Tου Aντωνη KαρκαγιαννηΤριάντα - σαράντα «επαναστατημένοι νέοι» λένε οι ειδήσεις, «έκαναν κατάληψη» της πρυτανείας του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Δεν τους αδικώ. «Επαναστατημένοι νέοι» υπήρχαν πάντοτε, με τη δική τους αντίληψη για την «επανάσταση», τη δική τους «επαναστατημένη» συμπεριφορά και τη δική τους «επαναστατική» μόδα, που τώρα την αποκαλούν style.
Βασικό στοιχείο της «επαναστατημένης μόδας» είναι η κουκούλα και αιτία ή αφορμή της «κατάληψης» ήταν ακριβώς η σύλληψη άλλων νεαρών που έφεραν κουκούλα. Διότι πρόσφατος νόμος κήρυξε την κουκούλα «αδίκημα» που τιμωρείται με πολυετή φυλάκιση. Ηλίθιος αυτός ο νόμος, όπως και πολλοί άλλοι. Ομως νόμος που αγωνίζεσαι να τον καταργήσεις ή να τον αλλάξεις αλλά, μέχρι να το πετύχεις, τον σέβεσαι.
Στις δημοκρατίες, όπου τα πάντα περνούν από τη δοκιμασία της λαϊκής ψήφου και της ελεύθερης κριτικής, ο σεβασμός στους νόμους είναι καίριος και ουσιαστικός όρος του «κοινωνικού συμβολαίου» που, παρά τις αντιθέσεις μας, μας επιτρέπει να συμβιώνουμε. Διαφορετικά η «επανάσταση» παίρνει την ελεεινή μορφή με την οποία ο Θερβάντες τόσο εύστοχα μάς περιγράφει όλους εκείνους τους δυστυχισμένους που για κάποιο λόγο έχασαν την επαφή τους με την πραγματικότητα και έστησαν το ανάστημά τους στο κέντρο ενός φανταστικού ή πεθαμένου σύμπαντος. Το υπαινίχθηκε προχθές ο Λεωνίδας Κύρκος που και αυτός, πριν από πολλά χρόνια ήταν ένας επαναστατημένος νέος.
Το πρόβλημά μας δεν είναι οι «επαναστατημένοι νέοι» που κάθε τόσο «κάνουν κατάληψη» σχολείων και πανεπιστημίων. Πρόβλημά μας είναι οι σοβαρές ή σοβαροφανείς πρυτανείες, που ιδιαίτερα στα ζητήματα που σχετίζονται με το άτομό τους, την ανάδειξή τους και τα συμφέροντά τους κάθε άλλο παρά «επαναστατημένοι» είναι. Και δεν μιλάω για τις ιδέες τους, αν έχουν.
Οι πρυτανείες υπάρχουν και μάλιστα αναδεικνύονται με καθολική ψηφοφορία για να φροντίζουν και να επιβλέπουν την ομαλή και αποδοτική λειτουργία των πανεπιστημίων. Αν πράγματι αυτός είναι ο σκοπός τους (δεν τολμώ να διανοηθώ άλλον σκοπό) τότε η κατάληψη δημοσίου κτιρίου και η παρεμπόδιση δημόσιας υπηρεσίας είναι πράξη παράνομη και η πρυτανεία οφείλει να καλέσει τον εισαγγελέα.
Δεν πιστεύω ότι ο εισαγγελέας και τα όργανά του, ασκώντας κρατική βία, μπορούν να λύσουν όλα τα προβλήματα. Ισως δεν μπορούν να λύσουν κανένα. Ομως εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα η παρέμβαση του εισαγγελέα, των πρυτανειών και των πολιτών είναι απαραίτητη, όχι τόσο ως πράξη, αλλά ως δημόσια, κατηγορηματική και ανυποχώρητη διακήρυξη, ότι οι καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και η παρεμπόδιση δημοσίων υπηρεσιών δεν είναι μόνο πράξεις παράνομες, αλλά κυρίως αυθαίρετες, ανήθικες και αντικοινωνικές.
Το πρόβλημά μας δεν είναι οι «επαναστατημένοι νέοι» που κάθε τόσο «κάνουν κατάληψη» σχολείων και πανεπιστημίων. Πρόβλημά μας είναι οι σοβαρές ή σοβαροφανείς πρυτανείες, που ιδιαίτερα στα ζητήματα που σχετίζονται με το άτομό τους, την ανάδειξή τους και τα συμφέροντά τους κάθε άλλο παρά «επαναστατημένοι» είναι. Και δεν μιλάω για τις ιδέες τους, αν έχουν.
Οι πρυτανείες υπάρχουν και μάλιστα αναδεικνύονται με καθολική ψηφοφορία για να φροντίζουν και να επιβλέπουν την ομαλή και αποδοτική λειτουργία των πανεπιστημίων. Αν πράγματι αυτός είναι ο σκοπός τους (δεν τολμώ να διανοηθώ άλλον σκοπό) τότε η κατάληψη δημοσίου κτιρίου και η παρεμπόδιση δημόσιας υπηρεσίας είναι πράξη παράνομη και η πρυτανεία οφείλει να καλέσει τον εισαγγελέα.
Δεν πιστεύω ότι ο εισαγγελέας και τα όργανά του, ασκώντας κρατική βία, μπορούν να λύσουν όλα τα προβλήματα. Ισως δεν μπορούν να λύσουν κανένα. Ομως εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα η παρέμβαση του εισαγγελέα, των πρυτανειών και των πολιτών είναι απαραίτητη, όχι τόσο ως πράξη, αλλά ως δημόσια, κατηγορηματική και ανυποχώρητη διακήρυξη, ότι οι καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και η παρεμπόδιση δημοσίων υπηρεσιών δεν είναι μόνο πράξεις παράνομες, αλλά κυρίως αυθαίρετες, ανήθικες και αντικοινωνικές.
Είναι στην ουσία τους άσκηση φασιστικής βίας από ετερόκλητες οργανωμένες (τρομάρα τους!) μειοψηφίες σε βάρος του συνόλου. Από αυτήν την άποψη η υπεράσπιση της δημοκρατικής νομιμότητας με όλα τα νόμιμα μέσα έχει σημασία. Και είναι υπόθεση όλων των πολιτών και όλων των πρυτάνεων και των πρυτανειών. Και προπαντός όλων των κυβερνήσεων, «προοδευτικών» και μη.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου