Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΙΩΝΗ Εκλογές έχουμε κι είπα ν' αφιερώσω «εξαιρετικά» τα σημερινά «Διαχρονικά» σ' έναν χάρτινο -ή δερμάτινο- ήρωα, που έθρεψε με τη σάτιρά του γενιές και γενιές μικρών και μεγάλων: τον Καραγκιόζη.
Ας τον θυμίσω μ' ένα άκρως επίκαιρο (κι ας γράφτηκε πριν από πέντε και πλέον δεκαετίες) σπαρταριστό κείμενο - σκετς του δάσκαλου Βασίλη Ρώτα (1889 - 1977), με θέμα τις εκλογές. Στις οποίες, στην προκειμένη περίπτωση ένας, όχι όποιος κι όποιος, ο Μεγαλέξανδρος, ζητάει την ψήφο του λαού - Καραγκιόζη. Τίτλος του: «Ψηφοθηρία» και περιλαμβάνεται στο πρώτο από τα τέσσερα βιβλία της σειράς «Καραγκιόζικα» του Ρώτα (που ξαναβγήκαν, με τη φροντίδα της συντρόφου του συγγραφέως Βούλας Δαμιανάκου, εκδ. «Επικαιρότητα», 1996).
Τα πρόσωπα: Καραγκιόζης, Μεγαλέξανδρος, Σάντσος, Μαϊντανός (οι υπότιτλοι είναι δικοί μου):
«Αγαπητέ μας, κύριε Καραγκιόζη»...
ΚΑΡΑΓΚ. (Μπαίνει τραγουδώντας) Ενα Σαββάτο βράδυ, μια Κυριακή πρωί μας πήραν το τσουκάλι μαζί με το φαΐ λαλαρόμ... Μωρέ! Τι γλέπω! Τρανά πρόσωπα έρχονται καταδώ: ο Μεγαλέξανδρος, ο Σάντσος, ο Μαϊντανός... ωχ, θα 'ρχονται για ψήφους και θα 'χουμε σορόπια και αναγούλες...
ΜΕΓΑΛΕΞ. (Μπαίνει με την ακολουθία του τραγουδώντας) Αχ, που δεν έχω κεραυνούς, μεντέμ, μπόμπες, απ' όποιες να 'ναι, να κάνω στάχτη τα βουνά που δεν με προσκυνάνε, αμάν...
ΚΑΡΑΓΚ. Ωχου, με ζώσανε οι εχτροί, τερερέμ, χιλιάδες μπρος και πίσω, μα 'φαγα χτες ιμάμ μπαϊλντί και πώς θα περπατήσω, τρελόμ...
ΣΑΝΤΣΟΣ Να τος, αρχηγέ, τούτος είναι ο Καραγκιόζης!
ΜΕΓΑΛΕΞ. Χαίρε, αγαπητέ μας κύριε Καραγκιόζη.
ΚΑΡΑΓΚ. Χαίρε, νύφη άνιφτη...
ΜΕΓΑΛΕΞ. Κύριε, κύριε...
ΚΑΡΑΓΚ. Φτάνει το κερί, το λιβάνι τώρα.
ΜΕΓΑΛΕΞ. Σε θυμάμαι απ' τους πολέμους, ηρωικέ συμπολεμιστά...
ΚΑΡΑΓΚ. Τότε που σκοτώσαμε το φίδι; Ε ρε, πώς είμαστε και πώς καταντήσαμε!
ΜΕΓΑΛΕΞ. Τόκα το χέρι σας, κύριε. Μόλον που είμαι αυτός που είμαι, θα καταδεχτώ να πιάσω το χέρι σας και να σας φιλήσω.
ΚΑΡΑΓΚ. Δεν τ' αφήνεις το βύσσινο, έχω φάει σκόρδο!
ΜΑΪΝΤΑΝ. Ο αφελής λαός, ο ειλικρινής λαός! Χαίρε αγνόν τέκνον του λαού!
ΜΕΓΑΛΕΞ. Ε, Μαϊντανέ, τι κάνεις, καλά 'σαι;
ΣΑΝΤΣΟΣ Σε λέει μαϊντανό, επειδή μπαίνεις σ' όλες τις σαλάτες.
ΚΑΡΑΓΚ. Και δεν το ξέρει ο κάλπικος παράς τι αξίζει, χρειάζεται και να του ξηγήσουμε; Ε, Μάρκο, μου 'σαι μια μάρκα!
ΜΕΓΑΛΕΞ. Αγαπητέ μας, κύριε Καραγκιόζη...
ΜΑΪΝΤΑΝ. Πολυφίλτατέ μας Καραγκιόζη...
«Να σώσουμε την πατρίδα»
ΚΑΡΑΓΚ. Αρχισε το τρατάρισμα, βγαίνει το γλυκό...
ΜΕΓΑΛΕΞ. Ηρθαμε να σε ιδούμε, να ιδούμε τι κάνεις...
ΚΑΡΑΓΚ. Τον άνεμο κουβάρι κάνω.
ΜΕΓΑΛΕΞ. Πώς περνάς...
ΚΑΡΑΓΚ. Σαν τον ποντικό στην τρύπα του, την κλωστή στην τρύπα της βελόνας και κάτι άλλο που μπαίνει σ' άλλη τρύπα.
ΣΑΝΤΣΟΣ Καταλάβαμε, καταλάβαμε!
ΚΑΡΑΓΚ. Για το σουβλί του τσαγκάρη λέω, πού καταλάβατε!
ΜΑΪΝΤΑΝ. Ηρθαμε να ιδούμε μη χρειάζεσαι τίποτα...
ΚΑΡΑΓΚ. Μαϊντανό δε χρειάζουμαι, τον έχω κόψει.
ΣΑΝΤΣΟΣ Εμείς είμαστε εδώ για σένα.
ΚΑΡΑΓΚ. Ωραία, ωραία, σε βλέπω μηλέα...
ΣΑΝΤΣΟΣ Είσαι άξιος για καλύτερη τύχη.
ΚΑΡΑΓΚ. Αμ εσύ, αμ εσύ;
ΜΑΪΝΤΑΝ. Αλλά σου χρειάζεται πειθαρχία.
ΣΑΝΤΣΟΣ Μην τον αγριεύεις - θέλει να ειπεί ελευθερία!
ΜΑΪΝΤΑΝ. Βεβαίως, αλλά πειθαρχημένη ελευθερία.
ΚΑΡΑΓΚ. Ξε, ξε, ξε, τη μουλαρίσια: εγώ από κάτω και συ από πάνω.
ΜΑΪΝΤΑΝ. Χε, χε, αιωνίως χωρατατζής!
ΣΑΝΤΣΟΣ Ας έρθουμε στα σοβαρά.
ΚΑΡΑΓΚ. Να 'με, τεντώθηκα, τεζαρίστηκα, σφίχτηκα για σοβαρά. Αμή κάνε γλήγορα, γιατί απ' το πολύ το σφίξιμο καμιά φορά...
ΜΕΓΑΛΕΞ. Να, θέλουμε να σώσουμε την πατρίδα, Καραγκιόζη.
ΚΑΡΑΓΚ. Εμ τόσοι και τόσοι τη σώσανε, γιατί να μην τη σώσετε και σεις;
ΜΑΪΝΤΑΝ. Τη σώσανε κι άλλοι, αλλά δεν σώθηκε.
ΚΑΡΑΓΚ. Εμ έχει δράκου ρίζα, γι' αυτό.
ΜΕΓΑΛΕΞ. Και γι' αυτό θέλουμε τη βοήθειά σου, Καραγκιόζη: όπως μας βοήθησες στους πολέμους, να μας βοηθήσεις και τώρα, να μας δώσεις την ψήφο σου.
ΚΑΡΑΓΚ. Μπωμπώ! Εκεί κατάντησαν οι δόξες; Να ζητιανεύουνε ψήφους;
ΜΑΪΝΤΑΝ. Η ψήφος σου, Καραγκιόζη, έχει δύναμιν, κι ας είναι μια μικρή ψήφος.
ΚΑΡΑΓΚ. Ξε, ξε, δώ' μου, φτωχέ, το ψωμάκι σου, να σ' το δίνω λίγο λίγο...
ΣΑΝΤΣΟΣ Λοιπόν θα μας τη δώσεις;
ΚΑΡΑΓΚ. Μία μόνον;
Και τώρα, το λάδωμα...
ΣΑΝΤΣΟΣ Εχεις πολλές; Πολύ ενδιαφέρον!
ΚΑΡΑΓΚ. Ψήφους; Μία σε κάθε δάχτυλο! Μέτρα τώρα πόσα δάχτυλα έχω σε κάθε χέρι και πόσα σε κάθε μου πόδι...
ΜΑΪΝΤΑΝ. Σκέψου τι θα γίνει, αν δεν πάρουμε εμείς την εξουσία.
ΚΑΡΑΓΚ. Αυτό σκέφτουμαι, τι θα γίνει; Τι θα γίνουμε; Τι θα γίνετε;
ΣΑΝΤΣΟΣ Εχεις τη γνώμη πως είναι άλλοι από μας άξιοι να σώσουν τον τόπο;
ΚΑΡΑΓΚ. Το κορμί του τεμπέλη να 'ναι καλά κι από ψείρες...
ΜΕΓΑΛΕΞ. Οταν θα έχω εγώ στα στιβαρά μου χέρια της εξουσίας τα γκέμια...
ΚΑΡΑΓΚ. Ξε, ξε, ο κόρακας θα κάνει κρα κι η χήνα με πατάτες.
ΜΕΓΑΛΕΞ. Λοιπόν, χαίρε, αγαπητέ μας φίλε...
ΜΑΪΝΤΑΝ. Εξοχε συμπολίτα...
ΣΑΝΤΣΟΣ Ιδανικέ πατριώτα...
ΚΑΡΑΓΚ. Καλό και το λιβάνι. Τώρα το λάδι μένει.
ΣΑΝΤΣΟΣ Εχει δίκαιον ο κύριος Καραγκιόζης: δεν κολυμπάει στα πλούτη - Ορίστε, ακριβέ μας φίλε, ένα ολόκληρο δεκαχίλιαρο...
ΚΑΡΑΓΚ. Δε, δε, τέτοιον ακριβό φίλο δεκαχίλιαρο;
ΜΑΪΝΤΑΝ. Εμ πόσα θέλεις, εκμεταλλευτή; Εκβιαστή;
ΚΑΡΑΓΚ. Ναι, παρ' τη σκούφια μου και χτύπα με! Εγώ κάτω από χιλιάρικο δε...
ΣΑΝΤΣΟΣ Α, τον καλό, τον ακριβό μας φίλο! Δεν πειράζει, πάρε δεκαχίλιαρο και φρόντισε να μας αγοράσεις και τους ψήφους του Μπαρμπαγιώργου και του Νιόνιου...
ΚΑΡΑΓΚ. Αυτοί 'ναι πιο ακριβοί φίλοι... αλλά έννοια σας, θα σας τους φέρω εγώ όλους, όλον τον θίασο να σας ψηφίσουνε μονοκούκι.
ΣΑΝΤΣΟΣ Μας τ' ορκίζεσαι;
ΚΑΡΑΓΚ. Να σε θάψω... στα μαύρα! *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου