Του Θαναση Δριτσα(Ο κ. Θανάσης Δρίτσας, (MD, FESC) είναι καρδιολόγος, στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο.)
Στις 8 Οκτωβρίου 2009 δημοσιεύθηκαν στο New England Journal of Medicine -το ευαγγέλιο της σύγχρονης κλινικής ιατρικής- τα πλήρη επιδημιολογικά δεδομένα που αφορούσαν την καταγραφή και έκβαση των κρουσμάτων γρίπης Η1Ν1 τα οποία χρειάστηκε να νοσηλευτούν σε μονάδες εντατικής θεραπείας σε Αυστραλία-Νέα Ζηλανδία κατά τη διάρκεια του χειμώνα στο Νότιο Ημισφαίριο.
Η στατιστική έδειξε ότι χρειάστηκαν νοσηλεία σε κρεβάτι εντατικής περίπου 28 περιπτώσεις για κάθε εκατομμύριο πληθυσμού από τους οποίους το 93% ήσαν άνθρωποι ηλικίας κάτω των 65 ετών. Από όσους νοσηλεύτηκαν σε κρεβάτι εντατικής θεραπείας το 65% χρειάστηκε μηχανικό αερισμό για κατά μέσον όρο 8 ημέρες και η μεγίστη απαίτηση για κλίνες εντατικής θεραπείας ήταν περίπου 7 κρεβάτια την ημέρα για κάθε εκατομμύριο πληθυσμού.
Επίσης, τα στοιχεία έδειξαν ότι περίπου το 33% (δηλ. ένας στους τρεις ασθενείς) από όσους νοσηλεύτηκαν έπασχαν ήδη από χρόνιο νόσημα του αναπνευστικού συστήματος και επίσης όταν οι ασθενείς παρουσίαζαν πνευμονία, αυτή στο 49% των περιπτώσεων είχε αιτία μάλλον τον ίδιο τον Η1Ν1.
Τελικά από όσους νοσηλεύτηκαν σε κρεβάτι εντατικής, περίπου το 14% κατέληξε.
Αν προσεγγίσει κανείς με πρακτικό τρόπο τα στατιστικά της επιδημίας H1N1 στο Νότιο Ημισφαίριο θα οδηγηθεί στο εξής σχήμα: χρειάστηκαν νοσηλεία σε εντατική μονάδα περίπου 28 περιστατικά για κάθε εκατομμύριο πληθυσμού, από αυτά χρειάστηκαν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής περίπου 18 και κατέληξαν περίπου 4 περιστατικά, πάντα ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Ακόμη οι συγγραφείς με σαφήνεια δηλώνουν ότι τα δεδομένα θνητότητας δεν φαίνεται να διαφέρουν από εκείνα μιας εποχικής γρίπης.
Θα πρέπει να τονίσει κανείς ότι στη δημοσιευμένη αυτή εργασία αναφέρονται ανοιχτά (και αυτό αποτελεί απαράβατο κανόνα προκειμένου να δημοσιευθεί οτιδήποτε στο New England Journal of Medicine) οι πηγές επιδοτήσεων και οι σχέσεις κάποιων εκ των συγγραφέων με συγκεκριμένες φαρμακευτικές εταιρείες.
Αν θεωρητικά προεκτείνει κανείς τα δεδομένα αυτά στην ελληνική πραγματικότητα τότε θα οδηγηθεί σε μια πιθανότητα εισαγωγής σε εντατική θεραπεία (για όλους τους μήνες του επερχόμενου χειμώνα) περίπου 280 ατόμων αν θεωρήσουμε τον πληθυσμό της χώρας μας περίπου δέκα εκατομμύρια. Αν υποθέσουμε ότι θα χρειαστούμε το μέγιστο 7 κρεβάτια εντατικής την ημέρα ανά εκατομμύριο πληθυσμού (με τις εισαγωγές στο κόκκινο) τότε σε όλη την επικράτεια η μεγίστη πλήρωση που θα χρειαστούμε σε ημερήσιο επίπεδο είναι 70 κρεβάτια από τα οποία στα περίπου 45 θα χρειαστεί πιθανά μηχανικός αερισμός. Αδυνατώ λοιπόν να κατανοήσω με ποια βάση δεδομένων εντόπιοι λοιμωξιολόγοι και ειδικοί ομίλησαν περί ενός σεναρίου 500 και άνω κλινών εντατικής θεραπείας για την αντιμετώπιση του Η1Ν1 και τα καταστροφικά σενάρια περί συντριβής του συστήματος υγείας. Υπό συνθήκες ομαλής λειτουργίας και χωρίς καταστρατήγηση των κριτηρίων για εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας, που κανονικά θα πρέπει να αφορά μόνο όσους εμφανίζουν σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια, η γρίπη Η1Ν1 μάλλον δεν θα αποδιοργανώσει τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Τον μεγαλύτερο κίνδυνο ίσως αποτελέσει η «προληπτική» και ανεύθυνη εισαγωγή απλών κρουσμάτων Η1Ν1 σε κρεβάτια εντατικής θεραπείας.
Είναι πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλια του Επιτρόπου Υγείας της Νέας Υόρκης Thomas Farley (8 Οκτωβρίου 2009) ότι δεν παρατηρούνται πλέον κρούσματα στη Νέα Υόρκη και ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει πλέον μετάδοση της νόσου στην πόλη. Σύμφωνα με τον Επίτροπο Υγείας υπήρξαν 750.000 με 1.000.000 κρούσματα την άνοιξη που μας πέρασε, γεγονός που αναδεικνύει τη Νέα Υόρκη στην περισσότερο πληγείσα πόλη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι και πάρα πολλοί κάτοικοι της Νέας Υόρκης έχουν πλέον αναπτύξει ανοσία. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατο άρθρο των New York Times παρ' όλο που στη Νέα Υόρκη νόσησε φανερά μόνο το 10% των κατοίκων πιθανά έχει αναπτύξει ανοσία μέχρι και το 40% επειδή πολλά άτομα μπορεί να πέρασαν τη γρίπη στο πόδι. Δηλαδή, με απλά λόγια, το ποσοστό των ατόμων που έχουν αναπτύξει ανοσία είναι τόσο μεγάλο ώστε να εμποδίζεται η περαιτέρω μετάδοση της νόσου (τι ρόλο θα παίξει σε αυτή την περίπτωση ο εμβολιασμός;)
Ο μεγάλος κίνδυνος είναι ο παράγων φόβος και η διάχυτη τρομολαγνεία των ΜΜΕ, άλλωστε η ασθένεια του φόβου μπορεί να αποβεί περισσότερο καταστρεπτική από την ίδια την ασθένεια.
Αν θεωρητικά προεκτείνει κανείς τα δεδομένα αυτά στην ελληνική πραγματικότητα τότε θα οδηγηθεί σε μια πιθανότητα εισαγωγής σε εντατική θεραπεία (για όλους τους μήνες του επερχόμενου χειμώνα) περίπου 280 ατόμων αν θεωρήσουμε τον πληθυσμό της χώρας μας περίπου δέκα εκατομμύρια. Αν υποθέσουμε ότι θα χρειαστούμε το μέγιστο 7 κρεβάτια εντατικής την ημέρα ανά εκατομμύριο πληθυσμού (με τις εισαγωγές στο κόκκινο) τότε σε όλη την επικράτεια η μεγίστη πλήρωση που θα χρειαστούμε σε ημερήσιο επίπεδο είναι 70 κρεβάτια από τα οποία στα περίπου 45 θα χρειαστεί πιθανά μηχανικός αερισμός. Αδυνατώ λοιπόν να κατανοήσω με ποια βάση δεδομένων εντόπιοι λοιμωξιολόγοι και ειδικοί ομίλησαν περί ενός σεναρίου 500 και άνω κλινών εντατικής θεραπείας για την αντιμετώπιση του Η1Ν1 και τα καταστροφικά σενάρια περί συντριβής του συστήματος υγείας. Υπό συνθήκες ομαλής λειτουργίας και χωρίς καταστρατήγηση των κριτηρίων για εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας, που κανονικά θα πρέπει να αφορά μόνο όσους εμφανίζουν σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια, η γρίπη Η1Ν1 μάλλον δεν θα αποδιοργανώσει τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Τον μεγαλύτερο κίνδυνο ίσως αποτελέσει η «προληπτική» και ανεύθυνη εισαγωγή απλών κρουσμάτων Η1Ν1 σε κρεβάτια εντατικής θεραπείας.
Είναι πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλια του Επιτρόπου Υγείας της Νέας Υόρκης Thomas Farley (8 Οκτωβρίου 2009) ότι δεν παρατηρούνται πλέον κρούσματα στη Νέα Υόρκη και ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει πλέον μετάδοση της νόσου στην πόλη. Σύμφωνα με τον Επίτροπο Υγείας υπήρξαν 750.000 με 1.000.000 κρούσματα την άνοιξη που μας πέρασε, γεγονός που αναδεικνύει τη Νέα Υόρκη στην περισσότερο πληγείσα πόλη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι και πάρα πολλοί κάτοικοι της Νέας Υόρκης έχουν πλέον αναπτύξει ανοσία. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατο άρθρο των New York Times παρ' όλο που στη Νέα Υόρκη νόσησε φανερά μόνο το 10% των κατοίκων πιθανά έχει αναπτύξει ανοσία μέχρι και το 40% επειδή πολλά άτομα μπορεί να πέρασαν τη γρίπη στο πόδι. Δηλαδή, με απλά λόγια, το ποσοστό των ατόμων που έχουν αναπτύξει ανοσία είναι τόσο μεγάλο ώστε να εμποδίζεται η περαιτέρω μετάδοση της νόσου (τι ρόλο θα παίξει σε αυτή την περίπτωση ο εμβολιασμός;)
Ο μεγάλος κίνδυνος είναι ο παράγων φόβος και η διάχυτη τρομολαγνεία των ΜΜΕ, άλλωστε η ασθένεια του φόβου μπορεί να αποβεί περισσότερο καταστρεπτική από την ίδια την ασθένεια.
Ελπίζουμε επίσης σε μια αντικειμενική και αξιόπιστη καταγραφή των δεδομένων της επιδημίας στην ελληνική επικράτεια έτσι ώστε να μπορέσουμε να μάθουμε σε βάθος την επιδημιολογική συμπεριφορά του Η1Ν1 και να αποφευχθεί έτσι κάθε μελλοντική πανδημία φόβου.
ΠΗΓΗ: KAΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΠΗΓΗ: KAΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου