Τα αυτογκόλ στη μάχη με τους τεχνοκράτες

Του Νικου Μελετη

(Το φωτομονταζ είναι του "ΑΝΘΗΡΟΣΤΟΜΟΥ" απο το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ)

Εκ των πραγμάτων εγείρονται πολλά ερωτηματικά για την τακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση έναντι των εταίρων και το τι ακριβώς διαπραγματεύθηκε. Ενώ βοούσε η Ευρώπη τις παραμονές της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου ότι επίκειται σκλήρυνση της στάσης εναντίον της Ελλάδας, ο κ. Παπανδρέου απαντούσε ότι θα εξοικονομηθούν χρήματα με τον περιορισμό των βαθμών διακύβευσης και την Πράσινη ανάπτυξη, κάτι που κάθε άλλο παρά πειστικό ακούστηκε.

Είχε προηγηθεί η μυστηριώδης συνάντηση του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών με τον πρόεδρο της Goldman Sachs, η οποία ακολουθήθηκε από το κύμα υποβαθμίσεων της ελληνικής οικονομίας.

Στις Βρυξέλλες μάλιστα με έκπληξη γινόταν γνωστό ότι ο κ. Παπανδρέου δεσμευόταν ότι το προεκλογικό πρόγραμμα θα τηρηθεί και ότι είχε επικοινωνία με δική του πρωτοβουλία με τον πρόεδρο του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν.

Ταυτόχρονα έκλειναν και οι οδοί διαφυγής για την ελληνική οικονομία, καθώς δεν ήταν δυνατόν να μείνουν μυστικές επί μακρόν οι διαβουλεύσεις για αγορά μέρους του δημόσιου χρέους από την Κίνα.

Είναι εντυπωσιακό ότι μέχρι στιγμής και ενώ έχει μεσολαβήσει μια ακόμη Σύνοδος Κορυφής και από ένα Eurogroup και Ecofin, δεν έχει διαφανεί ποια ήταν η ελληνική παρέμβαση, ώστε να αποτραπούν ή έστω να περιορισθούν οι παρεμβάσεις που θίγουν αρμοδιότητες που ανήκουν στον σκληρό πυρήνα της κυριαρχίας των κρατών-μελών.

Πολύ περισσότερο δεν έχει γίνει γνωστό τι απαίτησε και τι τελικά εισέπραξε η κυβέρνηση προκειμένου να αποδεχθεί το «φιρμάνι» του Ecofin, ενώ δίδεται η εντύπωση ότι η ελληνική παρέμβαση εξαντλείται στη «μετάφραση στα Ελληνικά» των μέτρων που υπαγορεύουν οι τεχνοκράτες της Κομισιόν...

πηγη ΕΘΝΟΣ