Το έχω ξαναπεί όταν δημοσίευσα ΑΥΤΟ.
Το ξαναλέω και τώρα.
Όσοι φίλοι πιστεύουν οτι "έχασαν το τρένο" ας το διαβάσουν προσεκτικά...
Του Γιώργου Αγγελόπουλου
Αφού ζωγράφιζε επί 60 χρόνια, η γεννημένη στην Κούβα ζωγράφος Κάρμεν Ερρέρα πούλησε τον πρώτο πίνακά της πριν από πέντε χρόνια, στα 89 της. Σήμερα είναι 94 χρονών και η καριέρα της έχει- επιτέλους- απογειωθεί.
Μετά την πώληση του πρώτου της πίνακα, το 2004, οι συλλέκτες δεν την αφήνουν σε ησυχία, ενώ τα αφηρημένα γεωμετρικά έργα της βρίσκονται πλέον στις μόνιμες συλλογές μεγάλων μουσείων, όπως το ΜoΜΑ και η Τέιτ Μόντερν.
Μετά την πώληση του πρώτου της πίνακα, το 2004, οι συλλέκτες δεν την αφήνουν σε ησυχία, ενώ τα αφηρημένα γεωμετρικά έργα της βρίσκονται πλέον στις μόνιμες συλλογές μεγάλων μουσείων, όπως το ΜoΜΑ και η Τέιτ Μόντερν.
Το καλοκαίρι, στη διάρκεια μιας αναδρομικής έκθεσής της στη Βρετανία, ο «Ομπζέρβερ» χαρακτήρισε την Ερρέρα «ανακάλυψη της δεκαετίας» και αναρωτιούνταν «πώς γίνεται να μας είχαν ξεφύγει οι ωραίες συνθέσεις» της.
Σε μια εποχή που λατρεύει και ανταμείβει τη νεότητα και το καινούργιο, σημειώνει η Ντέμπορα Σόνταγκ στους «Νιού Γιόρκ Τάιμς», η ενενηντάχρονη Ερρέρα ενσαρκώνει ένα διαφορετικό, πολύ πιο σπάνιο είδος επιτυχίας- την επιτυχία μιας καλλιτέχνιδας παραγνωρισμένης από την αγορά και την ιστορία, η οποία επέμεινε και συνέχισε τις προσπάθειές της επειδή δεν είχε επιλογή.
«Το κάνω επειδή πρέπει να το κάνω· είναι μια παρόρμηση, που όμως μου προσφέρει παράλληλα ευχαρίστηση», λέει για τη ζωγραφική. «Ποτέ στη ζωή μου δεν σκέφτηκα τα χρήματα και πιστεύω πως η δόξα είναι κάτι πολύ χυδαίο. Απλώς εργαζόμουν και περίμενα. Και στο τέλος της ζωής μου αποκτώ μεγάλη αναγνώριση, προς μεγάλη μου έκπληξη και ευχαρίστηση».
Οι πίνακές της είναι μινιμαλιστικά γεωμετρικά αποστάγματα μορφών και χρωμάτων. Λέει πως η γεωμετρία και το χρώμα αποτελούν το κεφάλι και την καρδιά της δουλειάς της. Ζωγραφίζει από τη δεκαετία του 1930 κάνοντας εδώ κι εκεί μερικές εκθέσεις και είχε ανέκαθεν την υποστήριξη του συζύγου της, του Τζέσι Λόουενταλ, καθηγητή αγγλικής φιλολογίας σε γυμνάσιο του Μανχάταν με τον οποίο έζησε 61 χρόνια και ο οποίος πέθανε στα 98 του, το 2000.
Η Ερρέρα γεννήθηκε το 1915 στην Αβάνα, ο πατέρας της ήταν ο ιδρυτής και διευθυντής της εφημερίδας «Ελ Μούντο» και η μητέρα της ήταν δημοσιογράφος. Έκανε μαθήματα τέχνης όταν ήταν παιδί και σπούδασε αρχιτεκτονική σε πανεπιστήμιο της Κούβας. Το 1939, πριν ολοκληρώσει τις σπουδές της, παντρεύτηκε τον Λόουενταλ και μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη. Εκεί έκανε μερικές εκθέσεις, όμως ουδέποτε πούλησε πίνακα.
Οι πίνακές της είναι μινιμαλιστικά γεωμετρικά αποστάγματα μορφών και χρωμάτων. Λέει πως η γεωμετρία και το χρώμα αποτελούν το κεφάλι και την καρδιά της δουλειάς της. Ζωγραφίζει από τη δεκαετία του 1930 κάνοντας εδώ κι εκεί μερικές εκθέσεις και είχε ανέκαθεν την υποστήριξη του συζύγου της, του Τζέσι Λόουενταλ, καθηγητή αγγλικής φιλολογίας σε γυμνάσιο του Μανχάταν με τον οποίο έζησε 61 χρόνια και ο οποίος πέθανε στα 98 του, το 2000.
Η Ερρέρα γεννήθηκε το 1915 στην Αβάνα, ο πατέρας της ήταν ο ιδρυτής και διευθυντής της εφημερίδας «Ελ Μούντο» και η μητέρα της ήταν δημοσιογράφος. Έκανε μαθήματα τέχνης όταν ήταν παιδί και σπούδασε αρχιτεκτονική σε πανεπιστήμιο της Κούβας. Το 1939, πριν ολοκληρώσει τις σπουδές της, παντρεύτηκε τον Λόουενταλ και μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη. Εκεί έκανε μερικές εκθέσεις, όμως ουδέποτε πούλησε πίνακα.
Όταν, το 2004, έγινε μια έκθεση στο Μανχάταν με γυναίκες ζωγράφους της γεωμετρικής σχολής από τη Λατινική Αμερική, ο φίλος της ζωγράφος Τόνι Μπετσάρα υπέδειξε την Ερρέρα στους οργανωτές- οι οποίοι την αναγνώρισαν αμέσως ως πρωτοπόρο. Τώρα τα μεγαλύτερα έργα της πωλούνται 30.000 δολάρια- ένας πίνακάς της «έπιασε» τις 44.000.
«Στο Πόρτο Ρίκο λέμε πως “το λεωφορείο- το γκουαγκούα- πάντα έρχεται γι΄ αυτούς που περιμένουν», της είπε ο Μπετσάρα.
«Τόνι, ήμουν στη στάση 94 χρόνια!» του απάντησε γελώντας.
ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
Το τραγούδι αφιερωμένο σε όσους αντέχουν να περιμένουν στη "στάση"
πηγη ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου