Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣΜε το δαχτυλάκι σηκωμένο να κινείται πάνω-κάτω υποδέχτηκε -υποτίθεται- ο αρμόδιος, επίτροπος για την Οικονομία της Ε.Ε. Ισπανός σοσιαλιστής Χοακίν Αλμούνια τον Ελληνα υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου. Και το έκανε αυτό ο κομισάριος, γιατί είδε το ελληνικό έλλειμμα, λέει, να γίνεται για πολλοστή φορά λάστιχο από τότε που αυτός και η Ν.Δ. ανέλαβαν τις δουλειές τους, το 2004.
Την πρώτη φορά τού έδωσε αφορμή η φαεινή ιδέα του Γ. Αλογοσκούφη, ο οποίος προκειμένου να ενοχοποιήσει για την πολιτική της λιτότητας το ΠΑΣΟΚ και την Ε.Ε., που τη ζητούσε, δεν δίστασε να καρφώσει εν ψυχρώ τη λογιστική αλχημεία του προκατόχου του Γ. Χριστοδουλάκη και να θέσει τη χώρα του υπό επιτήρηση.
Ποιος επιτηρούσε την πολιτική οικονομίας του Γ. Αλογοσκούφη; Μα ο κ. Αλμούνια φυσικά. Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, φυσικά, σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος!
Αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία της Κομισιόν θα διαπιστώσει ότι με παρόμοιες αλχημείες τα ελλείμματα της Γαλλίας, της Ιταλίας, και της βαρύγδουπης Γερμανίας δεν έχουν καμιά σχέση με τα πραγματικά, ξεφεύγοντας μάλιστα κατά πολύ από τα όρια που βάζει η Κομισιόν με μπαμπούλα το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Αλλά οι τρεις αυτές οικονομίες και πολιτικές είναι πολύ πιο ισχυρές από τον οποιοδήποτε κ. Αλμούνια και τους λοιπούς χαρτογιακάδες της Κομισιόν, που θρασύδειλα έτσι κουνάνε το δαχτυλάκι στα κλεφτρόνια της Ε.Ε., αφήνοντας ανέγγιχτους τους ληστές. Διότι αλλιώς κινδυνεύουν να βάλουν το δαχτυλάκι τους εκεί που δεν γράφεται.
Η υποκρισία περισσεύει και στο επιτροπάτο της Ε.Ε., και στην Κεντρική Τράπεζα, και στις κυβερνήσεις των χωρών -ανεξαιρέτως- και στις εθνικές τράπεζες.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν είναι τίποτε άλλο από τον τρόπο που οι ιδιωτικές τράπεζες και οι μεγάλες βιομηχανίες της Ευρώπης θα ευημερούν έτσι που να μην κρεμαστούν οι ιδιοκτήτες τους στους δρόμους από τους πολίτες. Το σφίξιμο του λουριού είναι ελεγχόμενο, μέχρι στιγμής, και σε αρμονική ταύτιση των κυβερνητών που αυτοαποκαλούνται δεξιοί, σοσιαλιστές, αριστεροί και με εξαίρεση αυτούς από τους τελευταίους, που δεν συμμετέχουν στην εξουσία. Ισως και γι' αυτό.
Το δαχτυλάκι που κουνάει ο Αλμούνια για το έλλειμμα είναι ίδιο με το ψευτοδίλημμα «1.400 ή 1.600 κυβικά για τα κρατικά αυτοκίνητα;». Κόφτε τα κρατικά αυτοκίνητα, είναι η απάντηση, όπως «γράφτε στα παλιά σας τα παπούτσια το έλλειμμα» είναι η άλλη απάντηση.
Για την ακρίβεια, η άλλη απάντηση είναι ότι δεν μπορεί ένας ολόκληρος κόσμος, η υγεία του, το φαΐ του και η ζωή του να στηρίζεται στο ότι πρέπει ντε και καλά να αλλάζει κάθε πέντε χρόνια τηλεόραση, αμάξι, κομπιούτερ, dvd και να ψωνίζει ντε και καλά κάθε χρόνο καινούργια παντελόνια, μπουφανάκια, μάρκα οδοντόπαστας, κρεβάτι και δονητή, γιατί έτσι ζει το σύστημα των αξιών της κατανάλωσης. Διότι το άλλο σύστημα, των αξιών της συνύπαρξης δεν έχουμε βρει ακόμα πώς λειτουργεί χωρίς λαμόγια και κερδοσκοπία.
Αφού, λοιπόν, ζούμε στο σύστημα της κατανάλωσης φαινομενικά χρήσιμων αγαθών, καταναλώνουμε υποχρεωτικά και τους άχρηστους, καθόλου αγαθούς, υποκριτές Αλμούνιες, που τάχα δεν ήξεραν ποιο είναι το έλλειμμα της Ελλάδας, παρ' όλο που παίρναν τα ραπόρτα του κυρίου Προβόπουλου! Που τάχα δεν ήξερε τον Αύγουστο ότι τον Οκτώβριο το έλλειμμα θα ήταν 12,5% όπως είπε ο κύριος Παπακωνσταντίνου! Που τάχα δεν ήξερε τον Σεπτέμβριο, ως κυβέρνηση εν αναμονή, δεν είχε πληροφόρηση, περίμενε την επομένη των εκλογών για να μάθει ποια ήταν η οικονομία του προκατόχου του κυρίου Παπαθανασίου! Ο οποίος τάχα δεν ήξερε ότι το 6,5%, που παρουσίαζε το καλοκαίρι, με τις ευλογίες του κυρίου Προβόπουλου, δεν ήταν παρά μια ακόμα λογιστική αλχημεία, ένα ακόμα ψέμα στα τόσα που μας μπουκώνουν όλοι αυτοί που ζουν και σιτίζονται από τα δικά μας χρήματα. Τα οποία έχουν βάλει για μία ακόμα φορά στο μάτι.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία της Κομισιόν θα διαπιστώσει ότι με παρόμοιες αλχημείες τα ελλείμματα της Γαλλίας, της Ιταλίας, και της βαρύγδουπης Γερμανίας δεν έχουν καμιά σχέση με τα πραγματικά, ξεφεύγοντας μάλιστα κατά πολύ από τα όρια που βάζει η Κομισιόν με μπαμπούλα το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Αλλά οι τρεις αυτές οικονομίες και πολιτικές είναι πολύ πιο ισχυρές από τον οποιοδήποτε κ. Αλμούνια και τους λοιπούς χαρτογιακάδες της Κομισιόν, που θρασύδειλα έτσι κουνάνε το δαχτυλάκι στα κλεφτρόνια της Ε.Ε., αφήνοντας ανέγγιχτους τους ληστές. Διότι αλλιώς κινδυνεύουν να βάλουν το δαχτυλάκι τους εκεί που δεν γράφεται.
Η υποκρισία περισσεύει και στο επιτροπάτο της Ε.Ε., και στην Κεντρική Τράπεζα, και στις κυβερνήσεις των χωρών -ανεξαιρέτως- και στις εθνικές τράπεζες.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν είναι τίποτε άλλο από τον τρόπο που οι ιδιωτικές τράπεζες και οι μεγάλες βιομηχανίες της Ευρώπης θα ευημερούν έτσι που να μην κρεμαστούν οι ιδιοκτήτες τους στους δρόμους από τους πολίτες. Το σφίξιμο του λουριού είναι ελεγχόμενο, μέχρι στιγμής, και σε αρμονική ταύτιση των κυβερνητών που αυτοαποκαλούνται δεξιοί, σοσιαλιστές, αριστεροί και με εξαίρεση αυτούς από τους τελευταίους, που δεν συμμετέχουν στην εξουσία. Ισως και γι' αυτό.
Το δαχτυλάκι που κουνάει ο Αλμούνια για το έλλειμμα είναι ίδιο με το ψευτοδίλημμα «1.400 ή 1.600 κυβικά για τα κρατικά αυτοκίνητα;». Κόφτε τα κρατικά αυτοκίνητα, είναι η απάντηση, όπως «γράφτε στα παλιά σας τα παπούτσια το έλλειμμα» είναι η άλλη απάντηση.
Για την ακρίβεια, η άλλη απάντηση είναι ότι δεν μπορεί ένας ολόκληρος κόσμος, η υγεία του, το φαΐ του και η ζωή του να στηρίζεται στο ότι πρέπει ντε και καλά να αλλάζει κάθε πέντε χρόνια τηλεόραση, αμάξι, κομπιούτερ, dvd και να ψωνίζει ντε και καλά κάθε χρόνο καινούργια παντελόνια, μπουφανάκια, μάρκα οδοντόπαστας, κρεβάτι και δονητή, γιατί έτσι ζει το σύστημα των αξιών της κατανάλωσης. Διότι το άλλο σύστημα, των αξιών της συνύπαρξης δεν έχουμε βρει ακόμα πώς λειτουργεί χωρίς λαμόγια και κερδοσκοπία.
Αφού, λοιπόν, ζούμε στο σύστημα της κατανάλωσης φαινομενικά χρήσιμων αγαθών, καταναλώνουμε υποχρεωτικά και τους άχρηστους, καθόλου αγαθούς, υποκριτές Αλμούνιες, που τάχα δεν ήξεραν ποιο είναι το έλλειμμα της Ελλάδας, παρ' όλο που παίρναν τα ραπόρτα του κυρίου Προβόπουλου! Που τάχα δεν ήξερε τον Αύγουστο ότι τον Οκτώβριο το έλλειμμα θα ήταν 12,5% όπως είπε ο κύριος Παπακωνσταντίνου! Που τάχα δεν ήξερε τον Σεπτέμβριο, ως κυβέρνηση εν αναμονή, δεν είχε πληροφόρηση, περίμενε την επομένη των εκλογών για να μάθει ποια ήταν η οικονομία του προκατόχου του κυρίου Παπαθανασίου! Ο οποίος τάχα δεν ήξερε ότι το 6,5%, που παρουσίαζε το καλοκαίρι, με τις ευλογίες του κυρίου Προβόπουλου, δεν ήταν παρά μια ακόμα λογιστική αλχημεία, ένα ακόμα ψέμα στα τόσα που μας μπουκώνουν όλοι αυτοί που ζουν και σιτίζονται από τα δικά μας χρήματα. Τα οποία έχουν βάλει για μία ακόμα φορά στο μάτι.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου