Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ Τα δεινά των δημοσίων έργων στην Ελλάδα περιγράφονται σε έγγραφο-φωτιά της ελληνικής κυβέρνησης προς τις κοινοτικές υπηρεσίες, οι οποίες ωστόσο καταγράφουν μια τρανταχτή παθογένεια: Οι Ισπανοί κατασκευάζουν 7 χιλιόμετρα δρόμου με τα χρήματα που οι Ελληνες κατασκευάζουν μόνον ένα.
Παραδέχεται, μεταξύ άλλων, ασάφειες στις συμβάσεις και στα συμπληρωματικά έργα, μη ρεαλιστική χάραξη προϋπολογισμών, ελλιπή σχεδιασμό, ανεπαρκή εποπτεία και παραλείψεις, αλλά και υπερβολικές καθυστερήσεις, που οδηγούν σε μεγάλη αύξηση του κόστους των έργων.
Παραδέχεται, μεταξύ άλλων, ασάφειες στις συμβάσεις και στα συμπληρωματικά έργα, μη ρεαλιστική χάραξη προϋπολογισμών, ελλιπή σχεδιασμό, ανεπαρκή εποπτεία και παραλείψεις, αλλά και υπερβολικές καθυστερήσεις, που οδηγούν σε μεγάλη αύξηση του κόστους των έργων.
Ο λόγος για έργα αξίας 16 δισ. ευρώ που ολοκληρώνονται ακόμη στην Ελλάδα από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης μαζί με εθνικό χρήμα.
Λόγω υπερβάσεων στους αρχικούς προϋπολογισμούς, πολλά από αυτά θα συνεχιστούν και στο ΕΣΠΑ, και όπως γίνεται αποδεκτό στο ίδιο κείμενο, απαιτούνται πολλές θεσμικές παρεμβάσεις, οι οποίες και απαριθμούνται, για να μην επαναληφθούν τα ίδια προβλήματα και στο μέλλον.
Η ελληνική θέση παρουσιάστηκε σε «ακρόαση σχετικά με τα πρώτα ευρήματα της εκ των υστέρων αξιολόγησης» του ΚΠΣ που έγινε τον Ιούνιο στις Βρυξέλλες. Το θέμα αφορούσε τα μεγάλα έργα και πιο συγκεκριμένα τις αιτίες που έχουν οδηγήσει σε «υπερβάσεις χρονοδιαγραμμάτων και κόστους». Στόχος ήταν να βρεθεί ένας τρόπος αντικειμενικής εκτίμησης του τι απέδωσαν τελικά τα κονδύλια που δόθηκαν για τα έργα υποδομής και αποφαίνεται ότι πρέπει κάθε έργο να εκτιμηθεί ξεχωριστά καθώς έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες.
Αναποτελεσματική χρήση
Τα αποτελέσματα των μετρήσεων θα αργήσουν, αλλά ήδη η κοινοτική πλευρά έχει ολοκληρώσει τις δικές της εκτιμήσεις για την αποτελεσματικότητα κάποιων αξόνων οι οποίες είναι απογοητευτικές. Κάνει λόγο για «αναποτελεσματική χρήση» των κονδυλίων και υπολογίζει ενδεικτικά ότι η κατασκευή της Εθνικής Οδού (ΠΑΘΕ) κοστίζει περισσότερο και από τους 7 άλλους ευρωπαϊκούς άξονες που μελέτησε: ένα ελληνικό χιλιόμετρο αξίζει όσο 7 στην Ισπανία και στην Πορτογαλία και ότι το κόστος αυξήθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια (η αναλογία ήταν 1 προς 3 στην αρχή της δεκαετίας).
Οσο για το έγγραφο της ελληνικής κυβέρνησης προς στις κοινοτικές υπηρεσίες, επισημαίνεται ότι «στην Ελλάδα, η αποτυχία όσον αφορά την ολοκλήρωση του φυσικού αντικειμένου αντιμετωπίζεται, σύμφωνα με τη νομοθεσία, από τη σύναψη των συμπληρωματικών συμβάσεων, που επιτρέπεται να φτάσουν ακόμη και το 50% του ποσού της αρχικής σύμβασης». Από τι προκύπτουν οι παραπάνω... αστοχίες, σύμφωνα πάντα με την ελληνική πλευρά:
* Ανεπάρκειες και παραλείψεις κατά την εποπτεία και διαχείριση των κατασκευών.
* Ελλείψεις στο φυσικό αντικείμενο των επιμέρους μελετών και σε όσες καθορίζουν τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου.
* Ελλείψεις, παραλείψεις και ασάφειες στη σύμβαση και στα συνημμένα έγγραφα.
* Επουσιώδης ή εσφαλμένη χάραξη προϋπολογισμών.
* Υπερβολικές καθυστερήσεις που οφείλονται στις απαλλοτριώσεις, οι οποίες τελικά έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους.
* Εκ των υστέρων αλλαγές στο στρατηγικό σχέδιο του έργου, που απαιτούνται από τρίτους φορείς (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Κοινωνικοί Φορείς, Σύλλογοι κ.λπ.), από αρχαιολογικές ανασκαφές, αλλά και από μη προβλέψιμους παράγοντες (φυσικές καταστροφές, γεωλογικές ιδιαιτερότητες).
Η ελληνική πλευρά προτείνει μια σειρά μέτρων για τη βελτίωση του συστήματος. Μεταξύ αυτών η περαιτέρω βελτίωση και ο εμπλουτισμός του νομικού πλαισίου, που διέπει τις συμπληρωματικές συμβάσεις, η βελτίωση της εποπτείας και της διαχείρισης των μελετών και των κατασκευών και η διασφάλιση της πληρότητας και αποτελεσματικότητας των μελετών πριν από την ανακοίνωση πρόσκλησης
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Η ελληνική θέση παρουσιάστηκε σε «ακρόαση σχετικά με τα πρώτα ευρήματα της εκ των υστέρων αξιολόγησης» του ΚΠΣ που έγινε τον Ιούνιο στις Βρυξέλλες. Το θέμα αφορούσε τα μεγάλα έργα και πιο συγκεκριμένα τις αιτίες που έχουν οδηγήσει σε «υπερβάσεις χρονοδιαγραμμάτων και κόστους». Στόχος ήταν να βρεθεί ένας τρόπος αντικειμενικής εκτίμησης του τι απέδωσαν τελικά τα κονδύλια που δόθηκαν για τα έργα υποδομής και αποφαίνεται ότι πρέπει κάθε έργο να εκτιμηθεί ξεχωριστά καθώς έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες.
Αναποτελεσματική χρήση
Τα αποτελέσματα των μετρήσεων θα αργήσουν, αλλά ήδη η κοινοτική πλευρά έχει ολοκληρώσει τις δικές της εκτιμήσεις για την αποτελεσματικότητα κάποιων αξόνων οι οποίες είναι απογοητευτικές. Κάνει λόγο για «αναποτελεσματική χρήση» των κονδυλίων και υπολογίζει ενδεικτικά ότι η κατασκευή της Εθνικής Οδού (ΠΑΘΕ) κοστίζει περισσότερο και από τους 7 άλλους ευρωπαϊκούς άξονες που μελέτησε: ένα ελληνικό χιλιόμετρο αξίζει όσο 7 στην Ισπανία και στην Πορτογαλία και ότι το κόστος αυξήθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια (η αναλογία ήταν 1 προς 3 στην αρχή της δεκαετίας).
Οσο για το έγγραφο της ελληνικής κυβέρνησης προς στις κοινοτικές υπηρεσίες, επισημαίνεται ότι «στην Ελλάδα, η αποτυχία όσον αφορά την ολοκλήρωση του φυσικού αντικειμένου αντιμετωπίζεται, σύμφωνα με τη νομοθεσία, από τη σύναψη των συμπληρωματικών συμβάσεων, που επιτρέπεται να φτάσουν ακόμη και το 50% του ποσού της αρχικής σύμβασης». Από τι προκύπτουν οι παραπάνω... αστοχίες, σύμφωνα πάντα με την ελληνική πλευρά:
* Ανεπάρκειες και παραλείψεις κατά την εποπτεία και διαχείριση των κατασκευών.
* Ελλείψεις στο φυσικό αντικείμενο των επιμέρους μελετών και σε όσες καθορίζουν τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου.
* Ελλείψεις, παραλείψεις και ασάφειες στη σύμβαση και στα συνημμένα έγγραφα.
* Επουσιώδης ή εσφαλμένη χάραξη προϋπολογισμών.
* Υπερβολικές καθυστερήσεις που οφείλονται στις απαλλοτριώσεις, οι οποίες τελικά έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους.
* Εκ των υστέρων αλλαγές στο στρατηγικό σχέδιο του έργου, που απαιτούνται από τρίτους φορείς (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Κοινωνικοί Φορείς, Σύλλογοι κ.λπ.), από αρχαιολογικές ανασκαφές, αλλά και από μη προβλέψιμους παράγοντες (φυσικές καταστροφές, γεωλογικές ιδιαιτερότητες).
Η ελληνική πλευρά προτείνει μια σειρά μέτρων για τη βελτίωση του συστήματος. Μεταξύ αυτών η περαιτέρω βελτίωση και ο εμπλουτισμός του νομικού πλαισίου, που διέπει τις συμπληρωματικές συμβάσεις, η βελτίωση της εποπτείας και της διαχείρισης των μελετών και των κατασκευών και η διασφάλιση της πληρότητας και αποτελεσματικότητας των μελετών πριν από την ανακοίνωση πρόσκλησης
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου