέας Γης - όμως η σύγκριση δείχνει πόσο γρήγορα τα μεγάλα χρέη μπορούν να οδηγήσουν ένα κράτος σε κρίση κι ότι εξίσου γρήγορα η κρίση ενός κράτους μπορεί να καταστεί πρόβλημα της διεθνούς κοινότητας. Γι' αυτό εξέχουσα σημασία έχει να καταγραφούν τα σωστά διδάγματα από την ελληνική κρίση - όχι αν οι κυβερνήσεις θα υποκύψουν στις πιέσεις των χρηματαγορών, αλλά να εξασφαλιστεί ότι αυτές θα συνεχίσουν να υπηρετούν τους πολίτες τους. (...)

Ιδιαίτερο ρόλο σ' αυτό το «θέατρο» των χρεών διαδραματίζουν οι ΗΠΑ, όπου η κατάσταση είναι εξαιρετικώς αντιφατική - ενώ το δημόσιο έλλειμμα είναι το μεγαλύτερο της χώρας σε καιρό ειρήνης, οι επενδυτές καταφεύγουν από το ευρώ στο δολάριο και τα κρατικά δάνεια θεωρούνται ακόμη το παγκοσμίως ασφαλέστερο αξιόγραφο. Ωστόσο, η δημοσιονομική πολιτική οδήγησε την προεδρία Ομπάμα σε βαθύτατη πολιτική κρίση. (...)

Στις χειρότερες ημέρες της οικονομικής κρίσης η διεθνής κοινότητα εμπόδισε τη χειρότερη εξέλιξη με παραδειγματικές, συντονισμένες ενέργειες. Τώρα είναι αναγκαίο ν' αποτραπούν με από κοινού δράση μακροχρόνιες και μη αναστρέψιμες ζημίες.