Η όπερα της μουλάρας

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

Ο καιρός περνά, οι μέρες φωτίζονται περισσότερο, η Αποκριά μοσχοβολά βασιλόπιτα, κι όπως δείχνουν τα πράγματα, το Πάσχα θα ξερογλείφεται απ' τους ταραμάδες της Καθαρής Δευτέρας. Φυσικά η Σαρακοστή από τώρα κατσικώθηκε στο ηθικό μας κι όλα βαδίζουν προς μια ποιητική εκδοχή της καταστροφής.

Οι πρώτες πολυσυζητημένες μέρες της κυβέρνησης εξακολουθούν να αποπνέουν μια ενδιαφέρουσα, αν μη τι άλλο, αμηχανία, ενώ πρώην δημόσιοι άντρες κατόπιν εορτής κατάλαβαν πόσο τενεκές ξεγάνωτος ήταν ο τέως άρχοντας και γέμισαν τύψεις που ΔΕΝ μας το κατήγγειλαν (γέλια - γέλια).

Προσωπικά παρακολουθώ τους αστερισμούς στον ουράνιο θόλο και συνεχίζω να δυσπιστώ στη φήμη της κατάρρευσής μας. Η Ελλάδα ΔΕΝ πεθαίνει που να κάνει εκατό περμανάντ η Μέρκελ. Η Ελλάδα ανακυκλώνει τις ενοχές, την ατσιδοσύνη και την έπαρσή της με τρόπο μοναδικό, έστω κι αν πέφτει στην τηλεοπτική κατάθλιψη για κάνα μισάωρο κάθε βράδυ. Ομως ΤΙ ΕΙΝΑΙ η «μισή ώρα» μπροστά σ' ένα φαντασμαγορικής τρέλας 24ωρο (;) Οπότε συνεχίζουμε ακάθεκτοι μέχρι τελικής νίκης.

Στο μεταξύ τα νεύρα της Μέρκελ κοντεύουν να σπάσουν από τις πληροφορίες που παίρνει για την εταίρα Ελλάδα. Τα άκουσε κι από πρώτο χέρι απ' τους ηθοποιούς του «Μπερλίνερ Ανσάμπλ» που ήρθαν και θριάμβευσαν με την «Οπερα της πεντάρας» τίγκα στα αλμυρά εισιτήρια(...).

Τα πρόφτασαν λοιπόν στη Μέρκελ «Πού την είδες τη φτώχεια Αγγέλα μου; Μες στο λούσο, κι αν κρίνουμε απ' τον τόνο του χειροκροτήματος πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από ΧΟΡΤΑΤΟΙ». Τα κατάπιε σαν μαύρα φοντάν η καγκελάριος και από τότε της κόλλησε πως ως Γερμανίδα, πρωτεϊνούχος μάλιστα, περνά ΧΑΛΙΑ σε σύγκριση με μας.

Και τα μαντάτα φυσικά ΔΕΝ σταματούν εδώ. Ολες οι πληροφορίες για το εθνικοκοινωνικό μας ΠΟΥΤΑΝΟΡΕΜΑ (αθάνατη λεβέντικη τοποθεσία, ανέγγιχτη από εργαλαβικούς τυφώνες) φτάνουν καθ' εκάστην στο Βερολίνο, και που -μια υπόθεση κάνω- κάποια στιγμή θα ξεσπάσουν στο κεφάλι του κυρίου Παπακωνσταντίνου. Και η Αγγελικούλη Μέρκελ να διψά για πληροφορίες απ' την πτωχή κόρη Ελλάδα και να τις παίρνει χωρίς καρικεύματα...

«Τα θέατρα φουλ κυρία Αγγελική. Σε ένα μάλιστα κουρεύουν δυο ώρες τον Λευτέρη Βογιατζή κι ο κόσμος αποθεώνει ΚΑΙ τον κουρέα και τον πελάτη».

«Τρία στεφάνια... χαλούν κόσμο κυρία Αγγέλα μου. Ούτε ένα, ούτε δύο... Τρία!».

«Στα μπουζούκια ποδοσφαιριστές και ξανθοκόριτσα με διάτρητο βρακί κάνουν σχέδια που δεν τα είδες στον καγκελωτό ύπνο σου...».

«Ολοι στα μπαρ, όλοι στις εκπτώσεις, όλοι στην παραοικονομία, όλοι σε ΟΛΑ...».

Πτώμα η Μέρκελ, πετά το ακουστικό στον τοίχο με αφρούς στα χείλη από θυμό... και τραγουδά το «Μαύρο καράβι με χιλιάδες λαμόγια στο λιμάνι έχει μπει» (ελαφρά διασκευή στο γνωστό άσμα της «Οπερας της πεντάρας»).

Κι ενώ η συμπαθέστατη καγκελάριος έμεινε κάγκελο απ' όσα μάθαινε για την περίπτωση-Ελλάδα... και ξυπνούσε μέσα της κι έξω της ο Μακχίθ ο Μαχαιροβγάλτης, με το όνομα, κι ενώ σκεφτόταν να κάνει κάθε είδους παρενοχλήσεις στον Κοζανίτη αθώο λεβέντη των οικονομικών μας, η ποιήτρια κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου ανέσυρε απ' τα βάθη της ψυχής της στίχους (που κάποια μέρα θα την οδηγήσουν στην Ακαδημία Αθηνών μαζί με τον Καμπανέλλη, τη Δημουλά και τον Βαλτινό τον Θανάση). Κατ' αρχάς έστειλε οργισμένους στίχους προς το θρυλικής ξιπασιάς Χάρβαρντ.

Στο Χάρβαρντ στείλαμε παιδιά

δυο μέτρα λεβεντόπαιδα

κι απ' τις σπουδές μάς κάνανε

το έθνος μας οικόπεδα.

Τι το θες το Χάρβαρντ φίλε

τζάμπα ρεζιλεύεσαι.

Πέντε κι ένα κάνουν έξι

άδικα παιδεύεσαι...

Κι έπειτα, η ποιήτρια έστρεψε το βλέμμα προς την ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και βροντοφώναξε

Αγία μου Παρασκευή

του ελληνισμού ορόσημο

δείξε μου πόσοι τρων στην ΕΡΤ

να βγάλω γραμματόσημο

να 'χει τη μούρη τους προφίλ

και τους μισθούς τους φόντο

σύμβουλοι, παρασύμβουλοι

και δράκοι του Κομόντο...

Ποιος κερατάς τούς βόλεψε

και ποιος τους κουλαντρίζει

τ' ακούει η Μέρκελ κι απορεί

και τις Βρυξέλλες βρίζει...

Οπα, όπα, όπα... τρώε και γλεντοκόπα...

ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ