ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ελγίνειος φερετζές αφελληνισμού

 

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Παρακολουθείς στην τηλεόραση* την παραδοσιακή οπερέτα όπου τις ελληνόφωνος/η πολιτικός, σε μια έκρηξη πατριδολατρείας, αξιώνει από τους Βρετανούς την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και ταυτόχρονα ψάχνεις το σιρόπι για τη ναυτία διότι αναγουλιάζεις. Από τη μια μεριά έχουν διαλύσει, με κατάπτυστα νομοθετήματα, ό,τι πιο πολύτιμο παραλάβαμε από τους προγόνους μας, την ελληνική γλώσσα, κι από την άλλη θυμούνται το έθνος όταν μηρυκάζουν τα πυροτεχνήματα της Μελίνας Μερκούρη για τα Γλυπτά που έκλεψε ο Έλγιν.

Και αναρωτιέσαι, αφού, τέλος πάντων, έχουν τόση ζέση για τα υλικά μνημεία του πολιτισμού μας, γιατί δεν ζητούν και τα υπόλοιπα που έχουν τσουρνέψει οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί από την Ελλάδα;  

Τι είδους… επετειακοί και τοπικού χαρακτήρα λεκτικοί παλικαρισμοί είναι αυτοί στους οποίους επιδίδονται αυτοί που δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα;

Εγραφε η «δημοκρατία» στις 27 Νοεμβρίου: «Οταν οι αρχαιολογικοί μας χώροι είναι ξέφραγα αμπέλια, κάνουν γκράφιτι ακόμα και στον λόφο της Ακρόπολης και σημαντικότατα ευρήματα παραμένουν χωμένα στη γη (παράδειγμα, ο βωμός των 12 θεών στο Θησείο και η βίλα του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πρόκλου στην περιοχή της Ακρόπολης), δεν μπορεί να γίνει λόγος για υπεράσπιση, συντήρηση και ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού.[…] Η ελληνολατρεία που περιορίζεται στην ύλη είναι απλό φολκλόρ.

Η ουσία του πολιτισμού μας είναι οι αξίες μας, η Ιστορία μας και η ελληνική γλώσσα – κι αυτή τη γλώσσα το νεοελληνικό κράτος την πετσόκοψε με νομοθετήματα που καταργούσαν την καθαρεύουσα και το πολυτονικό σύστημα γραφής. Και στα δημοτικά σχολεία μας τα παιδιά της πέμπτης δημοτικού μπορούν να μάθουν μια δεύτερη ξένη γλώσσα (γερμανικά ή γαλλικά), αλλά την αρχαία ελληνική όχι. Ούτε καν σαν ξένη γλώσσα. Αυτή είναι η κρατική “ελληνολατρεία”».

* Κι αυτός ο ταλαίπωρος ο Λιάγκας με την πριμάτη-καραμουζάτη φωνή πήγε χθες ν’ ασχοληθεί με ζήτημα πολιτισμού και το μόνο που κατάφερε ήταν...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ο θρίαμβος του αντι - ΣΥΡΙΖΑ μετώπου

Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ήταν η φυσιολογική κατάληξη του «Μένουμε Ευρώπη» μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, που απέδειξαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας διατηρούσαν σημαντικό απόθεμα δυνάμεων στην κοινωνία. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία αυτού του μετώπου -που το συνέθεσαν άνθρωποι που προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους -ήταν η συμβολή του, καθοριστική θα έλεγα, στην εκλογή στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όπως αποδείχτηκε ήταν μια νίκη που καθόρισε τις μετέπειτα εξελίξεις μέχρι και σήμερα.

Οι περισσότεροι του αντι -ΣΥΡΙΖΑ μετώπου ελάχιστη ή καμιά σχέση είχαν με τη Νέα Δημοκρατία. Συνέκλιναν προς τα εκεί όταν διαπίστωσαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις πολιτικές του και τις συμπεριφορές των ηγετικών στελεχών του, απειλούσε τα δημοκρατικά κεκτημένα της Μεταπολίτευσης. Η συγκρότηση αυτού του μετώπου δεν ήταν αποτέλεσμα ενός φανατισμού ή κάποιας ψύχωσης. Κάποιοι μπορεί να διακατέχονταν από τέτοια συμπλέγματα, όμως θα ήταν αδύνατον αυτό το μέτωπο να προσλάβει τη δυναμική που προσέλαβε και να επηρεάσει τόσο σημαντικά τις εξελίξεις, αν δεν ανταποκρινόταν στους φόβους και τις ανησυχίες ενός μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας.

Η κεντρική διακύβευση εκείνης της εποχής ήταν η πλήρης απομόνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Η αποκοπή του από δυνάμεις που, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να συνεργαστούν μαζί του.  

Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο κατηγορήθηκε πως δαιμονοποίησε ένα κόμμα που είχε ήδη κάνει μια θεαματική στροφή, εγκαταλείποντας τα αντισυστημικά συνθήματα και προτάγματά του. Σε αυτή την κατηγορία απαντήσαμε λέγοντας πως η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν στρατηγικής μορφής, αλλά μια αναγκαία τακτική κίνηση για την πολιτική του επιβίωση. Άλλωστε αυτό το υποστήριζαν και τα ίδια τα πρωτοκλασάτα στελέχη του.

Ο δε διχαστικός και τοξικός λόγος συνεχιζόταν καθ΄όλο το διάστημα της διακυβέρνησής του. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ με τα όσα έκανε, τα όσα έλεγε και τα όσα απειλούσε πως θα κάνει στη «δεύτερη φορά Αριστερά», ήταν ο καλύτερος χορηγός του αντι -ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Μας βοήθησε να αντιληφθούμε πως ο κίνδυνος ήταν διαρκής και πάντα παρών.

Σήμερα, αυτό το μέτωπο, καθώς εξεπλήρωσε με επιτυχία την αποστολή του, δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως απειλή των κατακτήσεων της Μεταπολίτευσης δεν υπάρχει, γιατί έχει πάψει να είναι κόμμα εξουσίας. Η κυβερνώσα Αριστερά ετελεύτησε.

Εμείς θριαμβολογούμε; 

Όπως θριαμβολογούν όλοι οι νικητές. Διότι αναμφίβολα είμαστε νικητές. Δε μας ενοχλεί να το λέμε. Απεναντίας! Ας αναλογιστούμε τι θα συνέβαινε αν ήμασταν και πάλι ηττημένοι, όπως το 2015.

Και για να μη γράφουμε ό,τι θέλουμε. Τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τον διέλυσε ο Κασσελάκης. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποσυντέθηκε γιατί ...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η ευτυχία των βεβαιοτήτων

 

Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Ο χώρος τής πάλαι ποτέ ανανεωτικής Αριστεράς βασανιζόταν από το σύμπτωμα της διάσπασης και των αποχωρήσεων και αυτή η «ένδοξη» παράδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα.  

Πού οφείλεται αυτό το γεγονός, που θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε και παθογένεια;  

Πρώτα πρώτα αυτός ο χώρος, απελευθερωμένος από τις δαγκάνες του δογματισμού, άρχισε να παράγει αυτόνομη πολιτική σκέψη, με διαδικασίες που απείχαν έτη φωτός από την παλαιοκομμουνιστική πρακτική του λεγόμενου δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Αυτά τα γεννητούρια ιδεών είχαν και τις ωδίνες τους. Διαφορετικές προσεγγίσεις έφεραν διαφορετικές απόψεις και καινούργιους προβληματισμούς.

Επειδή ο χώρος της ανανεωτικής Αριστεράς ήταν μικρός, μακριά από τα κέντρα λήψης πολιτικών αποφάσεων και μακριά από τα κέντρα της εξουσίας, η συγκολλητική ουσία που τον συνείχε ήταν καθαρά ιδεολογική. Και ως γνωστόν οι ιδεολογίες επιδέχονται πολλές ερμηνείες. Πολύ γρήγορα οι διαφορετικές ερμηνείες μετατράπηκαν σε διαφορετικές πολιτικές προτάσεις, που έφεραν με τη σειρά τους είτε αποχωρήσεις πρωτοκλασάτων στελεχών είτε τη δημιουργία νέων κινήσεων και κομμάτων. Η ανανεωτική Αριστερά από τη φύση της ήταν προβληματισμένη και προβληματική.

Στην άλλη όχθη, η ορθόδοξη Αριστερά βίωνε και εξακολουθεί να βιώνει τη μακαριότητα των βεβαιοτήτων. Παλαιότερα, επί της αλήστου μνήμης Σοβιετικής Ενωσης, το καθήκον της ήταν ένα και μοναδικό: η υπεράσπιση της Μέκκας του κομμουνισμού, που αποτελούσε το παγκόσμιο πρότυπο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Αν γνωρίζεις τη συνταγή δεν ψάχνεις άλλες λύσεις. Δεν προβληματίζεσαι, δεν αμφιβάλλεις, δεν ανησυχείς. Το θεολογικό δόγμα τού «πίστευε και μη ερεύνα» μετατράπηκε σε ιδεολογικό πρόταγμα. Οσοι ερευνούν και αμφιβάλλουν τίθενται εκτός του υγιούς οργανισμού. Η αποβολή τους λαμβάνει τα χαρακτηριστικά μιας φυσιολογικής διαδικασίας. Οι αιρετικοί δεν έχουν θέση στην επίσημη Εκκλησία.

Ακόμα και οι δύο μεγάλες διασπάσεις του 1968 και του 1991 έτσι αντιμετωπίστηκαν. «Ο υγιής οργανισμός απέβαλε τα περιττώματά του», όπως έγραφε και στις δύο περιπτώσεις ο επίσημος κομματικός Τύπος. Και το Κόμμα συνέχισε αταλάντευτο την πορεία του. 

Η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού μπορεί να έφερε την τρικυμία του 13ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, όμως πολύ γρήγορα ξεπεράστηκε γιατί «το Κόμμα έχει πάντα δίκιο». 

Η ορθόδοξη Αριστερά, ιστορικά, έχει δώσει στην έννοια του Κόμματος μια υπερβατική διάσταση, απαλλαγμένη από τις μικρότητες, τα λάθη και τις αντιπαλότητες των στελεχών και των μελών του.  

Αυτή ακριβώς η βεβαιότητα για την ορθότητα της πολιτικής γραμμής, που πάντα δικαιώνεται από τις εξελίξεις, αποτελεί τον βασικό παράγοντα της ενότητας ή της ακινησίας –όπως το βλέπει ο καθένας– της ορθόδοξης Αριστεράς.  

Οταν είσαι σίγουρος πως το Κόμμα ποτέ δεν κάνει λάθη...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΟ-ΨΩΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Το πρωτίστως ψυχοπαθολογικό πρόβλημα των αναλωσίμων ελευθέρων επαγγελματιών και δικηγόρων -- Γιατί πρέπει να εξοντωθούν οι επαγγελματίες που δεν είναι υπάλληλοι του κράτους

By Heaven Can Wait
 

To πρόβλημα με τους Έλληνες δικηγόρους, γιατρούς και τους λοιπούς ελευθέρους επαγγελματίες είναι η ψευδαίσθηση να θεωρούν τον εαυτό τους κάτι σπουδαίο ενώ δεν είναι παρά αναλώσιμα κουνούπια, έρμαια στις ορέξεις του Κικίλια, του Τσιόδρα,του Μαγιορκίνη, του Χαρδαλιά, του Βασιλακόπουλου και του πάσα ένα προθύμου οργάνου της Ατζέντας 2030.

Με απλά λόγια το πρόβλημά τους είναι πρωτίστως ψυχοπαθολογικό και δευτερευόντως οικονομικής φύσεως.

Το εγώ των δικηγόρων και πάσης φύσεως μπεσεμεζέδων αρλεκίνων του Da Capo και κάθε κοσμικής περιφερόμενης πυγολαμπίδος είναι τέτοιο που δεν μπορεί να φαντασθεί ότι δεν είναι παρά ζωντανή-νεκρή με την τύχη της στη διάθεση του κράτους.

Eίναι δε τόσο αστείοι που καταδέχονται να τους τρομάζει ο Κικίλιας με τα μηνύματα ηχορύπανσης 112, απευθείας οδηγία τρόμου του WEF και του στελέχους του Μαξίμου ο οποίος έχει αναλάβει να συντονίζει τον κυβερνητικό μηχανισμό και κυρίως φορείς όπως η ΕΡΤ, η ΕΜΥ, το ΑΠΕ, κλπ στην προώθηση της μεγάλης επαναφοράς μέσα από τη διαρκή παραγωγή τρομοσυμβάτων τοπικής, ευρείας και παγκόσμιας κλίμακας.

Ο λόγος είναι πρωτίστως ο έλεγχος και η μείωση του δυτικού πληθυσμού.

Η αποτελεσματικότερη επίτευξη του στόχου προυποθέτει την εξάρτηση όσων ζουν και αναπνέουν ακόμη από το κράτος και τα επιδόματά του ως τη στιγμή που το τελευταίο διατάξει τα εξαρτώμενα θύματά του να εμβολιαστούν για την αντιμετώπιση της νέας planδημίας ή της επιδέξιας Κλιματικής Κρίσης ώστε να μπορέσουν να λάβουν το επίδομα.

Με ειδικό νόμο θα μπορούσαν να λαμβάνουν το επίδομα οι συγγενείς των εμβολιασθέντων που κατευθύνθηκαν στον άλλο κόσμο, ώσπου να έλθει και η σειρά τους.

Έτσι στην Ελλάδα θα απομείνουν ο οξυδερκής ομορφάντρας Βασίλης Κικίλιας και τα 7 παιδιά του μύχιου πάστορα Σωτήρη Τσιόδρα.

Σε αυτή τη κατεύθυνση χρειαζόμαστε μόνο δημοσίους υπαλλήλους και σε ουδεμία περίπτωση ελευθέρους επαγγελματίες.

Επίσης η κλασσική λευκή κοσοτοβόρα δυτική οικογένεια η οποία υπήρξε η κοιτίδα του American dream τώρα που το παγκόσμιο χρέος εκτινάχθηκε στα 400 τρις πρέπει να εκλείψει με κάθε τρόπο και μαζί της κάθε παραδοσιακή αξία και κυρίως ελευθερία του δυτικού κόσμου. 

Αυτό το φιλάνθρωπο όραμα της μεγάλης επαναφοράς και της Ατζέντας 2030 υπηρετούν στο σύνολό τους σχεδόν οι δυτικοί ηγέτες και φυσικά ο Biden αλλά και εν πολλοίς τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανά την Ευρώπη.

Έτσι ο Τσίπρας, ο Παππάς, ο Ανδρουλάκης, ο Κασελάκης, ο Κόκκαλης, ο Δούκας, η Σπυράκη και οι λοιπές έξοχες ντιζέζ του WEF με την ιδέα ότι μόνο εκείνοι κατέχουν το Ιερό Δισκοπότηρο ενώ το μόνο που διακρατούν είναι τον παπά από τους όρχεις- καθότι αι “ημέτεραι δυνάμεις” κρατούν την αγάπη μέσα στην οικογένειά τους και είθισται να παντρεύονται τις ανιψιές τους.

Ένας από τους πλέον ασφαλείς τρόπους να πεθάνει ένας συστημικός ελεύθερος επαγγελματίας ή δημόσιος υπάλληλος είναι...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΨΩΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η προσβολή στους ντελιβεράδες

Toυ ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Αχός βαρύς ακούγεται, πολλές συγγνώμες πέφτουν. Ο λόγος για τον υφυπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Πάνο Τσακλόγλου, ο οποίος –κατά τα ειωθότα– προέτρεψε τους δικηγόρους να γίνουν ντελιβεράδες.

Βεβαίως στις περιπτωσιολογικές αναφορές δεν υπάρχουν έξυπνες απαντήσεις. Στην αποκάλυψη του δημοσιογράφου «έχω φίλο δικηγόρο ο οποίος δουλεύει σε δικηγορικό γραφείο και παίρνει 900 ευρώ και έχω φίλο ντελιβερά, ο οποίος βγάζει 1.400» (Action24, 25.11.2023), υπάρχει μόνο μια λογική απορία: «Ο φίλος σας ο δικηγόρος γιατί δεν πάει να δουλέψει ντελιβεράς;». 

Αυτό απάντησε ο κ. Τσακλόγλου και η Ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος ζώστηκε τ’ άρματα, με αρχικαπετάνιο τον κ. Δημήτρη Βερβεσό: «Ο αλαζών, καιροσκόπος και διανομέας αθλιοτήτων της εξουσίας υφυπουργός με τη συμπεριφορά του αυτή προσβάλλει ευθέως το κράτος δικαίου, αναγκαίο και αναπόσπαστο τμήμα του οποίου αποτελούν οι δικηγόροι».

Προφανώς οι συνδικαλιστές θεωρούν τους δικηγόρους κάτι εξαιρετικά ανώτερο από τους ντελιβεράδες, κάτι που από τη φύση του είναι προσβλητικό για όσους κάνουν το επάγγελμα, και κατά δεύτερον –όπως θα έλεγαν και στο Action24– «έχω κι εγώ φίλο μαθηματικό με μεταπτυχιακό που δουλεύει ντελιβεράς. Τι λιγότερο έχει από ένα δικηγόρο;».

Προκύπτει, όμως, ένα παράδοξο από την ανάλυση των φορολογικών δηλώσεων.  

Τα μέσα ακαθάριστα έσοδα που δήλωσαν οι δικηγόροι το 2021 ήταν 26.371 ευρώ («Καθημερινή», 17.9.2023). Απ’ όλα τα ελεύθερα επαγγέλματα μόνον οι κομμωτές δηλώνουν λιγότερα (21.132 ευρώ) και οι ταξιτζήδες (15.103 ευρώ). Οι ψυκτικοί δήλωσαν 53.600, οι μαραγκοί 55.734, οι εστιάτορες 123.589.  

Δεν ισχυριζόμαστε ότι οι «συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης και αναπόσπαστο μέρος του κράτους δικαίου» φοροδιαφεύγουν, αλλά απλώς ότι το επάγγελμα είναι τόσο κορεσμένο που δεν επιτρέπει στους νέους δικηγόρους να ζήσουν. Συνεπώς, κάτι άλλο πρέπει να κάνουν και ας μη γίνουν ντελιβεράδες, αφού οι συνδικαλιστές το θεωρούν υποτιμητικό…

Σε μια χώρα που –με τη βοήθεια όλων των «συλλειτουργών της Δικαιοσύνης»– καταστρατηγούνται όλοι οι νόμοι, δεν θα μπορούσε να γλιτώσει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά εργασίας. 

Και ναι, θα συμφωνήσουμε ότι είναι κρίμα (και ουχί προσβολή) για «τους νέους επιστήμονες που έχουν αφιερώσει χρόνο και έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να εκπληρώσουν τα επαγγελματικά τους όνειρα» (Ολομέλεια Δικηγορικών Συλλόγων, 26.11.2023), αλλά ...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΨΩΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Μην αφήσετε τους δικηγόρους να γίνουν ντελιβεράδες (Το φαγητό μας είναι ιδιαιτέρως σοβαρή υπόθεση για να το αφήσουμε να πέσει θύμα συνεχών ερμηνειών της παραγγελίας, αναβολών και αποχών)

 

Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τη δήλωση του Πάνου Τσακλόγλου για τους δικηγόρους και ντελιβεράδες.

Σε περίπτωση που δεν ενημερωθήκατε ο υφυπουργός Τσακλόγλου ήταν καλεσμένος σε μια τηλεοπτική εκπομπή και όταν ο οικοδεσπότης δημοσιογράφος τού είπε ότι έχει έναν φίλο δικηγόρο που βγάζει 900 ευρώ τον μήνα και έναν άλλο φίλο ντελιβερά που βγάζει 1.400, εκείνος απάντησε «Ο φίλος σας ο δικηγόρος γιατί δεν πάει να δουλέψει ντελιβεράς;». 

Επρόκειτο φυσικά για μια μπούρδα καθώς, αν στ’ αλήθεια ήθελε να βοηθήσει τον φίλο του δημοσιογράφου, θα τον παρακινούσε να τρουπώσει σε κάποιο κυβερνητικό πόστο που και πιο επικερδές είναι και λιγότερο επικίνδυνο.

Το ότι ένας υπουργός ξεστόμισε μια μπούρδα δεν είναι βέβαια τόσο περίεργο. 

Το περίεργο είναι ότι αυτοί που ξεσηκώθηκαν για την μπούρδα του υπουργού δεν ήταν οι ντελιβεράδες (τους οποίους προφανώς προσέβαλε παρουσιάζοντας τη δουλειά τους σαν μια δουλειά μικρής σημασίας και ελάχιστου κόπου που μπορεί να την κάνει ο οποιοσδήποτε δικηγόρος το αποφασίσει) αλλά οι δικηγόροι.  

Για να είμαι ακριβής κάποιοι δικηγόροι τους οποίους εκφράζει ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, Δημήτρης Βερβεσός, ο οποίος (και παρά τη συγγνώμη που ζήτησε ο Τσακλόγλου) οργισμένος δήλωσε ότι «τη συγγνώμη του τη γυρίζουμε πίσω». Στη συνέχεια απαίτησε την παραίτηση του υφυπουργού και πρόσθεσε ότι «όπου τον βρίσκουμε θα τον καταγγέλλουμε και θα κάνουμε και διάφορες δράσεις σε βάρος του». 

Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς σημαίνει η φράση «όπου τον βρίσκουμε θα κάνουμε δράσεις σε βάρος του» (πιθανόν είναι ο νομικός όρος για τους τσαμπουκάδες και το μπούλινγκ) αλλά νομίζω πως θα ήταν καλύτερο ο οργίλος Βερβεσός να μην κουνάει με τέτοιο μένος το δάχτυλό του και να μην αρνείται τόσο εύκολα συγγνώμες. Εκτός αν η σχέση του με τον Βερβεσό που εν μέσω καραντίνας για τον κορωνοϊό είχε γίνει θέμα στα δελτία ειδήσεων εξαιτίας ενός πάρτι στο γραφείο του είναι σχέση απλής συνωνυμίας. Αν δεν είναι, μου φαίνεται περίεργη η αυστηρότητα που δείχνει σε λάθη άλλων, τα οποία στο κάτω-κάτω δεν βάζουν και σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Προφανώς η αντίδραση του Προέδρου του κλάδου με τη σταθερά μεγαλύτερη εκπροσώπηση στη Βουλή (και άρα, μπορεί να πει κάποιος κακόπιστος, εν πολλοίς υπεύθυνου για την κατάσταση της χώρας) βασίζεται στην αντίληψη του προηγούμενου αιώνα σύμφωνα με την οποία το να γίνει ντελιβεράς ένας δικηγόρος είναι φοβερά υποτιμητικό αφού το μόνο σωστό είναι το να έχει ένας ντελιβέρας τον ευγενή πόθο να γίνει συνάδελφος του Αλέξη του Κούγια.

Προσωπικά δεν παίρνω θέση. Μου είναι απαραίτητες οι υπηρεσίες και των δύο κλάδων (ευτυχώς των ντελιβεράδων πολύ συχνότερα από ό,τι των δικηγόρων), αν και θεωρώ σωστό τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο η σωστή επαγγελματική επιλογή είναι αυτή που κάνουν οι λιγότεροι αφού η πληθώρα προσφοράς αναπόφευκτα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις απολαβές. Βρίσκω και τις δύο δουλειές επικίνδυνες (δεν θα ήθελα να έχω πάρε-δώσε με ανθρώπους του υποκόσμου αλλά ούτε και να οδηγώ παπάκι ανάποδα σε όλους τους μονόδρομους με το ένα χέρι στην τσέπη) και ιδιαιτέρως δύσκολες (σίγουρα δυσκολότερες από τη δικιά μου). Δεν θυμώνω καν που άλλος ένας κυβερνητικός, προκειμένου να διασκεδάσει την ανία που του προκαλεί η εργασία του, αποφασίζει να κάνει τη δικιά μου και να σχολιάσει σκωπτικά την επικαιρότητα. 

Όμως υπάρχει κάτι που στ’ αλήθεια με φοβίζει κι αυτή είναι η πιθανότητα...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΨΩΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι δικηγόροι ντελιβεράδες, οι Καταλανοί μισθοφόροι, η tax free land & το λάδι χωρίς βράδυ

Κοίτα δω έναν υφυπουργό με θράσος και υφάκι.
Κατά τα άλλα "μην κάνετε κριτική για να μην μουτρώσει ο Κυριάκος". https://t.co/8CtHEqLcYl

— Ας πρόσεχες. (@As_prosexes) November 24, 2023

 

Γράφει το ΕΜΟ ΤΕΑΜ

Πολύ εύστοχη η δήλωση του Υφυπουργού Εργασίας, που προέτρεψε τους δικηγόρους να γίνουν ντελιβεράδες. 

Ζήτησε συγγνώμη και τη μάζεψε αλλά η δημοσιότητα έμεινε. Πόσοι ήξεραν το επώνυμο του Υφυπουργού Εργασίας;

Είναι κρίμα να παίρνονται πίσω αυτές οι δηλώσεις, ώστε να μη χαθεί το νόημα της συζήτησης.

Έχει πάντως την αξία του πως κάποιος την είπε χοντρά στους δικηγόρους που από την εποχή του Βενιζέλου είναι η πολυπληθέστερη επαγγελματική ομάδα στο Κοινοβούλιο και πάντα φρόντιζαν να έχουν μια ελεύθερη, χωρίς δεσμεύσεις σχέση με την Εφορία.

Το εθνικό σπορ της φοροδιαφυγής/φοροαποφυγής θα συνεχιστεί ακόμη κι αν ζητηθεί από τους χειρούργους να πάνε στα σφαγεία.

Καλό είναι να μη στοχοποιούνται κλάδοι. Άλλωστε ο αναμάρτητος φορολογικά στην Ελλάδα, αυτός που δεν έκρυψε ποτέ εισοδήματα από την Εφορία, είναι ένα σχήμα θεωρητικό, μια τεχνητή κατασκευή, τελείως άσχετο με την πραγματικότητα.

Σου λέει ο άλλος εγώ είμαι μισθωτός δεν μπορώ να κρύψω.

Τα τυχόν ενοίκια τα δηλώνεις στο σύνολο τους;

Όταν πουλάς λάδι από τα χωράφια στο χωριό, κόβεις αποδείξεις ή τιμολόγια;

Εκεί δεν υπάρχει βράδυ για τη φοροδιαφυγή. Μόνο λάδι.

Στις οικοδομές δεν υπάρχει καν συζήτηση. Είναι μια free tax land, ένα δημιούργημα που θα έκανε κάθε αγνό αναρχονεοφιλελεύθερο να δακρύσει.

Αν κάποιος είναι αποκλειστικά και μόνο μισθωτός/συνταξιούχος ίσως είναι το αληθινό υποζύγιο.  

Αλλά ...

 

ΝουΔο-ΠΑΣΟΚικό ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ο σημαντικότερος εν ζωή πασόκος (Οχι, δεν είναι ο Κώστας Λαλιώτης, που εικονίζεται στη φωτογραφία, ο νο1 πασόκερ, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς!)

 

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Η παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά στα δημόσια πράγματα είναι σημαντική. Πάντα πρέπει να δίνουμε βάση σε όσα λέει ένας άνθρωπος που πάνω του στηρίχτηκε και το ζην και το ευ ζην του ΠΑΣΟΚ. 

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέτρεψε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το 1993 και νεκρανέστησε την πασοκάρα του τότε ασθενούς Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Σαμαράς ψήφισε Κωστή Στεφανόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 1995, και έτσι έδωσε το φιλί της ζωής στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο κλυδωνιζόταν από εσωκομματικές έριδες για τη διαδοχή του θνήσκοντος Ανδρέα. Αν ο Σαμαράς δεν ψήφιζε για Πρόεδρο τον αποτυχόντα πολιτευτή της ΔΗΑΝΑ, θα προκηρύσσονταν εκλογές και το ΠΑΣΟΚ δεν θα κυβερνούσε μέχρι το 2004.

Η ψήφος Σαμαρά έπιασε τόπο. Ο Στεφανόπουλος συνεργάστηκε υποδειγματικά με το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Μάλιστα, ο Στεφανόπουλος ήταν τόσο συνεπής στην εκτέλεση της αποστολής του, ώστε επέστρεψε ως απαράδεκτες τις υπογραφές των Ελλήνων για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στα δελτία των αστυνομικών ταυτοτήτων, τις οποίες του είχε δώσει ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος.

Ο Σαμαράς επίσης νεκρανεστησε για δεύτερη φορά το ΠΑΣΟΚ, που ο λαός είχε ρίξει στον κάλαθο των μνημονιακών αχρήστων, όταν έγινε μνημονιακός σε μια βραδιά, άναψε το πράσινο φως για συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου κι έπειτα ο ίδιος συγκυβέρνησε με τον Βαγγέλη Βενιζέλο! 

 Ουδείς άλλος έχει κάνει τέτοιες στρατηγικής φύσεως αβάντες στον κόμμα του πράσινου ήλιου και των πράσινων αλόγων της «Αλλαγής».

Ομως, πέρα από σωτήρ της πασοκάρας, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι σκληρό εθνίκι. Μασάει σίδερα. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην μπαρουτοκαπνισμένη στρατιωτική θητεία του και θα ανταριαστεί από τις ανδραγαθίες. Υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό επί εννέα μήνες («σπαστούς» – στην αρχή τρίμηνο κι έπειτα ένα εξάμηνο), ενώ είχε εξαγοράσει και 21 μήνες θητείας με 21 χιλιαρικάκια ελληνικάς δραχμάς) και οι Τούρκοι πλοίαρχοι λούφαζαν στον Βόσπορο κρυμμένοι σε μαλτέζικες μαούνες.

Επιπλέον, να του πιστωθεί ότι ο Αντώνης Σαμαράς θέριεψε τον ελληνικό εθνικισμό, όταν επί των ημερών του (ως υπουργού Εξωτερικών) μπούκαραν στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί – και ανάμεσα σ’ αυτούς οι διαπρεπέστεροι βαρυποινίτες της γειτονικής χώρας.

Γι’ αυτό...

 

ΝουΔο-γαλαζαίικο ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η Ελλάδα κυβερνάται από ένα χρεοκοπημένο κόμμα

 

Toυ ΒΑΣΙΛΗ ΒΙΛΙΑΡΔΟΥ
 
Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς πως αυτό το κόμμα που χρεώνεται συνεχώς, χωρίς κανένα σχέδιο αποπληρωμής των τεράστιων οφειλών του, μπορεί να εξασφαλίσει την ευημερία των Ελλήνων;

Πώς γίνεται να έχει ετήσια έσοδα 12.983.504 € και έξοδα 57.575.265 €, οπότε ζημίες 44.591.660 € το 2022, από ζημίες 34.120.865 € το 2021 και να μη χρεοκοπεί;  

Ποια επιχείρηση θα μπορούσε έτσι να επιβιώσει;  

Γιατί ισχυρίζεται πως έχει ρυθμίσει τα χρέη του, όταν από τόκους 42.427.948 € το 2021 χρεώθηκε με 47.170.525 € τόκους το 2022;  

Με ποιες εγγυήσεις συνεχίζουν να το χρηματοδοτούν οι τράπεζες;  

Δεν είναι οξύμωρο να θέλει να αυξήσει τους φόρους των ελευθέρων επαγγελματιών, με το νέο κεφαλικό τεκμήριο κερδοφορίας, ισχυριζόμενο πως εάν δεν κερδίζουν, τότε θα πρέπει να κλείσουν, αφού διαφορετικά πώς ζουν; Πώς ζει αλήθεια η ΝΔ, με την ίδια λογική;

Πώς είναι δυνατόν να πιέσει τις τράπεζες, όταν τους χρωστάει πάνω από 400 εκ. € που αυξάνονται κάθε χρόνο; 

Δεν είναι λογικό οι τράπεζες να κάνουν ότι θέλουν, χρεώνοντας με ληστρικές προμήθειες και τόκους τους Έλληνες; Να κυβερνούν δηλαδή;  

Γιατί...

 

ΝουΔο-γαλαζαίων εθνικών σουργελαράδων κωμωδία

Κοίτα δω έναν υφυπουργό με θράσος και υφάκι.
Κατά τα άλλα "μην κάνετε κριτική για να μην μουτρώσει ο Κυριάκος". https://t.co/8CtHEqLcYl

— Ας πρόσεχες. (@As_prosexes) November 24, 2023

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΡΙΖΑίου εθνικού σουργελοψωναρά κωμωδία

Τίνος είσαι εσύ;;; https://t.co/AidcAu6t5Z

— Αντικαθεστωτικός 🇺🇦 (@nprepalas) November 27, 2023

 

 

 

 

ΠΑΣΟΚ-ο-ΣΥΡΙΖΑίων εθνικών σουργελαράδων κωμωδία

 

 

 

Σαν σήμερα (30/11/ΧΧΧΧ)

 

1925: Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος απαγορεύει στις γυναίκες να φοράνε κοντά φουστάνια στις εξόδους τους.

1958: Υποβάλλεται στην κυβέρνηση Καραμανλή η μελέτη για την κατασκευή του Μετρό των Αθηνών, το οποίο θα κατασκευαστεί προσεχώς και κατά τμήματα. Το «προσεχώς» σήμαινε 33 χρόνια.

1979: Κυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία ένα από τα θρυλικά άλμπουμ της ροκ, το «The Wall» των Pink Floyd και πουλάει μέσα σε δύο εβδομάδες 6 εκατομμύρια αντίτυπα.

1835: Γεννιέται ο Μαρκ Τουέιν, αμερικανός συγγραφέας

1871: Γεννιέται ο Ουίvστον Τσόρτσιλ, βρετανός πολιτικός, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

1900: Πεθαίνει ο Όσκαρ Ουάιλντ, ιρλανδός συγγραφέας. («Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι») 

2013 Πεθαίνει σε ηλικία 65 ετών ο παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής, που έκανε καριέρα σε Ολυμπιακό και Ολυμπιακό Βόλου Τάκης Συνετόπουλος

2013: Σκοτώνεται σε τροχαίο ο μερικανος ηθοποιος, Πολ Γουόκερ, σταρ των ταινιών δράσης «Μαχητές των δρόμων» (Fast & Furious) .

2015:  Αφήνει  την τελευταία του πνοή σε ηλικία 67 ετών στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου νοσηλευόταν έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο ο γνωστός ηθοποιός Μηνάς Χατζησάββας 

2017: Πεθαίνει σε ηλικία 98 ετών , ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης, ο παλαιότερος έμπορος της Αθήνας, μια από τις πιο ευπρεπείς και ευγενικές προσωπικότητες της πόλης.

Tαυτισμένος με την οικογενειακή επιχείρηση της οδού Ερμού, έδινε το παρών καθημερινά στο ομώνυμο, κλασικό κατάστημα του σημαντικότερου εμπορικού δρόμου της πρωτεύουσας παραδίδοντας μαθήματα ζωτικότητας και απαράμιλλου στιλ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΔΙΕΘΝΗ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Τα νταούλια του Τσίπρα και ο Χαβιέ Μιλέι

 

Του Χάρη Παυλίδη

 Τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών στην Αργεντινή υπενθυμίζουν στους Ελληνες μια παρ’ ολίγον τραγωδία –τηρουμένων των αναλογιών– που σε ρυθμούς τάνγκο και Χαβιέ Μιλέι οι μνήμες παραπέμπουν στα νταούλια Τσίπρα που θα «βάραγε» και «θα χόρευαν οι αγορές».

Αποτελούν την επιβεβαίωση ότι ο λαϊκισμός δεν είναι ιδεολογία, αλλά τρόπος άσκησης πολιτικής, με καταστροφικά αποτελέσματα, αλλά επιδεκτικό να χρησιμοποιηθεί τόσο από τη Δεξιά όσο και από την Αριστερά.

Ο λαϊκισμός τάνγκο ή νταούλι, είτε στην Αργεντινή είτε στην Ελλάδα, συνταγογραφείται κατά της κοινωνικής αδικίας, της παγκοσμιοποίησης, των ελίτ και σε όποιον άλλο φανταστικό ή πραγματικό εχθρό.

Αυτό εξηγεί γιατί οι Αργεντίνοι ψήφισαν, απελπισμένοι από την περονιστική διαφθορά, έναν κατά δήλωσή του «αναρχοκαπιταλιστή». Αλλά και επιπλέον γιατί αυτή η μεγάλη χώρα, μετά από 22 προγράμματα διάσωσης, οφείλει 43 δισεκατομμύρια δολάρια στο ΔΝΤ.

Ωστόσο, πριν από έναν αιώνα, η Αργεντινή είχε υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από τη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία!

Σε αυτό οφείλεται και το γεγονός ότι εκατομμύρια Ευρωπαίοι μετανάστες αναζήτησαν εκεί μια καλύτερη ζωή.

Είναι προφανές ότι το «αλυσοπρίονο» Μιλέι δεν είναι λύση, όπως δεν ήταν το «νταούλι» Τσίπρα.

Αλλά ...

 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΟΛΑΓΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η «ρατσίστρια» κ. Διαμαντοπούλου

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

 Η κ. ∆ιαµαντοπούλου έδωσε την ευκαιρία στις «αγαθές ψυχές» να μας υπενθυμίσουν την ύπαρξή τους.  

Αφορμή, η κατακλείδα στην ομιλία της στον «Κύκλο Ιδεών» που αφορούσε το μέλλον της Ευρώπης και τη μετανάστευση.  

«Ελπίζω η Ευρώπη σε εκατό χρόνια να μη γίνει διά της βίας σκουρόχρωμη». Δεν το είπε έτσι ξεκρέμαστα. Εξήγησε πως ο πληθυσμός της Νιγηρίας θα φτάσει τα 400 εκατομμύρια έως το 2045, περισσότερος από τον πληθυσμό ολόκληρης της Ευρώπης. Μόλις είχε επιστρέψει από ένα ταξίδι σε τρεις αφρικανικές χώρες. Χώρες φτωχές, με το 80% του πληθυσμού τους κάτω των 35 ετών, άνθρωποι που δεν έχουν τι να κάνουν. «Οι κοινωνίες μας δεν μπορούν να αφομοιώσουν μεγάλες ισλαμικές κοινότητες». Αρνηση ένταξης, ταυτοτική εμμονή είναι το αποτέλεσμα του πειράματος της πολυπολιτισμικής κοινωνίας – δικό μου το σχόλιο. 

Αμέσως οι θεματοφύλακες της αγαθοσύνης έβγαλαν το υποδεκάμετρο της ορθότητας: «ρατσίστρια», «ξενοφοβική», «ακροδεξιά» η Διαμαντοπούλου. Θα μπορούσε να είχε προσθέσει στην ομιλία της κάτι υπέρ του δρυμού των Εξαρχείων για να τους εξευμενίσει. Ομως δεν το σκέφτηκε. Κάποιος την απείλησε ότι την ψάχνουν «διάφοροι μελαψοί από την Κρήτη».  

Τουλάχιστον οι παραδοσιακοί πουριτανοί προσεύχονταν για τη σωτηρία της ψυχής σου, ετούτοι εδώ θέλουν να σε αφανίσουν, να σε φιμώσουν. Ενας ολοκληρωτισμός που μπορεί να μην έχει, τουλάχιστον έως τώρα, θεσμική κατοχύρωση, μπορεί όμως να παράγει καιρικά φαινόμενα.

Ας σοβαρευτούμε όμως. Η κ. Διαμαντοπούλου διατύπωσε ένα πρόβλημα το οποίο είναι πρόβλημα του ευρωπαϊκού παρόντος και του άμεσου μέλλοντος. Δεν είναι η μόνη. 

Εξέφρασε και ένα φόβο ο οποίος πλανάται πάνω από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Δεν είναι ο κομμουνισμός. Είναι ο φόβος της αλλοίωσης και της στρέβλωσης ενός τρόπου ζωής που έχει κατακτήσει η Γηραιά Ηπειρος μέσα από πολλούς αιώνες Ιστορίας. Η δημοκρατία, η ελευθερία της έκφρασης, η ανεξιθρησκία, η ισότητα των φύλων.  

Πόσο Ισλάμ μπορούν να αντέξουν όλ’ αυτά; 

Αυτό το πρόβλημα κατέθεσε η κ. Διαμαντοπούλου και καλά έκανε και το κατέθεσε.  

Τους σόκαρε ακόμη περισσότερο ότι ο φόβος δεν προέρχεται από κάποιον σεσημασμένο ισλαμόφοβο, αλλά από μια πολιτικό που έχει ταυτισθεί με τη σοσιαλδημοκρατία. Ο παράδεισος των «αγαθών ψυχών» είναι ένα συνονθύλευμα από ακροαριστερούς και φιλελεύθερους οι οποίοι την ίδια στιγμή μπορεί να υποστηρίζουν τη Χαμάς και τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Και εκεί είναι το πρόβλημα. Σαν τους δεσμώτες του πλατωνικού σπηλαίου, ταυτίζουν την πραγματικότητα με τα είδωλα που προβάλλονται στα τοιχώματα του νου τους.  

Ο φόβος για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης εντείνεται από το γεγονός ότι ...

 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Αντικατάσταση πληθυσμού προ των πυλών

 

Toυ ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Eδώ και κάποια χρόνια έχουν υπάρξει σοβαροί διαξιφισμοί ανάμεσα σε εκείνους που υποστηρίζουν την άφιξη μεταναστών και σ’ αυτούς που επιμένουν για σχεδιασμένη ή απλά επερχόμενη αντικατάσταση πληθυσμών στην Ευρώπη. Κάτω από την επίδραση της ΕΕ και άλλων δυτικών ελιτίστικων κύκλων, η Ελλάδα ακολουθεί δρόμους που την οδηγούν σε εθνικά αδιέξοδα και σε πορεία κοινωνικο-οικονομικής καταστροφής.

Σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο η καταστροφή έρχεται από τα μέτρα που υιοθετούνται για την αντιμετώπιση της λεγόμενης κλιματικής κρίσης και για την προώθηση της εξωπραγματικής πράσινης ανάπτυξης. Με κολοσσιαία ψέματα γίνονται προσπάθειες να πανικοβληθεί ο κόσμος και να μην αντιδράσει στις νέες αντιλήψεις που γίνεται προσπάθεια να επιβληθούν.

Στα 1960 η μυθολογία ήταν πως σε μία περίπου 10ετία ο κόσμος θα έμενε δίχως πετρέλαιο. Διότι τα αποθέματα θα είχαν εξαντληθεί!! Οι προβλέψεις αυτές βέβαια διαψεύσθηκαν. 

Το 1970 η κινδυνολογία ομιλούσε για μια νέα εποχή παγετώνων σε 10 χρόνια!

Το 1990 πάλι, οι προβλέψεις ήσαν πως το όζον θα διελύετο στην ατμόσφαιρα μέσα σε 10 χρόνια. 

Και το 2000 οι ανησυχούντες για το κλίμα ήσαν σίγουροι πως σε δέκα χρόνια θα έλιωναν οι πάγοι στον Βόρειο Πόλο και στην Ανταρκτική!

Ολα αυτά στόχευαν στον πανικό της ανθρωπότητας και στην προώθηση πολιτικών κατάργησης του άνθρακα και των άλλων ενεργειακών αποθεμάτων (πετρέλαιο, αέριο). Τα υποκατάστατα είναι πανάκριβα κι αρχίζει πλέον να υποφέρει και η γεωργία. Σε λίγο η ακρίβεια σε όλα θα συντρίβει τα λαϊκά εισοδήματα και τα τρόφιμα, εκτός από πανάκριβα θα αρχίσουν και να μην υπάρχουν…

Επεμβάσεις όμως η παγκόσμια ελίτ επιχειρεί πλέον και στο επίπεδο των πληθυσμών. Λόγω υπογεννητικότητας εφευρέθη η λύση της μαζικής μετανάστευσης. Που θα συμπληρώσει δήθεν τα κενά στα εργατικά στρώματα των βιομηχανικών κοινωνιών. Δίχως να ληφθούν οι σοβαρές πολιτιστικές, κοινωνικές και αξιακές διαφορές των νεοεισερχομένων με τους γηγενείς πληθυσμούς.

Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών από την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία είναι μουσουλμάνοι, που πιστεύουν στη Σαρία κι απεχθάνονται τον πολιτισμό και τις κοινωνικές και οικογενειακές αξίες της Δύσης. Σταδιακά οι συγκρούσεις γιγαντώθηκαν και οι έννοιες του πολυπολιτισμού και του κοινωνικού εμπλουτισμού απομυθοποιήθηκαν και περιθωριοποιήθηκαν.

Σε πολλές χώρες, οι συγκρούσεις ξέφυγαν από το περιθώριο και πλημμύρισαν το κέντρο της κοινωνικής ζωής. Στη Σουηδία έχει κληθεί ο στρατός να επιβάλει τον νόμο ενώ αλλού (Γερμανία, Βέλγιο, Αγγλία) γειτονιές ολόκληρες έχουν καταστεί απαγορευμένες για τους ντόπιους πληθυσμούς. 

Η Ευρώπη που ξέραμε σύντομα δεν θα υπάρχει πλέον.

Για την Ελλάδα το πρόβλημα έχει ...

 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΝουΔο-ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η Ευρώπη αλλάζει

 

Γράφει η ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle

Στην Ευρώπη τα πατριωτικά κόμματα κερδίζουν συνεχώς έδαφος εξαιτίας της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης. Στην Ολλανδία στις πρόσφατες εκλογές πρώτο βγήκε το πατριωτικό κόμμα του Βίλντερς. Στη δε Γαλλία στις δημοσκοπήσεις η Λεπέν έχει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά στον πρώτο γύρο, τα οποία μέχρι σήμερα τα έχουν πετύχει μόνο ο D’ Estaing, ο Μιτεράν και ο Σαρκοζί. Εάν υπολογίσουμε και τις δεξιές συντηρητικές και πιο δεξιές κυβερνήσεις της Ιταλίας, Πολωνίας, Ουγγαρίας, της Βρετανίας, την άνοδο του ADF στη Γερμανία, είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι υπάρχει μία σαφής στροφή προς το Εθνος-Κράτος.  

Γιατί, άραγε;

Η Γαλλία ετοιμάζεται να ψηφίσει έναν πιο σκληρό μεταναστευτικό νόμο, ο οποίος, εάν υιοθετηθεί με τις προτάσεις της Γερουσίας, καταργεί σειρά παροχών για τους λαθρομετανάστες, απελαύνει όλους τους ξένους εγκληματίες, ακόμη και ανηλίκους, επαναφέρει το αδίκημα της παράνομης διαμονής στη χώρα με ποινή και πρόστιμο, το οποίο είχε καταργήσει ο σοσιαλιστής Hollande, και κάνει πιο δύσκολη την οικογενειακή επανένωση, ενώ δεν δίνει αυτόματα την υπηκοότητα λόγω γέννησης στο γαλλικό έδαφος.

Εμείς έχουμε φροντίσει να νομιμοποιήσουμε την παρανομία, να μην απελαύνουμε κανέναν τόσα χρόνια και να δίνουμε επιδόματα, ιθαγένειες και διευκολύνσεις αφειδώς σε όποιον είδε φως και μπήκε. Παρά το γεγονός ότι τη διακυβέρνηση της χώρας την έχει -υποτίθεται- δεξιό κόμμα, το μόνο που κάνει τελικά είναι να διαχειρίζεται εκατομμύρια για να κρατάμε εδώ τους λαθρομετανάστες. Η δική μας πολιτική είναι να ζητιανεύουμε λεφτά γι’ αυτούς, αντί να τους διώχνουμε. Η δική μας στάση είναι να πάρουμε 40.000.000 φράγκα από την Ελβετία για δομές, αντί να φτιάξουμε νόμο που να μην επιτρέπει άλλο σε λαθρομετανάστες να νομιμοποιούν την παράνομη είσοδό τους και να έχουν παροχές.

Αυτό συμβαίνει γιατί, πολύ απλά, αυτή η κυβέρνηση δεν είναι δεξιά. 

 Εχει χρησιμοποιήσει ψήφους δεξιών για να εφαρμόσει σοσιαλιστικές αριστερές πολιτικές.

Ο,τι και να λένε, αργά ή γρήγορα το ρεύμα αυτό θα επηρεάσει και τη χώρα μας.
 

Οσο και να προπαγανδίζουν ότι τα πατριωτικά κόμματα είναι ακροδεξιά και ταυτίζονται με τον ναζισμό, ο κόσμος...

 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ - ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Η Ευρώπη αλλάζει

Βίλντερς: "Τo Ισλάμ είναι ασύμβατο με τη δημοκρατία και την ελευθερία." Όταν το πρωτοείπα το 2012, έπεσαν να με φάνε δεξιοί, αριστεροί και κεντρώοι. Γκερτ, δυνατά! Η Ευρώπη δεν θα γίνει πολυπολιτισμική χαβούζα, όσο κι αν κοστίσει ο καθαρισμός της από την ισλαμική γάγγραινα. https://t.co/quFG0CoWl4

— Θάνος Τζήμερος (@ThanosTzimeros) November 27, 2023

  

Toυ ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Η πραγματικότητα έχει ένα ελάττωμα: Υπάρχει. Αν την αγνοήσεις, στην αρχή θα έρθει και θα σε τραβήξει από το μανίκι. Αν επιμείνει στον παραλογισμό να την περιφρονείς, τότε θα σε κλοτσήσει με όλη της τη δύναμη στα αχαμνά και θα συνέλθεις γονατισμένος με δάκρυα στα μάτια και κομμένη την ανάσα. 

Εχετε φάει γονατιά εκεί, σε ό,τι πολυτιμότερο έχετε, πάνω στη διεκδίκηση της μπάλας, πιτσιρικάδες;  

Κάπως έτσι.

Οσο ο Μοσκώφ φωτογραφίζει μουστακαλήδες ασυνόδευτους μαντράχαλους να παίζουν με τις πλαστελίνες ή να παίζουν τα μήλα και κουτσό, όσο ο Πατέλης αγωνιά για τον γάμο ομοφύλων, στην Ευρώπη έρχεται με όλο και ογκούμενο ύψος το τσουνάμι των αποτελεσμάτων της αυτοκτονικής πολιτικής της Ευρώπης στη λαθρομετανάστευση και ο στρουθοκαμηλισμός για το τι είναι και τι επιδιώκει το μαχητικό Ισλάμ.

Μπορεί η Κομισιόν να απειλεί με κυρώσεις για «ισλαμοφοβία», να εξακολουθεί να επιδοτεί και να δυναμώνει τον μαγνήτη των παρανόμων και να δίνει διαφημιστικό υλικό για τη μαφία των Τούρκων και άλλων εγκληματικών οργανώσεων διακινητών, που ελέγχονται από το βαθύ κράτος του Ερντογάν, αλλά οι απλοί πολίτες έχουν άλλη άποψη.

Ξέρω προσωπικά τον Γκερντ Βίλντερς, τη Μαρίν Λεπέν και σχεδόν όλη την ηγεσία της «κακιάς εθνικής δεξιάς» στην Ε.Ε., αφού ανήκουμε στο ίδιο κίνημα, το I.D., Ταυτότητα και Δημοκρατία. Εχουμε διαφορές μεταξύ μας, όμως έχουμε μια κοινή στάση απέναντι στη λαθρομετανάστευση, απέναντι στη φασιστοειδή και ψυχιατρικού ενδιαφέροντος woke κουλτούρα, στη στήριξη της εθνικής ταυτότητας, της εθνικής οικογένειας και στη στήριξη του Ισραήλ ως προπυργίου της Δύσης στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας του ισλαμικού τζιχαντισμού. Το Κόμμα Ελευθερίας είναι πρώτο στην Ολλανδία και μάλλον, με κάποιους αναγκαίους συμβιβασμούς, θα συγκυβερνήσει και να μην αποκλείσετε να δείτε τον Βίλντερς Πρωθυπουργό.

Στην εποχή των μνημονίων είχε πει κι αυτός για «τεμπέληδες» Ελληνες, στερεότυπο όμως με το οποίο μας είχε διασύρει ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός μας και υπουργός του, όταν περιφέρονταν στην Εσπερία και μας αποκαλούσαν και τεμπέληδες και διεφθαρμένους. Είναι σίγουρο όμως πως αυτός ο επίμονος άνθρωπος στις ράγες των ιδεών του θα μας στήριζε πάση δυνάμει σε μια πολιτική αληθινής αποτροπής της λαθρομετανάστευσης. Διότι, όπως και όλοι οι άλλοι ηγέτες του χώρου, γνωρίζουν, έχω πολλές φορές μιλήσει μαζί τους για αυτό στο ετήσιο Τραπέζι των Ηγετών, ό,τι παραγωγικότερο πολιτικά έχω συμμετάσχει, πως, αν δεν μπουν στην Ελλάδα, δεν θα φτάσουν στις χώρες τους και έχουν ύψιστο συμφέρον να μας στηρίξουν έμπρακτα, ως ακρίτες της Ευρώπης.

Η Ευρώπη θα αλλάξει όλη. Ο Συναγερμός για τη Γαλλία «καλπάζει» και είναι σχεδόν βέβαιο πως η Μαρίν Λεπέν θα είναι η επόμενη Πρόεδρος της Γαλλίας. Το ίδιο ραγδαία είναι η άνοδος αντιμεταναστευτικών δυνάμεων κοινής λογικής στις περισσότερες χώρες. Η πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε. μετά την Ιταλία, που προηγήθηκε, θα βρεθούν με τέτοιες κυβερνήσεις ή συγκυβερνήσεις. Οσα ξόρκια κι αν ειπωθούν και ύβρεις για «ακροδεξιούς», η άνοδος αυτή θα συνεχιστεί, ενώ θα βλέπουμε και παραδοσιακά συντηρητικά και φιλοευρωπαϊκά κόμματα να κάνουν στροφή, αφουγκραζόμενα την πραγματικότητα και τους λαούς, που νιώθουν την ανάσα του θηρίου στον σβέρκο τους.

Η εξέλιξη αυτή δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην διάλυση ή συρρίκνωση της Ε.Ε. 

Ισως σημάνει στροφή της στις πραγματικές αξίες των Εθνών της, στην υπεράσπιση των τριών πυλώνων της, της Ρώμης, της Ελλάδας και του Χριστιανισμού. 

Διότι...

 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ - ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Η δαιμονοποίηση της Ακροδεξιάς από τις κυρίαρχες πολιτικώς ορθά λοβοτομημένες ελιτ

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Oταν το 2005 απέτυχε η προσπάθεια δημιουργίας ευρωπαϊκού συντάγματος, η υπόθεση αντιμετωπίσθηκε ως ατύχημα. Νέες χώρες είχαν προστεθεί στο οικοδόμημα και το διεθνές περιβάλλον δεν ενέπνεε ανησυχία. Ο Πούτιν είχε ζητήσει την ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, η πλημμυρίδα της μετανάστευσης δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνισή της, και παρά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο το καλοκαίρι εκείνο, η ισλαμιστική τρομοκρατία δεν είχε δείξει την πραγματική της εμβέλεια. Στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή εναλλάσσονταν οι Χριστιανοδημοκράτες με τους Σοσιαλδημοκράτες. Περισσότερο ή λιγότερο κοινωνικό κράτος, καταπολέμηση της ανεργίας και το όραμα μιας ευημερίας που θα χωρούσε τους πάντες, ανεξαρτήτως πολιτισμικών καταβολών, θρησκευτικών πεποιθήσεων ή ηθών.  

Οι υπουργοί Εξωτερικών, για να εγκρίνουν το προσχέδιο του συντάγματος που είχε εκπονήσει ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, διέγραψαν δύο στοιχεία: το ένα ήταν η αναφορά στον χριστιανισμό και το άλλο η περίφημη φράση από τον Επιτάφιο του Περικλέους: «Το πολίτευμά μας καλείται δημοκρατία διότι σ’ αυτό αποφασίζουν οι πολλοί». 

Ο χριστιανισμός και ο ελληνισμός θεωρήθηκαν ως μη πολιτικώς ορθές αναφορές σε μια Ευρώπη που όδευε στη λεωφόρο της πολυπολιτισμικότητας. Οι πολιτικές ελίτ δεν ήθελαν, ή δεν μπορούσαν, να παραδεχθούν ότι η αποτυχημένη απόπειρα του συντάγματος ήταν δική τους ήττα.

Το τοπίο του 2005 δεν μοιάζει σε τίποτε με το τοπίο του 2023. Ποιος περίμενε τότε ότι η Μελόνι θα ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Λεπέν θα διεκδικούσε με αξιώσεις τον προεδρικό θρόνο της Γαλλίας και ο Γκερτ Βίλντερς θα κέρδιζε τις περισσότερες έδρες στο oλλανδικό κοινοβούλιο; 

Υπάρχουν κι άλλοι, όπως ο Oρμπαν, όμως αναφέρομαι σε αυτούς τους τρεις διότι οι χώρες τους είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ε.E. επί ΕΟΚ. 

Oλο αυτό το φαινόμενο αποκαλείται από τον δημοσιογραφικό λυρισμό «άνοδος της λαϊκιστικής Ακροδεξιάς». Και αποδίδεται σε ένα είδος ευήθειας των ευρωπαϊκών κοινωνιών οι οποίες δεν καταλαβαίνουν την Ευρώπη. Κανείς, όμως, δεν λέει ότι η Ευρώπη την οποία δεν καταλαβαίνουν είναι η Ευρώπη των κυρίαρχων πολιτικών της ελίτ. Και το φαινόμενο οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην απόσταση που χωρίζει τις ελίτ από το αίσθημα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, τους φόβους τους και τις επιθυμίες τους.  

Αν η δημοκρατία είναι η τέχνη της πειθούς, η αδυναμία τους να πείσουν τις κοινωνίες τους είναι αδυναμία της δημοκρατίας. 

Δαιμονοποιούν την Ακροδεξιά με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια.  

Αναρωτιούνται όμως ...

 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ - ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Η Αριστερά και η Ivy League

Γράφει ο Αλκιβιάδης Κ. Κεφαλάς

Η ονομασία Ivy League αναφέρεται στο ετήσιο αμερικανικό αθλητικό συνέδριο των οκτώ καλύτερων ιδιωτικών πανεπιστημίων (Harvard, Yale, Pennsylvania, Princeton, Columbia, Brown, Dartmouth, Cornell). Υπό τη γενικότερη έννοια η ονομασία προσδιορίζει την εκπαιδευτική και επιστημονική ελίτ των αμερικανικών πανεπιστημίων, οι απόφοιτοι των οποίων, εκτός των άλλων, στελεχώνουν τη γραφειοκρατία του βαθέος αμερικανικού κράτους, συμπεριλαμβανομένης και της CIA.

Το χαρακτηριστικό και των οκτώ πανεπιστημίων είναι ότι το σύνολο του εκπαιδευτικού και ερευνητικού προσωπικού, η πρυτανεία και οι διοικητικές δομές της ανήκουν και ελέγχονται από την Αριστερά.

Εδώ έχουμε μία παρόμοια κατάσταση με αυτή των ελληνικών πανεπιστημίων, καθώς η πλειονότητα των καθηγητών συγκροτεί οργανωμένα δομικά σχήματα ελεγχόμενα κυρίως από την Αριστερά, τα οποία όμως εντάσσονται στη συστημική γραφειοκρατία και εξυπηρετούν τα νεοφιλελεύθερα κόμματα εξουσίας της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ομοίως οι ακολουθούντες τη σεχταρική γραμμή του ΚΚΕ, λόγω κομματικής πειθαρχίας και ψυχικού εθισμού στην εξυπηρέτηση της κομματικής «δομής», αποτελούν τους καλύτερους υπαλλήλους του καπιταλιστικού συστήματος εξουσίας, όταν αυτό καταστεί αναγκαίο.  

Η ακαδημαϊκή κοινότητα στην Ελλάδα έχει περιορισμένη όσμωση με τη βιομηχανία και την κοινωνία, αφενός λόγω της ανυπαρξίας βιομηχανίας και αφετέρου λόγω κοινωνικού ελιτισμού και συνεπώς οι ακαδημαϊκοί επικεντρώνονται στις σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με τους πολιτικούς, μέσω της «τηλεοπτικής επιστήμης» και της επιλεκτικής χρηματοδότησης ερευνητικών προγραμμάτων, που όμως ασήμαντο βάρος έχουν στην εθνική οικονομία.

Αντιθέτως, οι ακαδημαϊκοί της Ivy League χρηματοδοτούνται με εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια από τις πολυεθνικές εταιρίες και το πανίσχυρο βιομηχανικό λόμπι της πολεμικής βιομηχανίας της Αμερικής, συνεπώς το αριστερό ακαδημαϊκό κατεστημένο αποτελεί την αιχμή του ματωμένου αμερικανικού δόρατος και της παγκόσμιας κυριαρχίας. Η ισχυρότατη εμπλοκή των ακαδημαϊκών της Ivy League με το αμερικανικό σύστημα εξουσίας και τους Rhodian δεν τους εμπόδισε να εκδώσουν πλήθος συντονισμένων ψηφισμάτων κατά της επέμβασης του Ισραήλ στη Γάζα, χωρίς όμως καμία αναφορά στα 1.200 θύματα της σφαγής της Χαμάς, τους ομήρους, αλλά και την αισχρή πρακτική της ομηρίας που η Χαμάς αντέγραψε από τους Γερμανούς ναζί. Στο ίδιο αμερικανικό μοτίβο είναι τοποθετημένα και τα κόμματα της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Στις χιλιάδες ανακοινώσεις τους δεν υπάρχει πουθενά ίχνος αναφοράς για τους Ισραηλινούς και τα μικρά παιδιά που υπήρξαν θύματα της σφαγής των Παλαιστινίων.  

Εδώ έχουμε μία επιβεβαίωση της θέσης ότι η Αριστερά μετά το 1960 και κυρίως μετά το 1990 έχει μετατραπεί στον δούρειο ίππο του μη παραγωγικού καπιταλισμού των χρηματιστηρίων, μέσω στρατηγικής συμμαχίας με τον ισλαμικό εξτρεμισμό, νεοφιλελευθερισμό και τις ελίτ, ενώ και οι δύο συνιστώσες έχουν επιβληθεί και ελέγχονται από το αμερικανικό σύστημα εξουσίας (το ISIS είναι κατασκεύασμά τους).

Το αμερικανικό ηγεμονικό σύστημα εξουσίας και χρειάζεται και χρησιμοποιεί το αριστερό προφίλ των πανεπιστημίων, ώστε να είναι σε θέση να εξισορροπεί ιδεολογικά τον ηγεμονισμό του και το αίμα που παράγει. Η «παγκοσμιοποίηση και ο διεθνισμός» είναι το κυρίαρχο σύνθημα της Αριστεράς και του νεοφιλελευθερισμού. Ο «κοσμοπολιτισμός» επίσης αποτελεί τον κοινό γεωμετρικό τόπο και των δύο. Η Αριστερά όμως τον έχει αναγάγει δογματικά σε υπέρτατη πολιτική αξία.

Η κύρια διαφορά Αριστεράς και νεοφιλελευθερισμού έγκειται στο γεγονός ότι...