Τι θα κάνουμε με την Ομόνοια;

Tου Δημητρη Ρηγοπουλου

Περάσατε τις τελευταίες ημέρες από την Ομόνοια; Αν όχι, δεν ξέρετε προφανώς ότι η πλατεία «καθάρισε». Ως διά μαγείας εξαφανίστηκαν οι δεκάδες τοξικομανείς, τα «βαποράκια», οι έμποροι, τα ανθρώπινα κουρέλια που προσπαθούσαν να κάνουν δύο βήματα τρεκλίζοντας. Ξεχάστε τα αναίσθητα τζάνκι, τους απελπισμένους τρακαδόρους έξω από το «Εβερεστ», την κολασμένη Ομόνοια της τελευταίας εξαετίας.
Στα αυτοσχέδια καθιστικά βλέπεις μόνο τουρίστες και «κανονικούς» ανθρώπους, διαβάζω σ’ ένα αθηναϊκό μπλογκ.
Ηταν τόσο απλό; Αρκούσε μια κυβερνητική αλλαγή, η διαταγή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ο οποίος έχει πάρει πάνω του και την ενίσχυση της αστυνομικής παρουσίας στα Εξάρχεια;

Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά. Τα χθεσινά εγκαίνια του Εθνικού Θεάτρου, δύο βήματα από την πλατεία, μπορεί να έχουν βάλει το χέρι τους. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της πρώτης κρατικής σκηνής, Γιάννης Χουβαρδάς, είχε απευθυνθεί στον ίδιο τον (πρώην) πρωθυπουργό ζητώντας του να επέμβει προκειμένου να αλλάξει η εικόνα στην ευρύτερη γειτονιά του Εθνικού.
Ναι, οι αστυνομικές επιχειρήσεις δεν αποτελούν κάποιου είδους μακροπρόθεσμη λύση. Απαιτούνται κοπιαστικότερες πολιτικές που δεν θα μεταθέτουν το πρόβλημα από τη μία πλατεία στην άλλη. Αλλά αυτή η οπτική σ’ ένα σύνθετο κοινωνικό ζήτημα δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την ακατανόητη απραξία των τελευταίων ετών.
Αν ως κράτος ή ως δήμος περιλαμβάνεις τον εαυτό σου στον πολιτισμένο κόσμο αποκλείεται να επιτρέπεις αυτές τις απάνθρωπες εικόνες στην πιο κεντρική σου πλατεία. Επείγει η φροντίδα των ανθρώπων αυτών, επείγει να δει η νέα κυβέρνηση τι θα κάνει με την πλατεία Ομονοίας. Ακόμα κι αν δεν επιστρέψουν ποτέ οι τοξικομανείς, είναι βέβαιο πως ελάχιστα θα αλλάξουν αν παραμείνουν τα πράγματα όπως έχουν.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ