διαπιστώνει ο Ουμπέρτο Εκο.
Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο συγγραφέας αναλύει την τέχνη του χειρογράφου και τα αίτια της εξαφάνισής της, για να καταθέσει αμέσως μετά τις σκέψεις του σχετικά με την αξία του χειρογράφου, αλλά και με τους λόγους που οδηγούν στη σταδιακή αλλά γρήγορη εξαφάνισή του.
«Στην εποχή των γονιών μου τα καλλιγραφικά κείμενα ήταν μικρά έργα τέχνης. Η δική μου γενιά πάλι μεγάλωσε με μία εκπαίδευση που έδινε μεγάλη σημασία στην καλλιγραφία. Αφιερώναμε ώρες ολόκληρες στο να μάθουμε να κρατάμε το μολύβι στη σωστή κλίση...» αναφέρει χαρακτηριστικά, για να περάσει αμέσως μετά στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα: «Τα περισσότερα παιδιά σήμερα δεν μπορούν πλέον να γράψουν με το χέρι καθώς χρησιμοποιούν κυρίως κομπιούτερ ή κινητά τηλέφωνα αντικαθιστώντας μάλιστα βασικές λέξεις με συντομογραφίες».
Παρ όλα αυτά ο Ουμπέρτο Εκο πιστεύει πως η τέχνη του χειρoγράφου έχει πληγεί πολύ πριν από την εμφάνιση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων. «Η κρίση ξεκίνησε με την ανακάλυψη του στυλό διαρκείας», εκτιμά ο ίδιος, για να εξηγήσει παρακάτω: «Τα πρώτα στυλό διαρκείας ήταν πολύ βρώμικα και αν αμέσως μετά το τέλος του γραψίματος ακουμπούσες πάνω στις τελευταίες λέξεις, εμφανιζόταν μια τεράστια μουτζούρα. Και ξαφνικά οι περισσότεροι άνθρωποι έπαψαν να ενδιαφέρονται για τα καλά χειρόγραφα τα οποία είχαν χάσει πλέον την προσωπικότητά τους».
Ο συγγραφέας πάντως έχει την πεποίθηση πως η τέχνη του χειρογράφου μάς μαθαίνει να κοντρολάρουμε τα χέρια μας και πως μας δίνει χρόνο να επεξεργαστούμε τη σκέψη μας πριν την αποτυπώσουμε στο χαρτί. Γι αυτό και συμβουλεύει τους σημερινούς γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία όπου καλλιεργείται το χειρόγραφο έτσι ώστε να μάθουν τι σημαίνει «όμορφο».
Παρ όλα αυτά ο Ουμπέρτο Εκο πιστεύει πως η τέχνη του χειρoγράφου έχει πληγεί πολύ πριν από την εμφάνιση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων. «Η κρίση ξεκίνησε με την ανακάλυψη του στυλό διαρκείας», εκτιμά ο ίδιος, για να εξηγήσει παρακάτω: «Τα πρώτα στυλό διαρκείας ήταν πολύ βρώμικα και αν αμέσως μετά το τέλος του γραψίματος ακουμπούσες πάνω στις τελευταίες λέξεις, εμφανιζόταν μια τεράστια μουτζούρα. Και ξαφνικά οι περισσότεροι άνθρωποι έπαψαν να ενδιαφέρονται για τα καλά χειρόγραφα τα οποία είχαν χάσει πλέον την προσωπικότητά τους».
Ο συγγραφέας πάντως έχει την πεποίθηση πως η τέχνη του χειρογράφου μάς μαθαίνει να κοντρολάρουμε τα χέρια μας και πως μας δίνει χρόνο να επεξεργαστούμε τη σκέψη μας πριν την αποτυπώσουμε στο χαρτί. Γι αυτό και συμβουλεύει τους σημερινούς γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία όπου καλλιεργείται το χειρόγραφο έτσι ώστε να μάθουν τι σημαίνει «όμορφο».
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου