Του Φ. Συρίγου Σχεδόν 7 εκατομμύρια ευρώ μοίρασε (σε αρκετές περιπτώσεις με τρόπο προκλητικό και σκανδαλώδη) η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΕ) στις αθλητικές ομοσπονδίες της χώρας, χάρη της ολυμπιακής προετοιμασίας για το 2012!
Σε εποχές που το ελληνικό κράτος έχει πτωχεύσει και αδυνατεί να ανταποκριθεί σε στοιχειώδεις ανάγκες του, η πολιτική της προπαγάνδας διά μέσου αμφιβόλου καθαρότητας αθλητικών επιτυχιών, αντί σιγά σιγά να εγκαταλείπεται ενισχύεται όλο και παραπάνω. Γιατί, ως φαίνεται, αυτοί που μας κυβερνάνε έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο ελληνικός λαός, παρά τα χάλια του, διψάει λιγότερο για άρτο και περισσότερο για θεάματα...
Μάλιστα, εκείνο που πρέπει απαραιτήτως να υπογραμμιστεί είναι ότι τα χρήματα αυτά διατίθενται επιπλέον των τακτικών ετήσιων επιχορηγήσεων που λαμβάνουν όλες οι ομοσπονδίες από τη ΓΓΑ για τις τρέχουσες δραστηριότητές τους. Και αυτό γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θεωρούνται ως κάτι πολύ ξεχωριστό και σπουδαίο, που απαιτεί ειδική και πολύ συστηματική προετοιμασία από τους έλληνες αθλητές.
Σε μια πρώτη ματιά το επιχείρημα μοιάζει αληθοφανές. Στην πραγματικότητα, όμως, για τις περισσότερες ομοσπονδίες η λεγόμενη ολυμπιακή προετοιμασία, που τόσο ακριβά κοστίζει στο ελληνικό κράτος, είναι μια καλοστημένη απάτη, για να διανεμηθούν περισσότερα λεφτά μεταξύ όσων δραστηριοποιούνται ως αθλητές, προπονητές, τεχνικοί σύμβουλοι ή προμηθευτές απαγορευμένων ουσιών.
Μην παρασύρεστε από βαρύγδουπους τίτλους και έννοιες πασπαλισμένες με χρυσόσκονη. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η λεγόμενη ολυμπιακή προετοιμασία δεν διαφέρει σε τίποτε από την προετοιμασία που κάνουν ομάδες και μεμονωμένοι αθλητές κατά τα άλλα τρία χρόνια του ολυμπιακού κύκλου, για τα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες, και κανονικά μόνο αυτές θα έπρεπε να εντάσσονται στη σχετική οικονομική ενίσχυση.
Σε εποχές που το ελληνικό κράτος έχει πτωχεύσει και αδυνατεί να ανταποκριθεί σε στοιχειώδεις ανάγκες του, η πολιτική της προπαγάνδας διά μέσου αμφιβόλου καθαρότητας αθλητικών επιτυχιών, αντί σιγά σιγά να εγκαταλείπεται ενισχύεται όλο και παραπάνω. Γιατί, ως φαίνεται, αυτοί που μας κυβερνάνε έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο ελληνικός λαός, παρά τα χάλια του, διψάει λιγότερο για άρτο και περισσότερο για θεάματα...
Μάλιστα, εκείνο που πρέπει απαραιτήτως να υπογραμμιστεί είναι ότι τα χρήματα αυτά διατίθενται επιπλέον των τακτικών ετήσιων επιχορηγήσεων που λαμβάνουν όλες οι ομοσπονδίες από τη ΓΓΑ για τις τρέχουσες δραστηριότητές τους. Και αυτό γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θεωρούνται ως κάτι πολύ ξεχωριστό και σπουδαίο, που απαιτεί ειδική και πολύ συστηματική προετοιμασία από τους έλληνες αθλητές.
Σε μια πρώτη ματιά το επιχείρημα μοιάζει αληθοφανές. Στην πραγματικότητα, όμως, για τις περισσότερες ομοσπονδίες η λεγόμενη ολυμπιακή προετοιμασία, που τόσο ακριβά κοστίζει στο ελληνικό κράτος, είναι μια καλοστημένη απάτη, για να διανεμηθούν περισσότερα λεφτά μεταξύ όσων δραστηριοποιούνται ως αθλητές, προπονητές, τεχνικοί σύμβουλοι ή προμηθευτές απαγορευμένων ουσιών.
Μην παρασύρεστε από βαρύγδουπους τίτλους και έννοιες πασπαλισμένες με χρυσόσκονη. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η λεγόμενη ολυμπιακή προετοιμασία δεν διαφέρει σε τίποτε από την προετοιμασία που κάνουν ομάδες και μεμονωμένοι αθλητές κατά τα άλλα τρία χρόνια του ολυμπιακού κύκλου, για τα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες, και κανονικά μόνο αυτές θα έπρεπε να εντάσσονται στη σχετική οικονομική ενίσχυση.
Με αυτό ακριβώς το πνεύμα είχα μιλήσει πριν περίπου ενάμιση χρόνο, σε μια εκδήλωση του ιδρύματος Λεβέντη, με θέμα την ολυμπιακή προετοιμασία. Μεταξύ των παρόντων και ο τότε υπουργός Πολιτισμού Μιχ. Λιάπης, ο οποίος εξεπλάγη όταν ισχυρίστηκα ότι μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων καταλήγει σε ομαδικά προγράμματα ντόπινγκ.
Μετά από λίγο έσκασε το σκάνδαλο με τους έντεκα ντοπαρισμένους αθλητές της εθνικής άρσης βαρών και ο Μιχ. Λιάπης, προς τιμήν του, μου τηλεφώνησε για να μου αποκαλύψει ότι όταν με άκουσε με είχε περάσει για τρελό. «Κι όμως, είχες απόλυτο δίκιο...» είπε, και με κάλεσε για μια πιο αναλυτική συζήτηση.
Ο Μιχ. Λιάπης από εκείνη τη συζήτηση κατάλαβε πολλά. Ως πολιτικός, όμως, εφάρμοσε μόνο όσα δεν θα προκαλούσαν σάλο. Ετσι, μεταξύ άλλων, διευθετήθηκαν και οι επιχορηγήσεις για τη λεγόμενη ολυμπιακή προετοιμασία, τις οποίες η σημερινή ΕΟΕ διανέμει ως τσιφλικάς και κοτζαμπάσης. Για να επιβραβεύσει έτσι ημέτερους και γενίτσαρους και να εκδικηθεί όσους στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά της.
ΥΓ.: Και φυσικά δικαίως φωνάζει τώρα ο Γ. Βασιλακόπουλος, για τα ψίχουλα που δόθηκαν στο μπάσκετ -ένα άθλημα με συνεχείς και μεγάλες επιτυχίες, που ταυτόχρονα βρίσκεται έξω από τον κύκλο της ντόπας.
Μετά από λίγο έσκασε το σκάνδαλο με τους έντεκα ντοπαρισμένους αθλητές της εθνικής άρσης βαρών και ο Μιχ. Λιάπης, προς τιμήν του, μου τηλεφώνησε για να μου αποκαλύψει ότι όταν με άκουσε με είχε περάσει για τρελό. «Κι όμως, είχες απόλυτο δίκιο...» είπε, και με κάλεσε για μια πιο αναλυτική συζήτηση.
Ο Μιχ. Λιάπης από εκείνη τη συζήτηση κατάλαβε πολλά. Ως πολιτικός, όμως, εφάρμοσε μόνο όσα δεν θα προκαλούσαν σάλο. Ετσι, μεταξύ άλλων, διευθετήθηκαν και οι επιχορηγήσεις για τη λεγόμενη ολυμπιακή προετοιμασία, τις οποίες η σημερινή ΕΟΕ διανέμει ως τσιφλικάς και κοτζαμπάσης. Για να επιβραβεύσει έτσι ημέτερους και γενίτσαρους και να εκδικηθεί όσους στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά της.
ΥΓ.: Και φυσικά δικαίως φωνάζει τώρα ο Γ. Βασιλακόπουλος, για τα ψίχουλα που δόθηκαν στο μπάσκετ -ένα άθλημα με συνεχείς και μεγάλες επιτυχίες, που ταυτόχρονα βρίσκεται έξω από τον κύκλο της ντόπας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου