Tου Σταυρου TζιμαΕίθισται, όταν μιλάμε για την ελληνική εμπλοκή στα Βαλκάνια, να την ταυτίζουμε με τη δραστηριότητα χιλιάδων επιχειρήσεών μας. Εν μέρει είναι έτσι. Το ελληνικό επιχειρείν κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στο επενδυτικό γίγνεσθαι στις βορείως των συνόρων μας αγορές και η πολιτεία υποστηρίζει την εξάπλωσή του με όλα της τα εργαλεία.
Ομως πολύ πριν την επενδυτική επέλαση στη βαλκανική ενδοχώρα σιγόκαιγαν μικρές εστίες ελληνικού πολιτισμού, που μέσα στην παραζάλη της επιχειρηματικής «διείσδυσης» αφέθησαν να τρεμοσβήνουν.
Ηταν, κυρίως, έδρες ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας σε πανεπιστημιακά ιδρύματα που σε δύσκολες συνθήκες εξέπεμπαν άρωμα από την προαιώνια παρουσία του ελληνισμού και οι οποίες δεν έτυχαν της δέουσας προσοχής και βοήθειας στο πλαίσιο της βαλκανικής μας πολιτικής. Πέσαμε με τα «μούτρα» στο «ζεστό χρήμα» και υποτιμήσαμε ή δεν αντιληφθήκαμε τη σημασία της αξιοποίησης του ελληνικού πολιτιστικού μπακράουντ στην ενδυνάμωση της παρουσίας μας και την προσέγγιση των ανθρώπων.
Παρά τα βήματα που έχουν γίνει με τη δραστηριότητα κυρίως του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, αλλά και τις φιλότιμες προσπάθειες των πρεσβειών μας, εξακολουθούν να συμβαίνουν, σε κάποιες περιπτώσεις, ακατανόητα πράγματα και ενδεχομένως εθνικά επικίνδυνα. Οπως π.χ. το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας-Λογοτεχνίας και Ελληνικού Πολιτισμού, στο Αργυρόκαστρο, που οδεύει στο κλείσιμο μετά την επιλογή του ελληνικού υπουργείου Παιδείας να σταματήσει από τις αρχές του χρόνου την πληρωμή των καθηγητών.
Το συγκεκριμένο τμήμα λειτουργεί από το 1993 και μέχρι το 2007 χρηματοδοτούνταν από το αλβανικό κράτος. Τη χρονιά εκείνη ανέλαβε την αναβάθμισή του το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με στόχο να το καταστήσει ισότιμο με ανάλογα τμήματα ελληνικών ΑΕΙ και μάλιστα δίδασκαν καθηγητές του ιδρύματος.
Από τις αρχές του 2009, ωστόσο, διακόπηκε η μισθοδοσία των καθηγητών, που σημειωτέον πηγαινοέρχονταν από τα Ιωάννινα καθημερινά και έκτοτε παραμένουν απλήρωτοι, ενώ οι φοιτητές απέχουν από κάθε διαδικασία.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η (προηγούμενη) κυβέρνηση σταμάτησε τη μισθοδοσία κατόπιν εισηγήσεως του προξενείου μας στο Αργυρόκαστρο, ενώ φήμες που διατρέχουν την κοινωνία της ελληνικής μειονότητας αναφέρουν ότι μεθοδεύεται το κλείσιμο του τμήματος προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων.
Το συγκεκριμένο τμήμα λειτουργεί από το 1993 και μέχρι το 2007 χρηματοδοτούνταν από το αλβανικό κράτος. Τη χρονιά εκείνη ανέλαβε την αναβάθμισή του το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με στόχο να το καταστήσει ισότιμο με ανάλογα τμήματα ελληνικών ΑΕΙ και μάλιστα δίδασκαν καθηγητές του ιδρύματος.
Από τις αρχές του 2009, ωστόσο, διακόπηκε η μισθοδοσία των καθηγητών, που σημειωτέον πηγαινοέρχονταν από τα Ιωάννινα καθημερινά και έκτοτε παραμένουν απλήρωτοι, ενώ οι φοιτητές απέχουν από κάθε διαδικασία.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η (προηγούμενη) κυβέρνηση σταμάτησε τη μισθοδοσία κατόπιν εισηγήσεως του προξενείου μας στο Αργυρόκαστρο, ενώ φήμες που διατρέχουν την κοινωνία της ελληνικής μειονότητας αναφέρουν ότι μεθοδεύεται το κλείσιμο του τμήματος προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων.
Ποιοι και γιατί θέλουν να σβήσει αυτό το καντήλι του ελληνισμού;
Είναι λόγοι οικονομικοί; Είναι παιχνίδια και ίντριγκες της διπλωματικής μας αποστολής;
Ο,τι και να συμβαίνει, η παρουσία και λειτουργία ενός τέτοιου τμήματος σε μια τόσο ευαίσθητη εθνικά περιοχή όχι μόνο απαραίτητη κρίνεται, αλλά χρήζει και περαιτέρω ενίσχυσης. Σημειώνω μόνο το εξής: οι μισοί από τους διακόσιους δέκα αποφοίτους παρέμειναν στη Βόρειο Ηπειρο ως δάσκαλοι σε σχολεία και στελέχη επιχειρήσεων, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των ομογενών μας την εγκαταλείπει
Ο,τι και να συμβαίνει, η παρουσία και λειτουργία ενός τέτοιου τμήματος σε μια τόσο ευαίσθητη εθνικά περιοχή όχι μόνο απαραίτητη κρίνεται, αλλά χρήζει και περαιτέρω ενίσχυσης. Σημειώνω μόνο το εξής: οι μισοί από τους διακόσιους δέκα αποφοίτους παρέμειναν στη Βόρειο Ηπειρο ως δάσκαλοι σε σχολεία και στελέχη επιχειρήσεων, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των ομογενών μας την εγκαταλείπει
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου