Toυ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Πώς σας φάνηκε το μήνυμα του Στέφανου Κασσελάκη με το οποίο διεκδικεί την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Προσωπικά το βρήκα ενδιαφέρον. Και ελκυστικό για ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού ακροατηρίου με δυσανεξία στη μούχλα που εκπέμπει ο ΣΥΡΙΖΑ και τη μιζέρια των εσωκομματικών διαδικασιών. Ο Κασσελάκης είναι ένα πρόσωπο φωτεινό που, ακόμα και αν δεν τα καταφέρει, είναι βέβαιο ότι θα δείξει το περίγραμμα του μοντέλου που εκφράζει τις αναζητήσεις και τις προτιμήσεις μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Αλλωστε ήδη στις αποδόσεις του στοιχήματος εμφανίζεται ως δεύτερος, μετά την Εφη Αχτσιόγλου.
Ωστόσο ακούγοντας το μήνυμα του, γεννήθηκαν εύλογα κάποιες παρατηρήσεις. Ελάτε, λοιπόν, να το διαβάσουμε μαζί.
«Με λένε Στέφανο και έχω να σας πω κάτι. (Είμαστε όλο αφτιά…) Γεννήθηκα στο Μαρούσι το 1988. Σε μία χώρα με κληρονόμους πρωθυπουργούς.
(Παρεμπιπτόντως, ψηφίστηκαν από τον λαό στον οποίο απευθύνεστε.)
Σε μία οικογένεια με αυτοδημιούργητους γονείς. Η μητέρα μου, οδοντίατρος, δούλευε μέρα νύχτα να στηρίξει τον πατέρα μου όσο εκείνος άρχιζε την εταιρεία του. Τελικά η εταιρεία μεγάλωσε και εγώ βρέθηκα να μεγαλώνω στην Εκάλη. Μόνο που αυτή η ευμάρεια ήταν τελικά επιφανειακή – όπως ήταν και της Ελλάδας. Το παραδικαστικό κύκλωμα χτύπησε τους γονείς μου και τους πήρε ό,τι είχαν και δεν είχαν.
(Μήπως μπορείτε να μας πείτε κάτι παραπάνω για την υπόθεση; Οχι τίποτα άλλο, αλλά να μην τα μαθαίνουμε από άλλους…)
Έτσι, στα 14 μου βρέθηκα μόνος μου στην Αμερική. Όχι για πολυτέλεια. Από ανάγκη. Ήμουν τυχερός που ένα από τα παλαιότερα σχολεία των ΗΠΑ μού έδωσε πλήρη υποτροφία. Και αργότερα, η υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου μού επέτρεψε να φοιτήσω στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. (Εύγε. Not bad για έναν ανήλικο μετανάστη εξ ανάγκης.)
Το 2009, στα 21 μου, εν μέσω οικονομικής κρίσης, βρήκα δουλειά στην Goldman Sachs και είδα από κοντά τι είναι Κεφάλαιο. Το να αγοράζεις τον κόπο του άλλου φτηνά. Το πόση αλαζονεία φέρνει το χρήμα.
(Εσείς, ως επιχειρηματίας, αγοράζετε φθηνά ή ακριβά την εργατική δύναμη; Και ναι, το χρήμα φέρνει αλαζονεία. Αυτοί που δεν δούλεψαν στη Goldman Sachs ίσως το ξέρουν καλύτερα…)
Γι’ αυτό και άφησα αυτήν τη δουλειά. Πήρα δάνειο με προσωπική εγγύηση, και τρία χρόνια μετά κατάφερα να μπω στην ποντοπόρο ναυτιλία. Διαχειριζόμενος ρίσκο όλο το 24ωρο.
(Εδώ έχουμε απορίες. Είναι τόσο εύκολο να πάρει ένα νέος δάνειο για να αγοράσει πλοία; Και τι ακριβώς σημαίνει «προσωπική εγγύηση»;)
Μετά από πολύ ιδρώτα, πήρα μια μεγάλη οικονομική ανάσα. Αλλά υπάρχει μια άλλη ανάσα, πολύ πιο σημαντική: Είναι η ανάσα της ελευθερίας. Γνώρισα τον Τάιλερ στα 31 μου. Νοσοκόμος στις ΜΕΘ, ξαγρυπνούσε δίπλα στους ασθενείς, ενώ έκανε το διδακτορικό του με το φως της ημέρας. Και όπως είχα δει από τους γονείς μου στα εύκολα και στα δύσκολα, όταν βρίσκεις έναν άνθρωπο καλύτερο από σένα, κάνεις ό,τι μπορείς να τον κρατήσεις, ό,τι και να λένε οι άλλοι. (Μπράβο σε σας και στον Τάιλερ. Και ως ζευγάρι είστε συμπαθέστατοι.)
Δεν έχω γκέι ατζέντα. Έχω ανθρώπινη ατζέντα. Με προτάσεις που τις διαβάσατε πριν από μερικές μέρες, που άλλοι φοβούνται να τις πουν. Προνόμια για λίγους και εκλεκτούς τέλος, διαφάνεια παντού, τομές σε υγεία, παιδεία, εργασία, δικαιοσύνη, διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας, κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στον στρατό.
(Μένει να βρείτε τους πόρους για τον επαγγελματικό στρατό και τους χιλιάδες νέους δημοσίους υπαλλήλους…)
Έχω επίγνωση ότι δε διαθέτω κομματική προϋπηρεσία. (Αυτό είναι προσόν.) Η προϋπηρεσία μου είναι στην εργασία και στην κοινωνική ζωή. Η υποψηφιότητα που τώρα θέτω δείχνει έναν άλλο δρόμο: από την κοινωνία, για την κοινωνία. Αρκετές γενιές χάθηκαν. Έφτασε η ώρα να φτιάξουμε το Ελληνικό Όνειρο που τόσο έχουμε ανάγκη. (Στο σημείο αυτό να σας πω ότι αν χρησιμοποιήσετε το «Ελληνικό Ονειρο», μαζί με τον Στάθη Καλύβα θα ζητήσουμε δικαιώματα για τη χρήση του, καθώς είναι ο τίτλος του βιβλίου μας. Εντάξει, αστειεύομαι…)
Με ένα κράτος που διασφαλίζει ισοτιμία στην ευκαιρία. Με έναν πολίτη που το μέλλον του δεν προδιαγράφεται από το πού και πώς γεννήθηκε. Για να γίνει το Ελληνικό Όνειρο πραγματικότητα, πρέπει να νικήσουμε όσους ωφελούνται από μία Ελλάδα άγονο χωράφι και όχι Ευρώπη στην πράξη. Θέλετε να βάλετε απέναντι στον κληρονόμο Μητσοτάκη ένα άτομο αυτοδημιούργητο;
(Μετά από τόσες εκλογικές ήττες, αυτό δεν το λέει ούτε ο Τσίπρας πια…)
Θέλετε να βάλετε απέναντι στους δήθεν άριστους ένα άτομο που μιλάει καλύτερα αγγλικά από αυτούς, που τους έχει κερδίσει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και πτυχία;
(Το να διεκδικείς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αναφερόμενος στα αγγλικά, ακούγεται και ως τρολιά. Και, τέλος πάντων, ποιους κερδίσατε στους μαθηματικούς διαγωνισμούς; Προς στο παρόν, στις εκλογές δεν διαγωνίζονται στην άλγεβρα. Επίσης εξαιρετικά αγγλικά και καλά μαθηματικά γνωρίζει και ο Γιάνης ο Βαρουφάκης.)
Θέλετε να βάλετε απέναντι στον Πρωθυπουργό της δήθεν οικονομικής σταθερότητας ένα άτομο που ξέρει καλύτερα χρηματοοικονομικά και επιχειρείν από εκείνον, επειδή έχει δουλέψει και επιχειρήσει; (Ναι, γιατί όχι; Το συζητάμε.)
Θέλετε να βάλετε απέναντι στον σκηνοθετημένο Πρωθυπουργό του Γκρίνμπεργκ έναν άνθρωπο με ενσυναίσθηση; (Αυτό τώρα είναι ψυχογράφημα του Μητσοτάκη;)
Θέλουμε να βάλουμε απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιον που θα τον νικήσει; (Είπαμε, το συζητάμε…)
Εγώ έχω όρεξη, δεν έχω καμία απολύτως εξάρτηση, δεν μπορούν να με εξαγοράσουν, όπως δεν μπόρεσαν να εξαγοράσουν τον Αλέξη. (Το πρόβλημα με τον Αλέξη ήταν...
