Ελπίζω ότι ακόμη κι εκείνοι που συμφωνούν με την απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους και θέλουν την επέκταση του μέτρου στο αυτοκίνητο και το σπίτι όταν υπάρχουν παιδιά, θα θεωρήσουν ολέθρια και παράλογη την πρόταση του επιτρόπου Υγείας της Νέας Υόρκης να απαγορευτεί το κάπνισμα στα πάρκα και τις παραλίες.
Ακόμη και οι πιο φανατικοί σταυροφόροι της απαγόρευσης, αλλά και οι λάτρεις της στατιστικής, θα δυσκολευτούν να πιστέψουν ότι μια τζούρα Lucky Strike στην αύρα του Ατλαντικού μπορεί να έχει την οποιαδήποτε συνέπεια στους παθητικούς καπνιστές.
Είναι αστείο το γεγονός ότι μια χώρα όπου μπορεί κανείς να αγοράσει ένα όπλο από το σούπερ μάρκετ στην τιμή δύο πακέτων Μarlboro, ανησυχεί τόσο πολύ για το κάπνισμα στους ανοικτούς χώρους. Και ότι ένα έθνος που αρνείται να υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο και είναι έτοιμο να μποϊκοτάρει την επόμενη συμφωνία για το κλίμα στην Κοπεγχάγη, εξοργίζεται με ένα αναμμένο τσιγάρο στο Σέντραλ Παρκ. Κανένας δεν επισήμανε αυτές τις αντιφάσεις στη «Χώρα της Ελευθερίας». Αλλά αυτό που προσβάλλει πραγματικά σε αυτήν την περίπτωση, είναι ο συνδυασμός διδακτικού στόμφου και χυδαίας αχαριστίας.
Δεν υπάρχει πιο ανιδιοτελής και ηρωική τάξη από τους καπνιστές, οι οποίοι συμβάλλουν με πολύ περισσότερα δισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομία απ΄ όσα επιβαρύνουν το σύστημα υγείας, ενώ χαρίζουν τις συντάξεις τους στο κράτος πεθαίνοντας νωρίτερα- μάλλον αφήνοντας νωρίτερα έναν ετοιμοθάνατο πλανήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου