Του Κώστα Ράπτη
Ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan είναι
παλιός στα πράγματα – όπως μας θύμισε ο ίδιος τόσες και τόσες φορές τα
τελευταία 24ωρα. Εξ ού και γνωρίζει να διακρίνει περιστάσεις και επίπεδα
και να τα χειρίζεται αναλόγως.
Εν προκειμένω, το παιχνίδι του προέβλεπε
το άνοιγμα (πάντοτε σε "πνεύμα διαλόγου” και με προσωπείο φιλικό) όλης
της αναθεωρητικής του φιλοσοφίας, από "το Α έως το Ω” όπως είπε, στην
συνέντευξή του στον Σκάι και τον Αλέξη Παπαχελά, η οποία προβλήθηκε την
παραμονή της άφιξής του, και κατόπιν βέβαια την προβολή εικόνας
statesman, επικεντρωμένου πρωτίστως στις ευκαιρίες συμπράξεων αμοιβαία
επωφελών (kazan-kazan), κατά τις επίσημες τοποθετήσεις του διαρκούσης
της επίσκεψης.
Οι Έλληνες ιθύνοντες, πάλι, αποδείχθηκε
ότι πιάνονται εύκολα στα δολώματα: θεώρησαν (αρχής γενομένης από τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας) ότι οι επίσημες on camera δηλώσεις προσφέρονται
για να απαντηθούν τοποθετήσεις Erdogan στα μίντια, όπως η συνέντευξη
προς Παπαχελά.
Τα επίπεδα είναι ασύμβατα και το
αποτέλεσμα ήταν να δοθεί χώρος στον Τούρκο ηγέτη να ξεδιπλώσει εντός του
ελληνικού προεδρικού μεγάρου παλαιές και νέες διεκδικήσεις
(υποστηρίζοντας μάλιστα ότι το πράττει γιατί προκλήθηκε και όχι γιατί
ήταν στις αρχικές του προθέσεις), ενώ ο οικοδεσπότης βρέθηκε εντέλει να
αναδιπλώνεται δηλώνοντας ότι δεν είναι εκτελεστικός πρόεδρος.
Ωστόσο...
Υπενθυμίζεται ότι δημοσίευμα του "Εθνους
της Κυριακής” εμφάνιζε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τονίζει προς
συνομιλητές και συνεργάτες ότι η υποδοχή Erdogan στην Αθήνα "οργανώνεται
υπό το πνεύμα” της απόσπασης "μιας δέσμευσης εκ μέρους της Τουρκίας
περί πλήρους σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου -και ιδίως της Συνθήκης της
Λωζάνης.
Από την πλευρά του, ο υπουργός Άμυνας
Πάνος Καμμένος τη στιγμή που οριστικοποιούνταν η επίσκεψη Erdogan,
εξαπέλυε επίθεση, δηλώνοντας σε ημερίδα της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης
ότι "η Τουρκία μετατρέπεται σε δεύτερο Ιράν στην περιοχή μας”.
Με αυτή την έννοια, δεν είναι ο Erdogan
"απρόβλεπτος” ή "εκρηκτικός”, όπως αναφέρεται από σχολιαστές.
Είναι η
ελληνική πολιτική τάξη η οποία παγιδεύεται στο επικοινωνιακό επίπεδο εις
βάρος του πολιτικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου