Από 200.000 τη δεκαετία ’60, σήμερα λειτουργούν λιγότερα από 20.000
ΠΑΡΙΣΙ. Το παραδοσιακό γαλλικό «καφέ–ταμπά», με τον μυστακοφόρο ιδιοκτήτη πίσω από το μπαρ, τα καλογυαλισμένα χάλκινα επιθέματα, το φλίπερ, το ποδοσφαιράκι και τη φιλική ατμόσφαιρα, χάνεται. Τη δεκαετία του 1960, 200.000 καφέ λειτουργούσαν σε όλη τη Γαλλία, ενώ ο αριθμός του έχει σήμερα μειωθεί σε λιγότερα από 20.000. Μόνο πέρυσι στην ευρύτερη περιοχή του Παρισιού 2.000 καφέ έβαλαν λουκέτο, ενώ κάθε ημέρα στην Προβηγκία δύο τέτοια καταστήματα παύουν να λειτουργούν κατά μέσον όρο.
Αιτίες της δυσάρεστης αυτής τάσης η φυγή των κατοίκων της υπαίθρου προς τα αστικά κέντρα, τα ενοίκια που σημειώνουν μεγάλη άνοδο, παράλληλα με την αξία των πρώτων υλών, όπως του καφέ και των αναψυκτικών, οι αλλεπάλληλες εκστρατείες κατά του αλκοολισμού και –βέβαια– η απαγόρευση του καπνίσματος. Ολοένα και περισσότερες οργανώσεις γειτονιάς ή δημοτικές αρχές κινητοποιούνται με στόχο τη σωτηρία του τοπικού τους καφέ. Αυτό έκαναν και οι κάτοικοι του δήμου των Ιβελίν, που οργάνωσαν εκστρατεία μέσω του Ιντερνετ για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για το καφέ που επρόκειτο να κλείσει.
Ο Μπερνάρ Καρτιέ, ιδιοκτήτης καφέ και πρόεδρος του σωματείου ανάπτυξης καφέ και μπιραριών, προτείνει συγκεκριμένες λύσεις. «Τα καφέ πρέπει να εξελιχθούν και να γίνουν τόποι δραστηριότητας, πέρα από την κατανάλωση ποτών. Θα μπορούσαν ας πούμε να εισάγουν προσφορά για πρωινό καφέ έναντι 1 ευρώ ή να οργανώνουν ποδοσφαιρικές βραδιές. Τα καφέ πρέπει επίσης να ακολουθήσουν επιτέλους τις προτιμήσεις των καταναλωτών. Δεν είναι δυνατόν το 2007 να μαθαίνω ότι 60% των γαλλικών καφέ δεν σερβίρουν “λάιτ” αναψυκτικά», λέει ο κ. Καρτιέ.
Η ψυχολόγος Μονίκ Ελέμπ, συγγραφέας μελέτης με τίτλο «Παρίσι: Κοινωνία των καφέ», εξηγεί ότι τα καφέ παίζουν σήμερα σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. «Σε μια περίοδο, κατά την οποία η κοινωνική απομόνωση εντείνεται, το καφέ ως τόπος συνάντησης και επικοινωνίας αποκτά νέο σημαντικό ρόλο. Η νεολαία, όμως, είναι έτοιμη να τα υιοθετήσει ως στέκια της, αρκεί οι ιδιοκτήτες να ακολουθήσουν την εποχή και να αποδεχθούν ορισμένες από τις ιδιαιτερότητες και απαιτήσεις των σύγχρονων νέων, που δεν ενδιαφέρονται για το φλίπερ, αλλά θέλουν ασύρματο Ιντερνετ, για παράδειγμα».
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου