Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥΗ πλειονότητα των ταξιτζήδων στο Βερολίνο είναι Τούρκοι. Σε αντίθεση με άλλες πόλεις της Γερμανίας με μεγάλη ελληνική παροικία, στο Βερολίνο είναι σπάνιο να πετύχεις Ελληνα ταξιτζή.
Για τον λόγο αυτό ήταν μεγάλη η έκπληξή μου όταν προχθές πέτυχα έναν συμπατριώτη μας. Η διαδρομή σχετικά σύντομη. Από το Πρεντσλαουμπέργκ στον κεντρικό σταθμό του τρένου. Παρ' όλα αυτά, πιάσαμε τη συζήτηση. Τα γνωστά: Πώς πάνε οι δουλειές, αν έχει κίνηση κ.λπ. «Πεσμένα πράγματα», μου είπε. «Μα εγώ είδα κίνηση. Γέμισε η πόλη τουρίστες τις ημέρες αυτές», του απάντησα.
«Ναι, γέμισε η πόλη. Είχαμε το γνωστό κύμα Ελλήνων, Ιταλών και Ισπανών, που έρχονται στο Βερολίνο τα Χριστούγεννα. Αγνωστο γιατί, αφού η πόλη τις μέρες αυτές είναι νεκρή. Παρά τον κόσμο όμως και το κρύο, δύσκολα σκέφτονται να πάρουν ταξί. Ο άλλος το υπολογίζει να δώσει κάποια ευρώ παραπάνω. Η κρίση βλέπεις...».
Ο συμπατριώτης μας από τη Βόρεια Ελλάδα διαβάζει και αυτός τα όσα γράφονται στις εφημερίδες για την πατρίδα μας αυτό το διάστημα και είχε τη δική του απάντηση: «Δεν έχουν και άδικο σε πολλά από αυτά που μας γράφουν. Μάθαμε στην Ελλάδα στη μεγάλη ζωή και δύσκολα να γυρίσουμε πίσω. Τώρα όμως κανείς δεν θα μας λυπηθεί».
Ομως και εδώ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, συμφωνήσαμε και οι δύο. Η κυβέρνηση ψάχνει να βρει χρήματα από παντού. Τα ταμεία είναι άδεια. Από κάπου πρέπει να τα βγάλουν. Τα ζωνάρια θα σφίξουν και για τους Γερμανούς τον καινούργιο χρόνο.
«Θα σου πως όμως και για μια κομπίνα που έκαναν πολλοί συμπατριώτες μας τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία», μου είπε ο ταξιτζής μας.
Τέντωσα τα αυτιά μου με ενδιαφέρον για να μάθω για την κομπίνα που δεν ήξερα.
Ο συμπατριώτης μας από τη Βόρεια Ελλάδα διαβάζει και αυτός τα όσα γράφονται στις εφημερίδες για την πατρίδα μας αυτό το διάστημα και είχε τη δική του απάντηση: «Δεν έχουν και άδικο σε πολλά από αυτά που μας γράφουν. Μάθαμε στην Ελλάδα στη μεγάλη ζωή και δύσκολα να γυρίσουμε πίσω. Τώρα όμως κανείς δεν θα μας λυπηθεί».
Ομως και εδώ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, συμφωνήσαμε και οι δύο. Η κυβέρνηση ψάχνει να βρει χρήματα από παντού. Τα ταμεία είναι άδεια. Από κάπου πρέπει να τα βγάλουν. Τα ζωνάρια θα σφίξουν και για τους Γερμανούς τον καινούργιο χρόνο.
«Θα σου πως όμως και για μια κομπίνα που έκαναν πολλοί συμπατριώτες μας τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία», μου είπε ο ταξιτζής μας.
Τέντωσα τα αυτιά μου με ενδιαφέρον για να μάθω για την κομπίνα που δεν ήξερα.
«Εδώ οι τράπεζες δεν ζητούν εγγυητή. Για να σου δώσουν δάνειο, αρκεί να έχεις μια καλή δουλειά και καλό μισθό. Ετσι, αρκετοί από εμάς βρήκαν το αδύνατο σημείο στο γερμανικό πιστωτικό σύστημα για να βγάλουν κάποια φράγκα. Επαιρναν, για παράδειγμα, από ένα εστιατόριο γνωστού τους μια βεβαίωση που έγραφε ότι εργάζονταν εκεί και έπαιρναν μηνιαίο μισθό τουλάχιστον 1.500 ευρώ.
Είχαν και κάποιον Γερμανό γνωστό στις τράπεζες, που τους βοηθούσε να εγκριθεί το δάνειο, με κάποια προμήθεια. Στη συνέχεια τσέπωναν 50-60 χιλιάδες ευρώ και μετά από λίγο καιρό δήλωναν άνεργοι, χωρίς άλλα μέσα, περιουσία κ.λπ. Κανείς συνεπώς δεν μπορούσε να τους κάνει τίποτε. Πολλοί με τα λεφτά στην τσέπη έφευγαν για Ελλάδα».
«Και τώρα;», τον ρώτησα.
Είχαν και κάποιον Γερμανό γνωστό στις τράπεζες, που τους βοηθούσε να εγκριθεί το δάνειο, με κάποια προμήθεια. Στη συνέχεια τσέπωναν 50-60 χιλιάδες ευρώ και μετά από λίγο καιρό δήλωναν άνεργοι, χωρίς άλλα μέσα, περιουσία κ.λπ. Κανείς συνεπώς δεν μπορούσε να τους κάνει τίποτε. Πολλοί με τα λεφτά στην τσέπη έφευγαν για Ελλάδα».
«Και τώρα;», τον ρώτησα.
«Τώρα; Για πήγαινε σε μια τράπεζα, πες ότι είσαι Ελληνας και ζήτησε δάνειο. Μπορεί να σε πετάξουν και έξω».
Είμαστε δαιμόνιος λαός, συμφωνήσαμε και οι δύο. Από τέτοια κόλπα γνωρίζουμε πολλά.
Η διαδρομή είχε τελειώσει. Φτάσαμε στον σταθμό του τρένου. Δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω αν τα όσα μου είπε ο ταξιτζής μας ισχύουν απόλυτα. Μπορεί και ο ίδιος να είχε προσωπική πείρα. Δεν τον ρώτησα και δεν με άφησε να τον ρωτήσω.
Οι ευχές του πάντως ήταν ειλικρινείς. «Καλή χρονιά σε όλους μας, εδώ και στην Ελλάδα».
Είμαστε δαιμόνιος λαός, συμφωνήσαμε και οι δύο. Από τέτοια κόλπα γνωρίζουμε πολλά.
Η διαδρομή είχε τελειώσει. Φτάσαμε στον σταθμό του τρένου. Δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω αν τα όσα μου είπε ο ταξιτζής μας ισχύουν απόλυτα. Μπορεί και ο ίδιος να είχε προσωπική πείρα. Δεν τον ρώτησα και δεν με άφησε να τον ρωτήσω.
Οι ευχές του πάντως ήταν ειλικρινείς. «Καλή χρονιά σε όλους μας, εδώ και στην Ελλάδα».
πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου