ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Υπογραφή χωρίς αντίκρισμα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ

Τι αξία έχει η δέσμευση της Γερμανίας, η υπογραφή της καγκελαρίου Αγκ. Μέρκελ στις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής; 

Αν για να απαντήσουμε στο ερώτημα υιοθετούσαμε την ορολογία των Οίκων Αξιολόγησης στη βαθμολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της μιας ή της άλλης χώρας, η κατάλληλη λέξη θα ήταν «junk» δηλαδή σκουπίδια!

Τον περασμένο Ιούνιο η Μέρκελ αποδέχθηκε τη δυνατότητα απευθείας στήριξης των τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης από τον Μόνιμο Μηχανισμό ESM και άνοιξε έτσι τον δρόμο στον επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι να προτείνει την Τραπεζική Ενωση και να αναλάβει τη δέσμευση ότι θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να θωρακίσει το κοινό νόμισμα.

Τον Οκτώβριο η Γερμανία πήρε πίσω την υπογραφή της και συνέδεσε την απευθείας χρηματοδότηση των τραπεζών - ώστε να μην επιβαρύνεται το δημόσιο χρέος με την πλήρη εφαρμογή της Τραπεζικής Ένωσης.

Προχθές, Τετάρτη, σε δημοσίευμα γερμανικής εφημερίδας μάθαμε ότι στις διαπραγματεύσεις για την τραπεζική ένωση, το Βερολίνο προωθεί δραστικό περιορισμό του ρόλου της ΕΚΤ στην εποπτεία των τραπεζών σε όφελος των εθνικών εποπτικών αρχών της κάθε χώρας-μέλους της Ευρωζώνης. Με απλά λόγια, ο περίτεχνος συμβιβασμός του Οκτωβρίου βάσει του οποίου η Γαλλία αποδέχθηκε την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης για ένα χρόνο και η Γερμανία σιωπηρά αποδέχθηκε την αναβολή της συζήτησης της πρότασης Σόιμπλε για επίτροπο που θα έχει δικαίωμα Βέτο στους εθνικούς προϋπολογισμούς για ένα χρόνο τινάσσεται στον αέρα...

Επιπλέον το ψυχόδραμα της Ισπανίας αγγίζει τα όρια του παροξυσμού: Έντρομος και περιδεής μπροστά στο πολιτικό κόστος ο Ραχόι παίζει με το μέλλον της χώρας του αρνούμενος να ζητήσει διάσωση από τον Μόνιμο Μηχανισμό, ενώ την ίδια στιγμή ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας και επικεφαλής των Φιλελευθέρων Ρέσλερ τον προειδοποιεί ότι το κόμμα του θα καταψηφίσει τη στήριξη της Μαδρίτης στην Μπούντεσταγκ.

Το τοπίο έχει αλλάξει μέσα σε λίγες βδομάδες, με καταλύτη τη συνειδητοποίηση του ότι η δημοσιονομική κατάρρευση της Γαλλίας είναι θέμα λίγων μηνών και πιθανόν να προηγηθεί της Ιταλίας. 

Με την Ισπανία, την Ιταλία αλλά και τη Γαλλία εκτός μάχης, το Βερολίνο εμφανίζεται να αναλαμβάνει ένα στοίχημα υψηλού κινδύνου: Να καθυστερήσει κάθε ουσιαστικό βήμα για τη θωράκιση της Ευρωζώνης μέχρι πριν μείνει μόνη όρθια για να επιβάλει το θεσμικό πλαίσιο μιας γερμανικής Ευρωζώνης.

Πρόκειται για συνειδητή ανάληψη υψηλού κινδύνου ατυχήματος-καταστροφής με κίνητρο την κυριαρχία στην Ευρώπη.

Με υπεροψία και μέθη, για να θυμηθούμε τα λόγια του Αλεξανδρινού ποιητή για τον Δαρείο, ένα τμήμα της γερμανικής ηγεσίας παρά τις προχθεσινές προειδοποιήσεις του Μ. Ντραγκι προς τους Γερμανούς τραπεζίτες ότι η χώρα τους μπορεί να συμπαρασυρθεί στην κατάρρευση πριν κυριαρχήσει, δηλώνει πρόθυμο να πληρώσει το κόστος.

Μια ωμή λογική προβολής και επιβολής ισχύος που παραπέμπει στον σχεδιασμό της μάχης του Βερντέν το 1916 από τον επικεφαλής των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων Φον Φανκελχάιν: Αντέχουμε την αιματοχυσία περισσότερο από τους αντιπάλους μας.

Η Γηραιά Ήπειρος βρίσκεται ξανά στο απόλυτο σκοτάδι, με την ορθολογική προσέγγιση και ανάλυση να αδυνατεί να ανιχνεύσει πού αρχίζει και τελειώνει η διαπραγματευτική μπλόφα στη γερμανική πλευρά ή κατά πόσον η ιστορία διαψεύδοντας τον Μαρξ θα επαναληφθεί για τρίτη φορά όχι ως φάρσα αλλά ως τραγωδία..