Κάθε στάδιο του βίου έχει τις αρετές του και τα ελαττώματά του, όπως και κάθε στάδιο του πολιτισμού ή μιας μικρής κοινωνίας σαν τη δική μας. Αρκεί η διάνοια να μη χάνει την εγρήγορσή της για να μπορεί να μετατρέπει τις εμπειρίες σε πείρα, σε έρμα του παρόντος. Το ανερμάτιστο παρόν μοιάζει με κωμωδία που τελειώνει σε γενικευμένο τουρτοπόλεμο.
Ζητώ συγγνώμη για την κάπως βαρύγδουπη εισαγωγή, όμως από προχθές προσπαθώ να καταλάβω τι συνέβη με τις εκλογές της λεγόμενης Κεντροαριστεράς.
Το προφανές είναι ότι το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τη μάχη με τον εαυτό του, χάραξε τα σύνορά του και κέρδισε τον απαραίτητο χρόνο, ώς τις επόμενες εκλογές, για να διαχειρισθεί τα θέματα της επικρατείας του, η οποία στη διάλεκτο του πολιτικού επαγγέλματος καλείται Κεντροαριστερά.
Αν όμως δεν είσαι επαγγελματίας πολιτικός, κι αν δεν καταλαβαίνεις όταν σου ζητάει ο χειρουργός «την ψαλίδα Mosquito», τι φέρνει στο μυαλό σου αυτή η λέξη που για τους ειδήμονες, πολιτικούς, δημοσιογράφους και πάσης φύσεως δημοσιολογούντες μοιάζει τόσο μεστή περιεχομένου;
«Πολυπολιτισμική κοινωνία», «προσφυγικό- μεταναστευτικό», «δημόσια τάξη», «αποσάθρωση του αστικού ιστού», «σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας», «εκπαίδευση», «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας».
Πώς μπορεί κανείς να διακρίνει τα όρια που χωρίζουν την Kεντροαριστερά από την Kεντροδεξιά;
Ποια είναι η διαφορά της Κεντροαριστεράς από την Κεντροδεξιά όταν και οι δύο στοχεύουν στην ανάνηψη της μεσαίας τάξης;
Ποια είναι η διαφορά της από τη ριζοσπαστική αριστερά στη φορολογία;
Και τι σημαίνει «δεν είμαι φιλελεύθερος» στη χώρα της παντοδυναμίας ενός κράτους με ειδικές ανάγκες, ανάπηρου, βουλιμικού και ασύδοτου;
Το πρόβλημα της Κεντροαριστεράς είναι υπαρξιακό, όχι μόνον στη μικρή Ελλάδα αλλά και στη μεγάλη Ευρώπη. Ως εκ τούτου δεν μένει για όσους αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί παρά η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ. Ψήφος αντανακλαστική, συναισθηματική, αλλά ψήφος προφανής. Η δόξα των προγόνων μας.
Οργανισμός που δεν μπορεί να ανανεωθεί πεθαίνει από γήρας. Η Σπάρτη, εμμονική με την καθαρότητά της, έσβησε από λειψανδρία. Οι προχθεσινές κάλπες ανέδειξαν...
το βαθύτατο γήρας του χώρου της Kεντροαριστεράς. Θα σβήσει πλήρης ημερών;
Ευγενής θάνατος. Από μιαν άποψη το αποτέλεσμα ήταν απαραίτητο για να απελευθερωθεί ο κεντρώος χώρος τον οποίον επικαλέσθηκε ο Σταύρος Θεοδωράκης, και γι’ αυτό τον ψήφισα. Σ’ αυτόν τον χώρο απευθύνεται η Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη. Θα τα καταφέρει; Ιδωμεν. Αν μη τι άλλο η Ν.Δ. έδειξε ότι θέλει και μπορεί να μετατρέψει σε πείρα του γήρατος τις εμπειρίες της. Ως ένα σημείο. Μη ζητάμε και πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου