ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Μένουμε Ευρώπη; Ας διαβάσουμε Παπαδιαμάντη

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Διαβάζω αυτόν τον καιρό τους «Εμπόρους των Εθνών» του Παπαδιαμάντη. Θα μου πείτε, περίμενες να φτάσεις σ’ αυτήν την ηλικία για να το διαβάσεις;  

Το είχα ξαναδιαβάσει στα νιάτα μου, όμως δεν θυμόμουν τίποτε. Και τώρα που το ξαναβρίσκω είναι σαν να το διαβάζω για πρώτη φορά. Ιστορικό μυθιστόρημα με υπόθεση που διαδραματίζεται στις αρχές του 13ου αιώνα και την επικράτηση της Ενετοκρατίας στα Επτάνησα. Θα μου πείτε επίσης ότι η συγγραφική μεγαλοφυΐα του Παπαδιαμάντη αναδεικνύεται στα μικρά του κείμενα. Ομως και τα μεγάλα του μυθιστορήματα, όπως «Οι έμποροι των Εθνών» και η «Γυφτοπούλα», έχουν τη σημασία τους. Και δεν θα μιλήσω για τη μουσική της φράσης και την αξεπέραστη γοητεία της. Με ενδιαφέρει περισσότερο η συγγραφική πρόθεση, αυτή που προγραμματίζει τη χειρονομία του έργου. Ο Παπαδιαμάντης μπορεί να έψελνε στον Αγιο Ελισσαίο, όμως όταν συμπεριφερόταν ως δημιουργός συνομιλούσε με τον κόσμο της εποχής του. Και η εποχή του έχει αναδείξει σε κυρίαρχη μορφή τέχνης το μυθιστόρημα, την κατεξοχήν ευρωπαϊκή τέχνη

Ο Παπαδιαμάντης από την πρώτη στιγμή συνομιλεί με το ευρωπαϊκό μυθιστόρημα. Αυτό «ζηλεύει» και από τις τροπές του αντλεί τους δικούς του αφηγηματικούς τρόπους. Και γι’ αυτό δεν είναι παθητικός ηθογράφος του δικού του περιβάλλοντος. Παλεύει να δώσει στον μικρόκοσμο της μικρής κοινότητας την ψυχολογική ευρύτητα που δίνει ο Μπαλζάκ στο Παρίσι του. Το αριστούργημά του, «Η φόνισσα», μετατρέπει το μικρό νησί σε τραγική σκηνή.

Γιατί να αναφερθώ στον Παπαδιαμάντη σε ένα σημείωμα του τέλους Ιανουαρίου του 2023, ενώ προετοιμαζόμαστε για μια προεκλογική περίοδο που μας έχει κουράσει πριν ακόμη αρχίσει;  

Ας μη γελιόμαστε. Αυτή η κούραση είναι πολύ πιο επικίνδυνη για τη δημοκρατία από τις παρακολουθήσεις ή τις σακούλες με τα πενηντάρικα που περιφέρονται από γραφείο σε γραφείο. Και γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη, διότι δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Ολόκληρη η Ευρώπη είναι κουρασμένη από τη δημοκρατία της. Είναι κουρασμένη από τους πολιτικούς της, που και αυτοί με τη σειρά τους είναι κουρασμένοι από τις μακρόσυρτες συνεδριάσεις και τις αργόστροφες αποφάσεις τους.  

Ποια πολιτική, και ποιοι πολιτικοί μπορούν να εμπνεύσουν σήμερα τις κοινωνίες τους;  

Ισως μόνον οι ακραίοι λαϊκιστές, όμως κι αυτοί προκαλούν σπασμούς σ’ ένα σώμα που έχει βαρεθεί την ίδια του την ανία. 

Οι εξάρσεις που προκαλούν είναι περιστασιακές και δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν το πολιτισμικό υπόβαθρο, αυτό που οδήγησε στην αυτοκριτική τον Μονέ. «Αν ξανάρχιζα την Ευρώπη θα ξεκινούσα απ’ τον πολιτισμό και όχι απ’ την οικονομία».

Επανέρχομαι στον Παπαδιαμάντη. 

Στη δεκαετία του ογδόντα χρησιμοποιήθηκε ως σημαιοφόρος ενός ελληνισμού που ήταν ξένος προς την Ευρώπη. Η ελληνική «ψυχή» του δεν μπορούσε να εγκλωβιστεί σε κανόνες, που γι’ αυτήν ήταν στενός κορσές. Παραγνωρίζοντας ότι ο ίδιος σεβάστηκε αυτούς τους κανόνες για να δημιουργήσει το έργο του. Είναι ο πρώτος που μου ήρθε στο μυαλό όταν άκουσα κάποιους πανεπιστημιακούς να αναρωτιούνται αν «Μένουμε Ευρώπη». Ασχολήθηκα σε προηγούμενο σημείωμά μου με τον πολιτικό αναχρονισμό του προβληματισμού. Και πιστεύω πως ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε και με την ουσία του ερωτήματος. Και η ουσία του ερωτήματος είναι οι σχέσεις του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού με τον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό. 

Μόλις το Εθνος άνοιξε τα βρεφικά του ματάκια και αντίκρισε τον κόσμο γύρω του, είπε: «Σ’ αυτούς θέλω να μοιάσω». «Σαν κι αυτούς θέλω να γίνω». Η ένταξή μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς που πέτυχε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τη δεκαετία του εβδομήντα μπορεί να είχε άμεσο οικονομικό ή πολιτικό αντίκρισμα. Ηταν όμως το αποτέλεσμα γενιών ολόκληρων, που δημιούργησαν και όργωσαν το πολιτισμικό μας υπόβαθρο για να επιτευχθεί. Δεν χρειάζεται να αναφέρω ονόματα και έργα. Ο κατάλογος είναι μακρύς.

Οι ελίτ μας πάσχουν από επαγγελματική διαστροφή. Οι συνταγματολόγοι θεωρούν ότι αρχή και τέλος της κοινωνίας είναι οι θεσμοί, οι οικονομολόγοι η οικονομία και οι πολιτικοί οι εκλογές. 

Το είχε γράψει ο Αξελός: «Γιατί οι Εβραίοι άκουσαν τους προφήτες τους κι εμείς οι Ελληνες δεν ακούσαμε τους ποιητές μας;».  

Η καχεκτική μας εκπαίδευση, υπόδουλη της πολιτικής, φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης.  

Αν θέλουμε να καταλάβουμε γιατί «Μένουμε Ευρώπη», ας ξαναρχίσουμε...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Η πιο αφιλοχρήματη γυναίκα στον κόσμο και το... τοξικό τέρας!


Η πιο αφιλοχρήματη γυναίκα στον κόσμο είναι η Εύα Καϊλή. Στο δελτίο Τύπου της, που δημοσιοποιήθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Μιχάλη Δημητρακόπουλου, διαβάζουμε:

«Η κυρία Καϊλή, μόλις διαπίστωσε την ύπαρξη των χρημάτων, αισθάνθηκε ότι τα χρήματα αυτά ήσαν ένα τοξικό τέρας, που έπρεπε άμεσα να απομακρύνει από το κοινό με τον σύντροφό της διαμέρισμα, παρακάλεσε τον πατέρα της να μεταφέρει τη βαλίτσα σε κεντρικότατο ξενοδοχείο των Βρυξελλών, όπου από εκεί τα χρήματα θα τα παραλάμβανε ο πραγματικός κάτοχος αυτών, τον οποίον ζωγράφιζαν δημοσιεύματα της “Le Soir”».

Αφού σφουγγίσουμε τον ποταμό δακρύων που έτρεξε από τα μάτια μας έπειτα από την ανάγνωση αυτής της συγκλονιστικής και ειλικρινεστάτης αφηγήσεως, ζητάμε για μια εισέτι φορά από τη βελγική Δικαιοσύνη να απελευθερώσει την Εύα Καϊλή.

Αυτή δεν είναι μια απλή ευρωγκλαμουράτη περσόνα, αλλά ιεραπόστολος, μάρτυρας, πρωτοπόρος του αντικαπιταλιστικού αγώνα. Είναι η πρώτη σημαίνουσα προσωπικότητα της παγκοσμίου πολιτικής σκηνής που αποκάλεσε τα χρήματα «τοξικό τέρας»!

Αλλοι στη θέση της θα άπλωναν τις βρόμικες και λιμασμένες για ύλη και ηδονές χερούκλες τους πάνω στον «μπερντέ» και θα έκαναν το ίδιο το κορμί τους ασπίδα για να μην πέσει ούτε πενηντάευρο στο πάτωμα.

Η Εύα, όμως, όχι μόνο τα ξαπόστειλε, πατικωμένα σε βαλίτσα, που πήρε ο πατήρ της με κατεύθυνση κεντρικότατο ξενοδοχείο των Βρυξελλών, αλλά τα σκυλόβρισε κιόλας: «τοξικό τέρας» δεν έχει τολμήσει ουδείς μέχρι σήμερα να αποκαλέσει τα περιζήτητα λεφτουδάκια, για τα οποία προδόθηκαν ο γιος του Θεού, πατρίδες, αγάπες, πίστεις και αντιλήψεις και ιδεολογίες.

Μόνο ο στιχουργός Πυθαγόρας (Πυθαγόρας Παπασταματίου, 1930-1979) τα είχε χαρακτηρίσει «ρημάδια» στο άσμα «Θα τα κάψω τα λεφτά μου», που πρωτοτραγούδησε το 1967 ο Μάνος Παπαδάκης.

Η Εύα Καϊλή βρίσκεται...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Εξουσία και άγνοια

«Οι στρατιωτικοί ηγέτες που υπηρετούν δικτάτορες συχνά τους κρύβουν την αλήθεια», γράφει ο Μάικ Πομπέο στο βιβλίο του «Never give an inch», το οποίο εξόργισε την Αγκυρα.

Αν μη τι άλλο, τοποθετεί τον Ερντογάν σε ένα κάδρο δικτάτορα, όπως μαρτυρά και η παραπάνω πρόταση.  

Βεβαίως, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι δεν είναι μόνον όσοι υπηρετούν δικτάτορες που συχνά τους κρύβουν την αλήθεια.

Το βλέπουμε αυτό και στις δυτικές φιλελεύθερες δημοκρατίες, σε εκλεγμένες κυβερνήσεις που σταδιακά χάνουν την επαφή τους με τον κόσμο και την πραγματικότητα, ο κύκλος από τους λεγόμενους «yes men» (and women) να οδηγεί τον ή την εκάστοτε πρωθυπουργό σε μια ολέθρια απομόνωση και διαρκή ψευδαίσθηση μεγαλείου.

Φυσικά, εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος ότι αν κάτι τέτοιο συμβαίνει σε κυβερνήσεις που όχι μόνον εκλέγονται δημοκρατικά αλλά στηρίζουν και τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας τους (κάτι για το οποίο δύσκολα, πολύ δύσκολα, θα μπορούσε να πει κάποιος για τον Ερντογάν…), πόσο πιο εύκολο είναι σε καθεστώτα που φλερτάρουν έντονα με τον απολυταρχισμό.

Αυτό το είδαμε, ή μάλλον έχουμε καταλάβει ότι συμβαίνει, στο Κρεμλίνο του Πούτιν. Η πιο διαδεδομένη εξήγηση για την αποτυχημένη εισβολή στην Ουκρανία είναι ότι τόσα χρόνια, στρατιωτικοί αρχηγοί και πολιτικοί σύμβουλοι έλεγαν στον Πούτιν αυτό που ήθελε να ακούσει όσον αφορά την κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο ρωσικός στρατός παραμονές της εισβολής. Κάπως έτσι, ο «περίπατος» εξελίχθηκε σε καταστροφικό «βήμα σημειωτόν».

Σε μια δημοκρατική χώρα, στην οποία είναι απολύτως ανοιχτό να αλλάξει με εκλογές μια κυβέρνηση έπειτα από τέσσερα χρόνια, ή έστω έπειτα από οκτώ (ή, φυσικά, ακόμη και καταμεσής μιας τετραετίας), παρατηρείται το φαινόμενο τα κόμματα που καταλαμβάνουν την εξουσία να πιστεύουν ότι θα τη διατηρήσουν περίπου για πάντα.

Και αυτό, όχι τόσο στην αρχή όσο αργότερα (και με δεδομένες τυχόν θετικές δημοσκοπήσεις, αναξιοπιστία της αντιπολίτευσης κτλ.).  

Είναι που, καθώς κυλάει ο χρόνος, οι κυβερνήσεις θεωρούν τους λαούς δεδομένους.

Είναι ένα μείγμα αλαζονείας και άγνοιας μαζί.
Και στην άγνοια του ηγέτη συμβάλλουν συχνά οι στενοί του συνεργάτες. Ακόμη, υποσυνείδητα, επικρατεί ο φόβος ότι «ο βασιλιάς θα σκοτώσει τον αγγελιαφόρο των κακών μαντάτων». Οπότε του λένε μόνον τα καλά νέα.

Ωσπου, κάποια στιγμή...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Η καθυστερημένη αφύπνιση της Δύσης

Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ

 Εμείς βράζουµε στο ζουμί μας και βγάζουμε τα μάτια μας. Γύρω μας, όμως, συμβαίνουν πράγματα που είναι σημαντικά αλλά και απρόβλεπτα, και μας αφορούν.  

Η Τουρκία μοιάζει να τράβηξε το σχοινί στις σχέσεις της με τη Δύση παραπάνω από όσο άντεχε. Ο Ερντογάν ενδεχομένως να μην κατάλαβε και ο ίδιος πόσο άλλαξε ο κόσμος μετά τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία. Το μπλόκο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ έχει προκαλέσει απίστευτο εκνευρισμό τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στην Ευρώπη. Το ίδιο και το «παιχνίδι» που παίζει η Τουρκία με τη Ρωσία, προκειμένου να παρακαμφθούν οι δυτικές κυρώσεις. Ολοι πλέον γνωρίζουν ότι οι τεράστιες ποσότητες μικροτσίπ που εισάγει τελευταία η Τουρκία δεν οφείλονται σε δεκαπλασιασμό της παραγωγής της. Το ίδιο ισχύει ασφαλώς και για τα ανταλλακτικά αεορσκαφών.

Οι εξομολογήσεις του τέως υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο έριξαν φως στο τι συνέβαινε στα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων σε σχέση με τον Ερντογάν πριν από την Ουκρανία. Είχε συσσωρευθεί πολύς εκνευρισμός από τα όσα συνέβαιναν στη Συρία, αλλά και τις σχέσεις με ακραίες μουσουλμανικές δυνάμεις. Φαίνεται πως ακόμη και στο Πεντάγωνο, που ήταν παραδοσιακά ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της Αγκυρας, είναι πολλοί πια που σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

Οχι πως η Τουρκία δεν έχει ακόμη απολογητές και συμμάχους. Διαθέτει τέτοιους τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στο Βερολίνο. Απλά ο Ερντογάν τούς δυσκολεύει με τους χειρισμούς του. Κάτι σημαίνει όταν ο παγίως φιλοτουρκικός Εconomist φτάνει στο σημείο να ασκήσει τόσο σκληρή κριτική στον Τούρκο ηγέτη.

Τι σημαίνουν όλα αυτά για εμάς, εδώ στην Ελλάδα; 

Οι κυβερνώντες θεωρούν ότι θα περάσουμε μια ήσυχη περίοδο έως το πέρας των ελληνικών και των τουρκικών εκλογών. Υπάρχουν, προφανώς, σχετικές διαβεβαιώσεις από ευρωπαϊκές και αμερικανικές πηγές. Από την άλλη, η Αγκυρα συνεχίζει να κτίζει ένα αφήγημα με δηλώσεις αλλά και αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας της. Εμπειροι αναλυτές αρχίζουν να αναρωτιούνται αν κινήσεις, όπως η δημοσιοποίηση ενός βίντεο κρατικής πολεμικής βιομηχανίας που δείχνει ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος να επιτίθεται σε ελληνικό νησί, είναι κάτι τυχαίο ή αν επιχειρεί να δημιουργήσει αντίστοιχο κλίμα και μέσα στην Τουρκία.

Το βέβαιο είναι ότι μιλάμε για μιαν άλλη Τουρκία, που δεν έχει καμία σχέση με την Τουρκία των Ιμίων ή του 1974.  

Μια Τουρκία που βρίσκεται σε σαφή αντιδυτική τροχιά και που διακρίνεται από έντονο αντιαμερικανισμό. Και έναν Ερντογάν που βλέπει παντού εχθρούς, αλλά ταυτόχρονα θεωρεί τον εαυτό του ίσο με τον Μπάιντεν, τον Σολτς και τον Πούτιν

Και μια Δύση που...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Τουρκία χωρίς ΝΑΤΟ και ΝΑΤΟ χωρίς Τουρκία

 

Toυ ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Το θέμα του γεωπολιτικού προσανατολισμού της Τουρκίας
και των απόψεων που υπάρχουν σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ αλλά και Αγκυρα για το αν η χώρα αυτή έχει θέση ή όχι στην Ατλαντική Συμμαχία, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο έχει έλθει στο προσκήνιο.

Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με τη στάση που τηρεί η Τουρκία του Ερντογάν έναντι της Ρωσίας, που έχει εισβάλει στην Ουκρανία και ο δεύτερος έχει σχέση με την άρνηση της Αγκυρας να κυρώσει τη συμφωνία ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.

Επειδή την πιο αξιόπιστη άποψη έχουν αυτοί που μετέχουν σε τέτοιες συζητήσεις, παραθέτουμε το σκεπτικό ενός Τούρκου αρθρογράφου, του Fikret Akfırat, που υποστηρίζει ενθέρμως την αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.

Το άρθρο που ακολουθεί είναι ενδεικτικό της τάσης που υπάρχει σε ισχυρότατους πολιτικοστρατιωτικούς κύκλους στην Αγκυρα και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Aydınlık» στις 26 Ιανουαρίου 2023!
 

Μέσα ή έξω από το ΝΑΤΟ;

Η διαδικασία ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ πυροδότησε μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση για την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Το κάψιμο του Κορανίου στη Σουηδία και την Ολλανδία ήταν ενέργειες που βρέθηκαν στο επίκεντρο για την Τουρκία. Επιπλέον, η εκτίμηση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ και της αμερικανικής κυβέρνησης ότι το κάψιμο του Κορανίου δεν είναι ποινικό αδίκημα και εντάσσεται στο πλαίσιο της «ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης», αποκαλύπτει την ντροπή της κατανόησης της «ελευθερίας» από το ΝΑΤΟ, στο οποίο προσκολλάται ο πρόεδρος του CHP Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ως «προστάτης της δημοκρατίας».

Αν και στα κέντρα εξουσίας και λήψεως αποφάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ διατυπώνονται ακραίες απόψεις, όπως «Ας πετάξουμε την Τουρκία έξω από το ΝΑΤΟ», φαίνεται ότι η κύρια τάση είναι να αποτραπεί η έξοδος της Τουρκίας από τον οργανισμό. Ο Ρόμπερτ A. Μάνινγκ, ο οποίος κατείχε σημαντικές θέσεις στο Πεντάγωνο, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στη CIA από το 1988, εξέφρασε την άποψή του: «Είναι καλύτερα η Τουρκία να βρίσκεται μέσα στο αντίσκηνο παρά έξω από αυτό». Ο Μάνινγκ είναι ανώτερο μέλος του CFR (Council on Foreign Relations). Στο άρθρο του με τίτλο «Το δίλημμα της Τουρκίας και τα όρια της ισχύος των ΗΠΑ», ο Μάνινγκ τονίζει εν συντομία ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αποδεχθούν τα όρια της ισχύος τους σε έναν πολυπολικό κόσμο και ότι η πολιτική για την Τουρκία πρέπει να διαμορφωθεί ανάλογα. «Χρειάζεται λίγη στρατηγική ενσυναίσθηση, αντί να βλέπουμε την Τουρκία ως έναν (απατεώνα) σύμμαχο που έχει παρεκτραπεί και πρέπει να εξαλειφθεί» είπε ο Μάνινγκ (The Hill, 18 Ιανουαρίου 2023).

Οσοι υποστηρίζουν τη συνεργασία με τις ΗΠΑ, που δραστηριοποιούνται επίσης σε κυβερνητικούς κύκλους στην Τουρκία, χρησιμοποιούν τέτοιες απόψεις για να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο. Με άλλα λόγια, επιχειρηματολογούν ως εξής: «Οι ΗΠΑ μας χρειάζονται, δεν μπορούν να μας εγκαταλείψουν».

Ενας από τους πυλώνες της στρατηγικής της τουρκικής κυβέρνησης, που καθορίζει και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, είναι ο ισχυρισμός ότι το ΝΑΤΟ αποτρέπει απειλές κατά της Τουρκίας. Οταν εμείς από την πλευρά μας του λέμε ότι «Αυτές οι απειλές προέρχονται από το ίδιο το ΝΑΤΟ» κάποιοι παράγοντες στην Αγκυρα μάς λένε: «Γι’ αυτό ακριβώς λέμε ότι, αν φύγουμε από το ΝΑΤΟ, θα εισβάλουν στη χώρα μας και θα μας καταλάβουν». Ας ξεκαθαρίσουμε, οι οπαδοί αυτής της άποψης εμφανίζονται ότι είναι εναντίον των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όμως κάνουν προπαγάνδα υπέρ των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Γιατί στην πραγματικότητα, η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ είναι αυτή που εμποδίζει την Τουρκία να πολεμήσει αποτελεσματικά ενάντια σε αυτές τις απειλές.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν προτεραιότητα τη διατήρηση της πρόσδεσης της Τουρκίας στην Ατλαντική Συμμαχία. Αυτό προσπαθεί να το πετύχει περικυκλώνοντας την Τουρκία, εντείνοντας τις εναντίον της απειλές, που προέρχονται κυρίως από την ανατολική Μεσόγειο και τη βόρεια Συρία.

Η πραγματική κατάσταση είναι η εξής: Το να είσαι μέλος του ΝΑΤΟ δεν αποτρέπει την επιβολή εμπάργκο και τις απειλές κατά της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και από τις άλλες χώρες που είναι σύμμαχοι στον οργανισμό, αλλά αποτρέπει τον αγώνα της Τουρκίας ενάντια σε αυτές τις απειλές. Στην πραγματικότητα, επιτρέπει σε αυτές τις απειλές να επιδεινωθούν περισσότερο, όπως έχει φανεί στη διαδικασία ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.

Σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζεται, το ΝΑΤΟ λειτουργεί ως το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για τις ΗΠΑ για να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους και όχι να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των χωρών-μελών του. Αυτή η κατάσταση προέκυψε πιο ξεκάθαρα μετά την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι ευρωπαϊκές χώρες έπρεπε να αποδεχθούν τις επιβολές των ΗΠΑ κατά της Μόσχας, παρότι ήταν ενάντια στα αντικειμενικά τους συμφέροντα. Αυτή η δυνατότητα παρέχεται στις ΗΠΑ μέσω του ΝΑΤΟ. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ εμποδίζει την Τουρκία να αναπτύξει σχέσεις με τους πραγματικούς της συμμάχους, όπως υπαγορεύουν τα συμφέροντα της εθνικής μας ασφάλειας.

Το ενδεχόμενο «αποχώρησης της Τουρκίας από τον οργανισμό» θεωρείται το πιο επικίνδυνο σενάριο στις έντονες συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στους θεσμούς χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια. Το σημείο στο οποίο εστιάζουν είναι το γεγονός ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, η ρήξη της Τουρκίας με την Ατλαντική Συμμαχία θα αλλάξει όλες τις ισορροπίες στον κόσμο εναντίον των ΗΠΑ. Ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ Τζέιμς Τζέφρι χαρακτήρισε την έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ και τη συμμετοχή της σε άλλες συμμαχίες «το χειρότερο πλήγμα που θα μπορούσε να έχει συμβεί στο ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του» («Φωνή της Αμερικής», 8 Δεκεμβρίου 2020).

Ως εκ τούτου, υπάρχει υποχρέωση της Τουρκίας να γνωρίζει τη δύναμή της και να χαράξει τη στρατηγική της ανάλογα. Με την αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ θα ανοίξει ο δρόμος για τη διάλυση του οργανισμού. 

Ετσι...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Τουρκία, Σουηδία, Φινλανδία: η αγωνία κορυφώνεται

 


Toυ ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ


Το ζήτημα της ένταξης στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας κοντεύει να μετατραπεί σε φάρσα.
Κι αυτό λόγω των παιχνιδιών της Τουρκίας με τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία της Δυτικής Συμμαχίας.
 

 

Είναι δυνατόν μια χώρα να παίζει με την ασφάλεια του δυτικού κόσμου και να μην ενδιαφέρεται για τις προοπτικές της ειρήνης στην Ευρώπη;  

Απροκάλυπτα η Αγκυρα εκβιάζει σχεδόν όλες τις δυτικές πρωτεύουσες κι αγνοεί επιδεικτικά τους στόχους και τις βλέψεις της Ουάσιγκτον.

Κι εντούτοις είναι φανερό πως το παιχνίδι της Τουρκίας γίνεται ανεκτό από το ΝΑΤΟ κι από τις χώρες κυρίως που συναποτελούν τη ραχοκοκκαλιά του. Μέχρι κάποιου σημείου βέβαια. Και αυτοί που λογικά πρώτοι θα αντιδράσουν είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Η Στοκχόλμη και το Ελσίνκι δεν θα κρατήσουν για πολύ ακόμη ανεκτική στάση απέναντι στην Αγκυρα. Προφανώς η εξασφάλιση της ένταξής τους στο ΝΑΤΟ εξασφαλίζει τη δική τους ασφάλεια. Παράλληλα όμως εξασφαλίζει την ειρήνη στο βόρειο ημισφαίριο της Ευρώπης και προκαλεί σιγουριά για τις όποιες εξελίξεις στον αρκτικό κύκλο και υποχρεώνει όλους, και τη Ρωσία, να αντιμετωπίσουν τις εξελίξεις με μάτι συνεργασίας και συνδιαλλαγής. Ούτε και πρόκειται να τινάξουν στον αέρα τον δικό τους πολιτικό πολιτισμό για το χατήρι του Ερντογάν. 

Δεν είναι δυνατόν η Τουρκία, με την εμμονή της στα παζάρια, να διακινδυνεύσει την παγκόσμια ισορροπία ειρήνης και συνεργασίας αλλά και την πολιτική κουλτούρα και συμπεριφορά των χωρών της Σκανδιναβίας.

Η στενή σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία αρχίζει να ρίχνει σοβαρές σκιές στη συμπεριφορά της και απέναντι στη Σουηδία και τη Φινλανδία. Πολιτικοί παρατηρητές αναρωτιούνται σε ποιο βαθμό τα εμπόδια που βάζει η Τουρκία στην είσοδο των δύο αυτών χωρών στο ΝΑΤΟ είναι πράγματι αυτά που προβάλλει η Αγκυρα (ανοχή Κούρδων, άσυλο σε καταζητούμενους στην Τουρκία κ.λπ.) ή σχετίζονται με πιέσεις της Μόσχας.  

Ο Τζον Μπόλτον, γνωστός αμερικανός πολιτικός παράγων, πρ. προεδρικός σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας και πρόσφατα πρέσβης των ΗΠΑ στα Ηνωμενα Εθνη, προ ημερών εξέφρασε απορίες για το πόσο σύμμαχος μπορεί να είναι η Τουρκία με τέτοιες συμπεριφορές στο ΝΑΤΟ. Και πρότεινε να διακοπεί για ένα διάστημα η συμμετοχή της στη Συμμαχία ώστε να πάρει ένα μάθημα ο Ερντογάν ενόψει εκλογών!

Επίσης ο σουηδός πρωθυπουργός έκανε σαφές πως δεν πρόκειται να κάνει άλλη παραχώρηση προς την Τουρκία. Ο,τι μπόρεσε να κάνει η Σουηδία το έκανε, δήλωσε. Δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτε άλλο. Εννοούσε με αυτό πως δεν πρόκειται να παραβιάσει αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που απέρριψε την έκδοση κάποιου Τούρκου, «τρομοκράτη» κατά την Αγκυρα, στην Τουρκία. Αλλά και την αφαίρεση του ασύλου κι από άλλους κούρδους και τούρκους υπηκόους που ζητούν οι τουρκικες αρχές. Παράλληλα και αυτός και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ τόνισαν πως περιμένουν μέσα στις αρχές του 2023 να επικυρωθεί η ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών από την Ουγγαρία (διαδικαστικό αυτό) και την Τουρκία.  

Το θέμα όμως...

 

ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: 14η Μαΐου: Η Τουρκία Εκλογές, εγώ Γενέθλια!…

 

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

     Εύχομαι να μην παρεξηγηθεί ως «δείγμα επιπολαιότητας ή εγωκεντρικής αφέλειας» ο τίτλος μου αλλά είναι γεγονός ότι στη γειτονική μας Τουρκία ο Πρόεδρος κ Erdogan όρισε επισήμως την 14η Μαΐου ως ημέρα Εθνικών εκλογών και, ώ τι σύμπτωση, η 14η Μαΐου είναι η επίσημα καταγεγραμμένη ημέρα των Γενεθλίων μου!..

      Έκλεισα την προηγούμενη παράγραφο με θαυμαστικό και ομολογώ ότι στο σημερινό μου άρθρο, με αφορμή αυτή την σύμπτωση, θα αφήσω στην άκρη τις δικές μας Εθνικές εκλογές που μάλλον θα γίνουν στις 9 Απριλίου και θα ασχοληθώ με τα Τουρκικά κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικά δεδομένα φέρνοντας, ως Πανεπιστημιακό δάσκαλος και ερευνητής στο προσκήνιο σημαντικά στοιχεία και πραγματικότητες που κάποιοι από τους αγαπητούς αναγνώστες/ αναγνώστριες ίσως αγνοούν.

     Με άλλα λόγια θέτω υπόψη σας οικονομικά κυρίως δεδομένα που προσωπικά θεωρώ ως πολύ σοβαρούς λόγους «συμπάθειας» Ευρώπης και Αμερικής στον Τούρκο Πρόεδρο…

     Ζούμε, σε καθημερινή πλέον βάση, υπό το ογκώδες και ενίοτε ακόμη και χυδαίο «υβρεολόγιο» του Τούρκου Πρωθυπουργού και των κορυφαίων στελεχών του με διαρκείς απειλές ενάντια στην ασφάλεια της Εθνικής μας Κυριαρχίας!..

     Και ενώ συμβαίνουν αυτά Ελληνίδες και  Έλληνες εντός και εκτός συνόρων μένουμε κυριολεκτικά ΑΦΩΝΟΙ με συστάσεις να χαμηλώσουμε και οι δύο τόνους (!!!), με έλλειψη κυρώσεων και με «χαϊδέματα» του Τούρκου Προέδρου από τους «Συνεταίρους» μας (;;;) στην αποκαλούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση και τους «Συμμάχους» (;;;) μας στο ΝΑΤΟ… 

     Την προσωπική και πολιτική βιογραφία του κ Erdogan μπορείτε να δείτε στον σύνδεσμο:

https://en.wikipedia.org/wiki/Recep_Tayyip_Erdo%C4%9Fan

     Σας προσκαλώ να δούμε μαζί τι ΕΠΑΘΕ το Εθνικό νόμισμα της Τουρκίας στη διάρκεια των χρόνων που την Κυβερνά ο κ Erdogan και το Κόμμα του.

    Ο κ Erdogan υπηρέτησε ως ο 25ος Πρωθυπουργός της Τουρκίας από τις 14 Μαρτίου 2003 μέχρι 28 Αυγούστου 2014.αφού είχε θητεύσει ως Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης.

     Δείτε την ισοτιμία της Τουρκικής Λίρας έναντι του Δολαρίου και του Ευρώ:

     Τον Μάρτιο του 2003 όταν ανέλαβε ο κ Erdogan η ισοτιμία Δολαρίου Λίρας κυμάνθηκε μεταξύ 1,6 και 1,74

https://freecurrencyrates.com/en/exchange-rate-history/USD-TRY/2003/cbr

     Και το ίδιο χρονικό διάστημα η ισοτιμία Ευρώ Λίρας κυμάνθηκε μεταξύ 1,72 και  1,87

https://freecurrencyrates.com/en/exchange-rate-history/EUR-TRY/2003/cbr

     Από την 28η Αυγούστου 2014 μέχρι σήμερα ο κ Erdogan υπηρετεί ως ο 12ος Πρόεδρος της Τουρκίας και είναι εμφανής και στον πλέον αφελή παρατηρητή εντός και εκτός Τουρκίας  η επιθυμία του να συνεχίσει να είναι Πρόεδρος της χώρας του!..    

     Τον Αύγουστο του 2014 η ισοτιμία Δολαρίου Λίρας κυμάνθηκε μεταξύ 2,13 και 2,16

https://www.exchangerates.org.uk/USD-TRY-spot-exchange-rates-history-2014.html

     Και την ίδια χρονική περίοδο η ισοτιμία Ευρώ Λίρας κυμάνθηκε μεταξύ 2,83 και 2,86

https://www.exchangerates.org.uk/EUR-TRY-spot-exchange-rates-history-2014.html

     Στις 26 Ιανουαρίου, 2023 η ισοτιμία Δολαρίου Τουρκικής Λίρας είχε φτάσει στο ιλιγγιώδες επίπεδο του 18.81

https://www.exchangerates.org.uk/Dollars-to-Lira-currency-conversion-page.html

     Και η ισοτιμία Ευρώ Τουρκικής Λίρας αναρριχήθηκε σε επίπεδα ζενίθ στο 20.54

https://www.exchangerates.org.uk/Euros-to-Lira-currency-conversion-page.html

     Συγκρίνοντας την ισοτιμία της Τουρκικής Λίρας με Δολάριο και Ευρώ είναι εμφανές ότι το Εθνικό νόμισμα της Τουρκίας υπό την ηγεσία του κ Erdogan υποτιμήθηκε δραματικά!..

    «Αναμφισβήτητα η δραματική εξασθένιση του Εθνικού νομίσματος της Τουρκίας κάνει τις εξαγωγές της απίστευτα πολύ φθηνές για τους διεθνείς αγοραστές!..»

     Στην Τουρκία του κ Erdogan μπορεί να υποφέρουν οι Τούρκοι πολίτες αλλά γίνονται χρόνο με τον χρόνο πλουσιότεροι οι  Ευρωπαίοι και άλλοι που παράγουν προϊόντα στην Τουρκία και τα πωλούν σε Ευρώπη, Β. Αμερική και αλλού…

     ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ κάνοντας μια πρόχειρη σύγκριση αριθμών ότι οι εξαγωγές της Τουρκίας το 2022 θα φτάσουν στο επίπεδο των $248.7 δισεκατομμυρίων σημειώνοντας αύξηση κατά 10,5% σε σύγκριση με το 2021…

     ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ ότι στις ίδιες χρονιές το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Ελλάδας ήταν το $214.9 δισεκατομμύρια το 2021 και εκτιμάται ότι το 2022 θα είναι $222 δισεκατομμύρια!..

https://www.google.com/search?q=Greek+GDP+2021+in+dollars&oq=Greek+GDP+2021+in+dollars&aqs=chrome..69i57j33i22i29i30.19281j1j15&sourceid=chrome&ie=UTF-8

     Το 55,3% των εξαγωγών της Τουρκίας κατ' αξία παραδόθηκε σε Ευρωπαϊκές χώρες ενώ το 24,7% πωλήθηκε στην Ασία, 9,4% στην Αφρική, και 7,7% στη Βόρεια Αμερική. Η Τουρκία έχει και το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της Κίνας, του Μπαγκλαντές της Ινδονησίας του Πακιστάν και άλλων Ασιατικών χωρών που παράγουν φθηνά ότι είναι δίπλα στην Ευρώπη και τόσο ο χρόνος παράδοσης όσο και το κόστος μεταφοράς αγαθών είναι πολύ πιο χαμηλό.

     Δείτε προσεκτικά τον κατάλογο των προϊόντων που κατασκευάζονται στην Τουρκία για εξαγωγή (από Αυτοκίνητα μέχρι κοσμήματα) θα αναρωτηθείτε γιατί αυτά δεν συζητούνται στα Συστημικά (ιδιωτικά και Δημόσια) Ελληνικά ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού) και θα καταλάβετε πολλά που κρατούνται επιμελώς κρυφά από  Έλληνες και Ελληνίδες για να μην παρεξηγηθούν οι Συνδικαλιστές και Εργατοπατέρες και το Πολιτικό μας Σύστημα που με την απραξία του οδήγησε την Πατρίδα μας σε πλήρη αποβιομηχάνιση για να μας μείνουν μόνο οι ακρογιαλιές (δήθεν Τουρισμός) ως η κορυφαία μας «Βιομηχανία…»

https://www.worldstopexports.com/turkeys-top-10-exports/

     Στην ιεράρχηση του δείκτη «Δύναμης Πυρός» (Fire Power) στις 30 χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ κατέχουν την 1η, η Τουρκία την 5η θέση και η Ελλάδα την 15η θέση, ενώ στον δείκτη «Παγκόσμιας Δύναμης Πυρός» (World Fire Power) οι ΗΠΑ κατέχουν την 1η θέση ανάμεσα σε 145 χώρες, η Τουρκία την 11η θέση και η Ελλάδα την 30η θέση.

https://www.globalfirepower.com/countries-listing-nato-members.php

     Θυμίζω κλείνοντας ότι η Τουρκία ανήκει στην ομάδα των G-20 μεγάλων οικονομιών του πλανήτη όπου συγκαταλέγονται 19 χώρες και (ως μία χώρα) η Ευρωπαϊκή Ένωση!...

   Και ζητάμε εμείς, με μπόλικη δόση αφέλειας «να τραβήξουν το αυτί της Τουρκίας» οι Ευρωπαίοι τους οποίους...

 

ΕΘΝΙΚΟΙ ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΕΣ - ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΑΔΙΚΟ: Aπαράγραπτα τα «εγκλήματα» του ΣΥΡΙΖΑ

Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

 Ένα κόμμα που κυβέρνησε και ηττήθηκε στις εκλογές είναι λογικό να θέλει να ξεχαστούν τα πεπραγμένα του. Και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει μια αυτοκριτική εκ των υστέρων στάση, ακόμα και αν θεωρηθεί υποκριτική. Αν όμως το ηττημένο κόμμα επιμένει στη δικαίωση των επιλογών του που το οδήγησαν στην ήττα και πολύ περισσότερο αν η τρέχουσα πολιτική του συμπεριφορά έχει όλα τα χαρακτηριστικά των κυβερνητικών πρακτικών του, τότε μπορούμε να πούμε πως αυτό το κόμμα παραμένει αμετανόητο και τα λάθη του είναι πάντα επίκαιρα.

Στο βαθμό που αυτά τα λάθη έχουν πλήξει βάναυσα τους θεσμούς και τα κύτταρα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος τότε μπορούμε αβίαστα να μιλούμε για απαράγραπτα «εγκλήματα».

Αν στη θέση του ηττημένου κόμματος βάλουμε το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ τότε έχουμε τα απαράγραπτα «εγκλήματα» του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ποια είναι αυτά που δε θα πρέπει να λησμονούμε για να μην τα ξαναζήσουμε;

1.Η απόπειρα καταρράκωσης των δημοκρατικών θεσμών με δύο τρανταχτές ιστορίες που ήδη βρίσκονται στις αίθουσες των ποινικών δικαστηρίων. Την απόπειρα ελέγχου του τηλεοπτικού τοπίου και τη σκευωρία Νοβάρτις με τους προστατευόμενους μάρτυρες και τις τροχήλατες βαλίτσες, που απέβλεπε στην ηθική σπίλωση και την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ και της δεξιάς θεραπαινίδας του. Αμετανόητοι, σήμερα δηλώνουν πως η «δεύτερη φορά Αριστερά» θα ελέγξει όλους τους αρμούς της εξουσίας. Ας το έχουμε αυτό υπ΄όψη μπροστά στην κάλπη.

2. Μεταναστευτικό. Σε αυτό το θέμα, που τελικά για την πατρίδα μας είναι και θέμα εθνικής ασφαλείας, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σταθερός στις πάγιες θέσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς που το 2016 πλημμύρισαν την πατρίδα με εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες. Τελικά με αυτή την τυχοδιωκτική πολιτική η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τη ζωή συγκεκριμένων περιοχών της Ελλάδας υποβάθμισε δραματικά και σε αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους προσέφερε άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Σήμερα, αντί για μια αυτοκριτική στάση, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν να γκρεμιστεί ο φράκτης στον Έβρο και να επανέλθουμε στην πολιτική των ανοικτών συνόρων. Ας το έχουμε αυτό υπ΄όψη μπροστά στην κάλπη.

3. Στα εθνικά θέματα η στάση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει σταθερά αρνητική. Καταψήφισε τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού, καταψήφισε τις συμφωνίες για τους εξοπλισμούς τις οποίες υπόσχεται να καταγγείλει, ακυρώνοντας όλο το πρόγραμμα ενίσχυσης της εθνικής άμυνας, ενώ καταψήφισε και την ελληνογαλλική και την ελληνοαμερικανική συμφωνία αμυντικής συνεργασίας. Και αυτό ας το έχουμε υπ΄όψη μπροστά στην κάλπη.

4. Άφησα για το τέλος την πολιτική της...

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Βουλγαρία: Δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα - Πως λειτουργούν τα κανονικά κράτη και πώς λειτουργεί το ελληνικό αριστεροκαθαρματόπληκο κωλοχανείο

 

Του ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Η Ελλάδα με την κατάπτυστη και εξ αντικειμένου προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών διέπραξε ένα εθνικό και συνάμα ιστορικό έγκλημα. Αναγνώρισε την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας», τη στιγμή που κανένας σοβαρός ιστορικός στον κόσμο δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο.

Ενώ το έγκλημα αυτό διαπράχθηκε από την Ελλάδα, η Βουλγαρία, για δικούς της λόγους, αρνήθηκε να το πράξει και υπερασπίζεται την ιστορική αλήθεια, ότι δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα και άρα μακεδονικό έθνος, πάντα με βάση τα δικά της συμφέροντα, που μπορεί να υποκρύπτουν και διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδας.

Ομως θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε τον τρόπο που υπερασπίζεται τις θέσεις της η Βουλγαρία, για να έχουμε μέτρο σύγκρισης με τις διαδικασίες που τήρησε και συνεχίζει να τηρεί η Ελλάδα για το θέμα.

Τον Νοέμβριο του 2020, η Σόφια εμπόδισε την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ε.Ε. και Σκοπίων, προβάλλοντας μια σειρά από αιτήματα που πρέπει να ικανοποιήσει η εν λόγω χώρα πριν από την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων. Να σημειωθεί ότι η βουλγαρική πλευρά αρνείται να αναγνωρίσει την ύπαρξη της «μακεδονικής γλώσσας», την οποία θεωρεί μια από τις διαλέκτους της βουλγαρικής, απαιτεί αλλαγή του Συντάγματος και αναγνώριση ισότιμης βουλγαρικής κοινότητας στη χώρα, ενώ θέτει και θέμα αντικειμενικής ερμηνείας στα γεγονότα της κοινής ιστορίας τους.

Η γαλλική προεδρία, το πρώτο εξάμηνο του 2022, υπέβαλε πρόταση για να ξεπεραστούν οι αντιρρήσεις της βουλγαρικής πλευράς. Στις 17 Ιουλίου 2022, οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών υπέγραψαν το πρωτόκολλο για τη δεύτερη συνεδρίαση της Μικτής Διακυβερνητικής Επιτροπής, βάσει του άρθρου 12 της Συνθήκης Φιλίας, Καλής Γειτονίας και Συνεργασίας του 2017.

Το διμερές πρωτόκολλο, που είχε πολύ φιλόδοξα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα, τα οποία στην πράξη στοχεύουν στην επίλυση πολλών ανοιχτών ζητημάτων, ήταν αναπόσπαστο μέρος της αποκαλούμενης πρότασης της γαλλικής προεδρίας, μαζί με το διαπραγματευτικό πλαίσιο και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Με βάση το εν λόγω πρωτόκολλο, τα Σκόπια θα έπρεπε να ξεκινήσουν τη διαδικασία για την αναθεώρηση του Συντάγματος της χώρας, με στόχο τη συμπερίληψη των Βουλγάρων σε αυτό και, αφού ολοκληρωνόταν αυτή η διαδικασία, είχε αποφασιστεί να γίνει η δεύτερη διακυβερνητική διάσκεψη, για να ξεκινήσει στη συνέχεια η πραγματική διαπραγμάτευση.

Στην ίδια συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών, η υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας κυρία Γκεντσόφσκα δήλωσε ότι «Η Βουλγαρία δεν έχει υποχωρήσει από τη θέση της σε ό,τι αφορά την επίσημη γλώσσα της Βόρειας Μακεδονία. Τηρούμε πλήρως την απόφαση της Εθνοσυνέλευσης», υπενθυμίζοντας ότι η Σόφια δεν αναγνωρίζει τη γλώσσα των Σκοπίων.

«Τα άλλα 26 μέλη της Ε.Ε. έχουν τις δικές τους θέσεις και δεν μπορούμε να τα υποχρεώσουμε να δεχτούν τη δική μας» σημείωσε, προσθέτοντας ότι η βουλγαρική θέση «διασφαλίζεται» από το πακέτο τεκμηρίωσης της λεγόμενης γαλλικής πρότασης.

Συνεχίζοντας η επικεφαλής της βουλγαρικής διπλωματίας είπε ότι η συμπερίληψη της βουλγαρικής κοινότητας στο Σύνταγμα των Σκοπίων αποτελεί την προϋπόθεση για να ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.

Η υφυπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας Βελισλάβα Πετρόβα με τη σειρά της είχε τονίσει ότι είναι σημαντικό πως κανένα έγγραφο σχετικό με την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αναγνώρισης της λεγόμενης «μακεδονικής γλώσσας» εκ μέρους της Βουλγαρίας. Η βουλγαρική θέση παραμένει αμετάβλητη, είπε.

Εκτοτε η κυβέρνηση των Σκοπίων όχι μόνο δεν έχει προχωρήσει στην τροποποίηση του Συντάγματος, αφού απαιτείται πλειοψηφία 2/3 στη Βουλή, την οποία δεν διαθέτει, αλλά δεν έχει κατορθώσει να προστατέψει τους βουλγαρικούς συλλόγους που λειτουργούν στη χώρα, προκαλώντας τις σφοδρές αντιδράσεις της Σόφιας.

Τον Νοέμβριο του 2022 άγνωστοι έσπασαν τα τζάμια του βουλγαρικού συλλόγου «Τσάρος Βόρις Γ’» στην Οχρίδα, ενώ παρόμοιο επεισόδιο είχε σημειωθεί και στο Μοναστήρι (Μπίτολα) τον Ιούνιο του ίδιου έτους, με αφορμή τη λειτουργία του βουλγαρικού πολιτιστικού κέντρου «Ιβάν Μιχάιλοφ».

Και στις δύο περιπτώσεις υπήρξαν αντιδράσεις από το βουλγαρικό υπουργείο Εξωτερικών. Ειδικά για την επίθεση στον σύλλογο «Τσάρος Βόρις Γ΄» το βουλγαρικό ΥΠΕΞ ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι «Τέτοιες ενέργειες εμποδίζουν εσκεμμένα τις προσπάθειες για τη δημιουργία φιλίας, καλής γειτονίας και συνεργασίας ως βασικές αρχές στις σχέσεις μεταξύ της Βουλγαρίας και της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» και συνέχιζε λέγοντας: «Είμαστε πεπεισμένοι ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας θα αντιδράσει έγκαιρα και κατάλληλα σε ό,τι συνέβη. Η αντίδραση των Αρχών σε αυτό το περιστατικό και σε άλλες μισαλλόδοξες ενέργειες θα αποτελέσει ένδειξη της σοβαρότητας που αποδίδει η κυβέρνηση των Σκοπίων στην οικοδόμηση σχέσεων καλής γειτονίας και στην ενταξιακή διαδικασία στην Ε.Ε.».

Δηλαδή, συνέδεε την ενταξιακή διαδικασία με την προστασία των βουλγαρικών συλλόγων στη χώρα.

Η κατάσταση έφθασε στο σημείο να ανακαλέσει η Βουλγαρία των πρέσβη της στα Σκόπια, όταν τρία άτομα ξυλοκόπησαν τον γραμματέα του βουλγαρικού συλλόγου «Τσάρος Βόρις Γ΄» στην Οχρίδα. Συγκεκριμένα, την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2023 ο υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας Νικολάι Μίλκοφ δήλωσε ότι ο Βούλγαρος πρέσβης στα Σκόπια Ανγκελ Ανγκέλοφ ανακαλείται στη Σόφια λόγω της «σοβαρής κατάστασης» που επικρατεί στη χώρα όσον αφορά τα δικαιώματα των Βουλγάρων που κατοικούν εκεί.

Μάλιστα, ο επικεφαλής της βουλγαρικής διπλωματίας συμπλήρωσε ότι ο πρέσβης της Βουλγαρίας στα Σκόπια θα παραμείνει στη βουλγαρική πρωτεύουσα έως ότου η Σόφια δει απτά σημάδια αλλαγής της συμπεριφοράς των Σκοπίων.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ σε συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της βουλγαρικής Βουλής, που έγινε μάλιστα κεκλεισμένων των θυρών, ενημέρωσε για την πορεία και τη νέα όξυνση στις σχέσεις μεταξύ της Βουλγαρίας και των Σκοπίων, αφήνοντας μάλιστα ανοιχτό το ενδεχόμενο να επαναφέρει η Σόφια το βέτο για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων με την Ε.Ε.

Εδώ έχουμε να κάνουμε δύο παρατηρήσεις:

Πρώτον, την απόφαση της βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης να μην άρει η βουλγαρική κυβέρνηση το βέτο, αν δεν αναγνωριστεί ισότιμη βουλγαρική κοινότητα στα Σκόπια, τονίζοντας ότι η Βουλγαρία δεν πρόκειται να αναγνωρίσει ποτέ «μακεδονική γλώσσα». Προφανώς η απόφαση για τη γλώσσα σχετίζεται με την απονομιμοποίηση της λεγόμενης «μακεδονικής εθνικής ταυτότητας».

Δεύτερον, ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ, νιώθοντας ότι είναι υπόλογος στην Εθνοσυνέλευση και δέσμιος της ως άνω απόφασης, ενημέρωσε την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων για το θέμα, και μάλιστα κεκλεισμένων των θυρών.

Εδώ ο κύριος Τσίπρας, ερήμην της βούλησης του λαού και της Βουλής, παρέδωσε τη «μακεδονική γλώσσα» στον Ζάεφ σε ραντεβού που είχαν σε ένα… πάρκινγκ στη Δοϊράνη.  

Υπενθυμίζεται ότι τις 2 Σεπτεμβρίου 2018 ο Ζάεφ, μιλώντας στη Δοϊράνη, αποκάλυψε πως...

 

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Συμφωνία Πρεσπών - Τέσσερα χρόνια τέσσερις αποτυχίες

 

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ
(Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 28/1/2023)

 

Στις 25 Ιανουαρίου συμπληρώθηκαν 4 χρόνια από την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.  

153 Έλληνες βουλευτές ψήφισαν υπέρ μιας Συμφωνίας, η οποία υποτίθεται ότι θα έλυνε το πρόβλημα των σχέσεών μας με το κράτος των Σκοπίων. Τελικά δεν το έλυσε.  

Καταγράφω τέσσερις αποτυχίες της Συμφωνίας.

Πρώτη αποτυχία: Η Συμφωνία δεν έγινε ποτέ αποδεκτή στο εσωτερικό των δύο χωρών. Στην Ελλάδα επί 4 χρόνια όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι διαφωνούντες είναι περισσότεροι από τους συμφωνούντες. Στα Σκόπια η μείζων αντιπολίτευση (VMRO-DPMNE) παραμένει αντίθετη και υπόσχεται ότι θα καταγγείλει τη Συμφωνία. Οι σχέσεις μεταξύ των λαών δεν βελτιώθηκαν. Αντιθέτως φορτίζονται  από γεγονότα όπως οι πανηγυρισμοί των Σκοπιανών επισήμων για την ίδρυση “Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας” στη Φλώρινα. Θυμίζω ότι υπάρχει σχετική ανακοπή από την Εισαγγελία της Φλώρινας.

Δεύτερη αποτυχία: Η Συμφωνία παραβιάζεται συστηματικά από τους βόρειους γείτονές μας. Η Μεικτή Επιτροπή Επιστημόνων που λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο 2018 δεν επέτυχε να αλλάξει τα εθνικιστικά σχολικά βιβλία των Σκοπίων. Η Επιτροπή για τα εμπορικά σήματα δεν λειτούργησε λόγω αδιαλλαξίας των γειτόνων μας. Οι ομάδες των Σκοπίων  εμφανίζονται σε διεθνείς αγώνες με το όνομα στη φανέλα: “Μακεδονία” (χωρίς τον όρο Βόρεια). Η Ακαδημία  παραμένει “Μακεδονική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών- MANU” και αρνείται να εφαρμόσει τη Συμφωνία. Τα αγάλματα και οι δρόμοι με αναφορές στον Μέγα Αλέξανδρο και τον Φίλιππο παραμένουν στη θέση τους. Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος διεκδικούνται από τα Σκόπια και από τη Βουλγαρία χωρίς να γίνεται αναφορά στην ελληνική καταγωγή τους. Αυτές  είναι απλώς  μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις.

Θυμίζω ότι μόνον τα δημόσια έγγραφα εσωτερικής χρήσης συνδέονται με την ενταξιακή πορεία της χώρας προς την Ε.Ε. Όλοι οι άλλοι θεσμοί και οργανισμοί όφειλαν μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια να αλλάξουν το όνομά τους. Κυβέρνηση και ιδιώτες στα Σκόπια άλλα υπόσχονται και άλλα πράττουν.

Τρίτη αποτυχία: Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν άντεξε ούτε για λίγα χρόνια στις πιέσεις του βαλκανικού περιγύρου. Οι συντάκτες  και οι υποστηρικτές της νομίζουν ότι ζούμε σε μία περιοχή απαλλαγμένη από εθνικισμούς. Όμως η Βουλγαρία θέτει αυστηρούς όρους για να άρει το  Βέτο που αφορά την ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων. Υπό την πίεση  της Βουλγαρίας η κυβέρνηση των Σκοπίων κατέθεσε στις 19 Ιουλίου 2022 μία επίσημη δήλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπογραμμίζοντας ότι: Η λεγόμενη “Μακεδονική γλώσσα” δημιουργήθηκε το 1945 (επί κομουνιστικού καθεστώτος  Τίτο) και ότι η γλώσσα αυτή βασίζεται σε διαλέκτους που ομιλούνται μόνο στα όρια του κράτους των Σκοπίων. Ουσιαστικά η δήλωση αυτή αναιρεί   καίρια σημεία της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Τέταρτη αποτυχία: 

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Τα Ίμια και η χαμένη εθνική μας αξιοπρέπεια


 
Όποτε τελειώνει ο Ιανουάριος είναι αναπόφευκτο να στρέφεται ο νους στο όνειδος του 1996

Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Στις 29 Ιανουαρίου 1996, έπειτα από το «φούντωμα» μιας κρίσης την οποία είχαν προκαλέσει πράκτορες των Τούρκων
(μασκαρεμένοι σαν δημοσιογράφοι) στις βραχονησίδες Ιμια, η πολιτική ηγεσία, και συγκεκριμένα ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, δήλωνε ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδρούσε «άμεσα και δυναμικά».

Για τα επόμενα δύο εικοσιτετράωρα από αυτή τη δήλωση το εθνικό φρόνημα του λαού μας παρέμενε υψηλό. Ουδείς χαιρόταν για την εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά οι Ελληνες δεν ήθελαν να χαρίσουν ούτε σπιθαμή γης στους Τούρκους και ήταν έτοιμοι να κάνουν ό,τι απαιτείτο για να δοθούν οι πρέπουσες απαντήσεις στον προαιώνιο εχθρό.

Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων βεβαίωνε ότι η ισορροπία δυνάμεων Ελλάδος και Τουρκίας και η διάταξή τους στα διάφορα σημεία πιθανής εμπλοκής εξασφάλιζαν σημαντικό πλεονέκτημα στη χώρα μας.

Τελικά, οι Ειδικές Δυνάμεις, που εκπαιδεύονται για τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες αποστολές, υποχρεώθηκαν από την πολιτική ηγεσία να προβούν στην ατιμωτικότερη των πράξεων: να υποστείλουν την ελληνική σημαία από εθνικό έδαφος. 

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, υπουργός Εξωτερικών εκείνη τη μαύρη για το έθνος περίοδο, σκεφτόταν ως… καλή δικαιολογία για την υποστολή της σημαίας να ειπωθεί ότι την πήρε ο άνεμος.

Η χώρα έγινε διεθνώς ρεζίλι, οι Τούρκοι πανηγύρισαν έξαλλα τη νίκη που πέτυχαν στο πεδίο των εντυπώσεων, αλλά και το γκριζάρισμα του Αιγαίου, και τότε ακριβώς ο πολιτικός κόσμος και κατ’ επέκταση η κοινωνία μας έστειλαν το μήνυμα ότι εδώ είμαστε έτοιμοι να υποστούμε τα πάντα, να ανεχθούμε τα πάντα και να μην τιμωρήσουμε οτιδήποτε προδίδει το έθνος και υπονομεύει το παρόν και το μέλλον του λαού.

Η χαμένη αξιοπρέπεια στα Ιμια προλείανε το έδαφος για την οικονομική χρεοκοπία και το συνολικό ξεχαρβάλωμα που ακολούθησε.  

Οι μόνες εξαιρέσεις στον κανόνα της ντροπής των Ιμίων ήταν ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Εκτορας Γιαλοψός, οι οποίοι έπεσαν την ώρα που εκτελούσαν το καθήκον τους

Ολοι οι υπόλοιποι, από τότε...

 

"Επίγεια σοφία"

 

Αφιερωμένη στη μνήμη των Ελλήνων Ηρώων που έπεσαν σαν σήμερα στα ΙΜΙΑ πριν απο 27 χρόνια...
 

Ευτυχώς που το αίμα δεν παίρνει οδηγίες απ' το μυαλό,ευτυχώς που μονάχα με την καρδιά έχει να κάνη,
που η καρδιά το κινεί,
γιατί ποιος ξέρει τι τσιγγουνιές εκείνο θα μας έκανε,
τι υπολογισμούς στις πιο κρίσιμες στιγμές
όταν θάπρεπε οπωσδήποτε να βάψουμε την άσφαλτο
κόκκινη,
όταν θάπρεπε οπωσδήποτε να πιτσιλλίσουμε τους τοίχους κόκκινους.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ Κύπριος ποιητής
 
 
Ω ξειν’ αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Επιτύμβιο για τους 300 που έπεσαν στις Θερμοπύλαις 

Σαν σήμερα (31/1/ΧΧΧΧ)

 

1865: Το Αμερικανικό Κογκρέσο ψηφίζει Συνταγματική τροπολογία που καταργεί την δουλεία.



1914: Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροoυγγαρία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Ρωσία) γνωστοποιούν στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι παραχωρούν και νομικώς στην Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου, μόνον εφόσον αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Βόρεια Ήπειρο και τη νήσο Σάσωνα.



1976: Απαγορεύεται στην Πλάκα η λειτουργία καταστημάτων που χρησιμοποιούν ενισχυτές ήχου.



1996: Κορυφώνεται η Κρίση στα Ίμια. Τρείς Έλληνες ήρωες (Καραθανάσης - Βλαχάκος - Γιαλοψός ) πέφτουν στο καθήκον με το ελικόπτερό τους υπέρ πατρίδος



2004: Για πρώτη φορά στα ιατρικά χρονικά μεταμοσχεύονται σε άνθρωπο οκτώ όργανα (ήπαρ, στομάχι, δύο νεφρά, μικρό και μεγάλο έντερο, πάγκρεας και σπλήνα) Πρόκειται για την ιταλίδα Αλέσια Ντι Ματέο ή οποία ήταν βρέφος επτά μηνών. Η επέμβαση πραγματοποιείται απο τον έλληνα χειρουργό Ανδρέα Τζάκη στο Μαϊάμι. Η ασθενής θα ζήσει ακόμη ένα χρόνο.



1797: Γεννιέται ο Φραντς Σούμπερτ, αυστριακός συνθέτης.
1982: Γεννιέται η Έλενα Παπαρίζου,



1828: Πεθαίνει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας.
2013: Φεύγει σε ηλικία 89 ετών η  ηθοποιός του θεάτρου, η Βίλμα Κύρου.  
 
 
 
 
 
 



2021 Πέθανε σε ηλικία 75 ετών ο πρώην υφυπουργός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Αδάμ Ρεγκούζας

 

 

 

2022: Aφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 68 ετών, μετά από σύντομη νοσηλεία στην εντατική λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου  ο σπουδαίος συνθέτης Νίκος Αντύπας