Βρετανικά χουβαρδαλίκια και με ξένα κόλλυβα!Του Α. ΛΥΚΑΥΓΗ
ΓΙΑ δεύτερη φορά οι Άγγλοι εκδηλώνουν ετεροχρονισμένη ανοιχτοχεριά κι εδαφικό χουβαρδαλίκι στην Κύπρο. Κάτι που, υπό άλλες περιστάσεις, μπορούσε ακόμη και να συγκινήσει.
Πλην: Εάν για τα δώρα των Δαναών της γνωστής ρήσεως ισχύει μία φορά το «φοβού», για τα βρετανικά ισχύει δύο. Και βάλε. Πέρα από το γεγονός, φυσικά, ότι τέτοιο χουβαρδαλίκι γίνεται με ξένα κόλλυβα!
Διότι για να δελεασθούν οι Κύπριοι με στόχο την αποδοχή δοτής λύσεως, τους προσφέρονται τα μισά εδάφη από εκείνα που είχε διαρπάσει και συνεχίζει να τα κατακρατεί (μετά και την υποτιθέμενη απο-αποικιοποίηση της μεγαλονήσου) ο βρετανικός δόλος! Αυτά δηλαδή τα εδάφη των λεγομένων «Κυριάρχων Βρετανικών Βάσεων», είναι μέρος εκείνων που εξακολουθεί να διατηρεί ουσιαστικά υπό αποικιοκρατική κατοχή το Λονδίνο.
Και αν λοιπόν –όπως λέει– επιστρέψει τα μισά, θα οφείλει ακόμη τα υπόλοιπα!
Πέραν άλλων (διάσπαρτων στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας) στα οποία εφρόντισε να διατηρήσει θεσμική χρησικτησία. Με αυθαίρετο δικαίωμα να τα διαχειρίζεται κατά το δοκούν. Η πικρή αλήθεια. Οι λησμονημένες λεπτομέρειες των οποίων είναι ανατριχιαστικές. Ως λανθάνουσα κακοήθης νεοπλασία.
Πέραν όμως αυτού του δεδομένου, εκείνο που ανησυχεί και που έχει σήμερα μεγαλύτερη σημασία, είναι το «γιατί τώρα». Γιατί δηλαδή αίφνης αυτό το δέλεαρ. Και δικαιολογημένοι ως εκ τούτου είναι οι κυπριακοί φόβοι για τα βρετανικά δώρα, καθώς η ομοιότυπη προσφορά του 2004, με όρο την αποδοχή του έωλου Σχεδίου Ανάν, συναρτήθηκε με την υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβολή τελικής (και δυνάμει αποδεκτής!) γεωπολιτικής διαιρέσεως της Κύπρου.
Στην ουσία προσεφέρθησαν μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα, ως γλυκαντικό καταπότιον της παραδόσεως του μεγαλυτέρου μέρους των κατεχομένων εδαφών μας στην τουρκική πλευρά και αποδοχή της εσαεί στρατηγικής κηδεμονίας της Τουρκίας. Κάτι που θα ενεργοποιούσε αυτομάτως την αντίστροφη μέτρηση γι απορρίζωση του κυπριακού Ελληνισμού από τη φυσική του γεωγραφία.
Το ίδιο τότε. Μήπως το ίδιο λοιπόν και τώρα; Μάλλον. Τουλάχιστον όσον αφορά τη μεθοδολογία, ναι. Παρόλο που δεν έχει εκδηλωθεί κάποιο, συγκεκριμένο σχέδιο και δεν έχουν κατατεθεί οριστικές προθέσεις, εν τούτοις το παρελθόν δικαιολογεί, αν μη τι άλλο, επιφυλάξεις, καθώς όλα τα κακόβουλα τα οποία υπέστη ο Κυπριακός Ελληνισμός φέρουν αδρά τʼ αποτυπώματα της βρετανικής ραδιουργίας, η οποία κινείται αδίστακτα. Και σκοπεί στη διασφάλιση της αγγλικής στρατηγικής κηδεμονεύσεως αυτής της γεωγραφίας, με συντήρηση αποικιοκρατικών δομών και δικαιωμάτων. Εξ επιβολής δικαιωμάτων. Όπως είναι αυτά που προσδιορίζονται ως «Κυρίαρχα Βρετανικά Εδάφη». Που παρεμπιπτόντως –και όχι τυχαία– δεν διαλαμβάνονται στα ευρωπαϊκά σύνορα. Και όπου το κοινοτικό κεκτημένο δεν ισχύει! Ώστε η βρετανική πονηρία νʼ αυθαιρετεί και απερισπάστως να νέμεται.
Γιʼ αυτό και: Φοβού τους Βρετανούς και δώρα φέροντες...
Πέραν όμως αυτού του δεδομένου, εκείνο που ανησυχεί και που έχει σήμερα μεγαλύτερη σημασία, είναι το «γιατί τώρα». Γιατί δηλαδή αίφνης αυτό το δέλεαρ. Και δικαιολογημένοι ως εκ τούτου είναι οι κυπριακοί φόβοι για τα βρετανικά δώρα, καθώς η ομοιότυπη προσφορά του 2004, με όρο την αποδοχή του έωλου Σχεδίου Ανάν, συναρτήθηκε με την υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβολή τελικής (και δυνάμει αποδεκτής!) γεωπολιτικής διαιρέσεως της Κύπρου.
Στην ουσία προσεφέρθησαν μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα, ως γλυκαντικό καταπότιον της παραδόσεως του μεγαλυτέρου μέρους των κατεχομένων εδαφών μας στην τουρκική πλευρά και αποδοχή της εσαεί στρατηγικής κηδεμονίας της Τουρκίας. Κάτι που θα ενεργοποιούσε αυτομάτως την αντίστροφη μέτρηση γι απορρίζωση του κυπριακού Ελληνισμού από τη φυσική του γεωγραφία.
Το ίδιο τότε. Μήπως το ίδιο λοιπόν και τώρα; Μάλλον. Τουλάχιστον όσον αφορά τη μεθοδολογία, ναι. Παρόλο που δεν έχει εκδηλωθεί κάποιο, συγκεκριμένο σχέδιο και δεν έχουν κατατεθεί οριστικές προθέσεις, εν τούτοις το παρελθόν δικαιολογεί, αν μη τι άλλο, επιφυλάξεις, καθώς όλα τα κακόβουλα τα οποία υπέστη ο Κυπριακός Ελληνισμός φέρουν αδρά τʼ αποτυπώματα της βρετανικής ραδιουργίας, η οποία κινείται αδίστακτα. Και σκοπεί στη διασφάλιση της αγγλικής στρατηγικής κηδεμονεύσεως αυτής της γεωγραφίας, με συντήρηση αποικιοκρατικών δομών και δικαιωμάτων. Εξ επιβολής δικαιωμάτων. Όπως είναι αυτά που προσδιορίζονται ως «Κυρίαρχα Βρετανικά Εδάφη». Που παρεμπιπτόντως –και όχι τυχαία– δεν διαλαμβάνονται στα ευρωπαϊκά σύνορα. Και όπου το κοινοτικό κεκτημένο δεν ισχύει! Ώστε η βρετανική πονηρία νʼ αυθαιρετεί και απερισπάστως να νέμεται.
Γιʼ αυτό και: Φοβού τους Βρετανούς και δώρα φέροντες...
πηγη: ΠΑΡΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου